.
.
."โน่นครับ จินฮยองมาแล้ว" เจ้ากระต่ายยักษ์พูดขึ้นทำให้จุดสนใจกลับมาอยู่ที่ซอกจินเหมือนเดิม
หนุ่มน้อยหน้าหวานพูดขึ้น "ฮยองครับ คุยกับยุนจีเป็นยังไงบ้างครับ?"
"ก็ดีนะดี~~เลยล่ะ" ซอกจินพูดพลางยกยิ้มขึ้นจนน่าแปลกใจ
นัมจุนเห็นท่าทีแปลกๆจึงเอ่ยถาม "ดี? ที่ว่าดีนี่หมายความว่ายังไงครับ"
"ก็ยุนจีน่ะ เธ—" ซอกจินเหลียวตาไปมองแล้วเห็นยุนจีเดินมาพอดี "อ่า~ ว่าไงสาวน้อยสรุปเธอทำอะไรกิน"
"บะหมี่ค่ะ หนูเอาน้ำมาให้ด้วย เดี๋ยวขอตัวไปล้างชามก่อนนะคะ"
"ขอบใจมากสาวน้อย^^" ยุนจียิ้มรับแล้วหมุนตัวจะเดินกลับไปที่ครัวอีกครั้งแต่เสียงนั้นก็ชุดรั้งเธอไว้อีกครั้ง
"นี่ ยัยตัวแสบ ไม่เห็นรึไงว่านั่นกันอยู่กี่คน ทำไมเอาน้ำมาให้แค่จินฮยองคนเดียวล่ะ" นัมจุนขัดพลางมองไปทางซอกจินที่เห็นท่าทางของนัมจุนแล้วนั่งอมยิ้มอยู่
"นั่นสิ ทำไมเธอไม่เอามาให้พวกพี่บางล่ะ" ยุนกิพูดเสียงแข็งใส่ ทำให้ยุนจีหวั่นอีกครั้ง แต่ยุนจีก็รวบรวมกำลังใจจากซอกจินแล้วพูดตอบ "พวกคุณก็มีอวัยวะสมประกอบดีหนิคะ แค่ลุกไปหยิบแค่นี้คงไม่ตายหรอก อีกอย่างนั่งคุยแค่นี้คงไม่ทำให้คุยรากงอกติดอยู่กับโซฟาหรอกนะ!" พอพูดจบยุนจีก็วิ่งไปในครัวทันที
"ยุนกิฮยองครับ ผมว่ายุนจีจะไม่ชอบฮยองสักเท่าไหร่นะครับ"
"หึ เด็กก็คือเด็กนั่นแหละ" ยุนกิตอบปัดๆ
"คือที่ชั้นจะบอกเนี่ย คือยุนจีจะนอนกับชั้น"
"ห๊ะ?!"
"ฮยองอย่ามาล้อเล่นน่า" น้องเล็กของบ้านพูด
"ถามเจ้าตัวเองแล้วกันนะ ฮยองจะไปจัดห้อง"
"เดี๋ยวสิจินฮยอ-" ซอกจินหายไปในกลีบเมฆอีกครั้ง
"ได้ไง ทำไมยัยตัวแสบถึงได้ยอมจินฮยองขนานนั้น?!"
.
.
."ยุนจีอ่า~ จะไหนหรอคะ?" หนุ่มหน้าหวานทักขึ้นในขณะที่เธอกำลังจะเดินไปหยิบก็เป๋าอีกใบหลังกระโปรงรถของนัมจุน
"? อ่า~ จะไปเอากระเป๋าค่ะ พี่..."
"พี่ชื่อจีมิน พัคจีมิน ค่ะ" จีมินส่งยิ้มให้ยุนจี
"อ่อ ค่ะ พี่จีมิน...ขอตัวก่อนนะคะ" พอพูดจบยุนจีก็เดินดุ่ยๆไปหน้าบ้านทันที
"ฮยองคุณอะไรกับยุนจีหรอครับ"
"ป่าวหรอก อย่าใส่ใจเลยน่า จอนจองกุก"