Start: 20.04.2018 | 2S: 01.03. 2020
Koniec: 09.02.2020 | 2S: 29.03.2021
*Czyli jak Park Jimin zakochuje się w tobie i stara uszczęśliwić pokazując ci swoją miłość na różne sposoby*
To jest cringe. Cringe i jeszcze raz cringe, ale muszę to skońc...
Przez te trzy dni otrzymałam dużo uwagi. Jestem taka szczęśliwa, że w końcu ktoś docenił moją pracę! Nawet nie spodziewałam się tego, że to imagine może stać się bardziej zauważalne.
Dziękuję uwu
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
🌹To twoja wina!🌹
Jimin:
Byłem tym wszystkim zmęczony. Cały mój świat zawalił się w momencie, gdy tylko zobaczyłem te zdjęcia. Nigdy bym nie uwierzył, że Y/N wysłała je Junseo.
Jeśli moje przeczucia się sprawdzą to z całą pewnością już straciłem moją ukochaną narzeczoną.
*
Usiadłem przy wielkim, okrągłym, dębowym stole. Z lekko niezadowoloną miną spojrzałem na Namjoona, który usiadł po mojej prawej stronie. Obserwował mnie i patrzył na mnie zmartwionym, troskliwym wzrokiem. Lider zawsze musiał siedzieć blisko mnie. Zawsze pilnował bym włączał się do dyskusji. Po prostu chciał bym był aktywny w życiu twórczym naszego zespołu, ale dziś po prostu było to niemożliwe. To miłe z jego strony, ale miałem dziwne przeczucia. Jedyną rzeczą, którą najbardziej pragnąłem to powrót do domu i upewnienie się czy moja narzeczona dalej siedzi przy tym samym biurku i uczy się do egzaminów, które niestety, ale zbliżają się wielkimi krokami. Założyłem nogę na nogę (w stylu sekretarki w urzędzie) i zacząłem poruszać ją nerwowo w przód i w tył. Tak bardzo skupiłem się na jej obserwacji, że nie zauważyłem, że wszystkie oczy były skupione na mojej osobie.
-Jimin? Wszystko w porządku? - zaczepił mnie Namjoon kładąc mi dłoń na ramieniu. Spojrzałem na niego.
-A miało się coś stać? - chciałem nie zwracać na siebie niepotrzebnie uwagi, ale najwidoczniej nie udało mi się to.
-Jesteś jakiś nieobecny. Donghyuk-nim, Hyowon-nim, Taehee-nim, Donghan-nim muszę porozmawiać z nim na osobowości - zwrócił się do naszych producentów. Oni tylko kiwnęli głowami i usiedli przy stole rozmawiając między sobą. Wstałem powoli z krzesła i razem z liderem wyszliśmy z pomieszczenia.
-Coś się stało Namjoon? - zapytałem chłopaka. Ten tylko oparł się plecami o ścianę.
-Odkąd dostałeś wiadomość jesteś jakiś nieobecny. Coś się stało? - wzdychnąłem nerwowo i wyjąłem telefon z kieszeni. Pokazałem wiadomość od kuzyna liderowi.
- Wierzysz mu?
-Wcale mu nie wierzę.
-Więc czym się martwisz? - oderwał wzrok od telefonu i spojrzał mi w twarz.
-Tym, że Y/N z pewnością ma wyrzuty sumienia i teraz pewnie się zamartwia. Chciałbym powiedzieć jej, że tylko jej ufam i upewnić ją, że nigdy, ale to nigdy nie uwierzyłbym w kłamstwo, które dotyczy tego, że ona mogłaby mnie zdradzić. Tak bardzo chciałbym ją przytulić do siebie.
