ร่างบางที่นอนหลับไหลอยู่บนเตียงสีเทาอ่อนสะอาดตาลุกขึ้นด้วยความงัวเงีย เเสงแดดที่กระทบกับกระจกขมุกขมัวลอดเข้ามาทางหน้าต่างห้องใต้หลังคา ซึ่งเป็นห้องพักของสาวสวยที่นอนอยู่บนเตียงนั่นเอง
คนที่รู้ดีว่ากำลังจะสายรีบเด้งตัวขึ้นจากเตียงอันสุขสบาย ก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำโดยไม่ลืมคว้าผ้าเช็ดตัวติดมือไปด้วยขณะวิ่ง
เพียงไม่กี่อึดใจ ร่างระหงก็ออกจากห้องน้ำพร้อมผ้าขนหนูผืนเดิมที่ตอนนี้ทำหน้าที่ปกปิดเรือนร่างของหญิงสาวแทน
สาวเจ้าวิ่งวุ่นให้รอบห้อง ก่อนจะโผล่มาพร้อมชุดสบายๆอีกครั้ง กางเกงยีนส์ตัวโปรดถูกนำมาสวมเพื่อเพิ่มความมั่นใจในวันนี้
เสื้อเชิ้ตสีขาวเข้ากับสีผิวขับให้ใบหน้าหวานแต่ดวงตาคมกริบนั้นมีเสน่ห์ขึ้นมามากกว่าเดิม
เธอลงมือสางผมสีน้ำตาลแดงด้วยหวีลวกๆ ก่อนจะแต่งหน้าบางๆ และทาลิปมันที่ริมฝีปาก แทนการทาลิปสีแบบที่เธอชอบ ก่อนจะสวมแว่นแทนใส่คอนแทกเลนส์
' วันนี้เป็นวันที่เธอดูสวยแบบธรรมชาติมากเลยทีเดียวล่ะ '
เธอให้กำลังใจตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวเข้าชุด และคว้ากระเป๋าเป้ขึ้นบ่า ก่อนจะเดินออกจากห้องด้วยท่าทีมั่นใจสุดๆ พลางภาวนาในใจว่าวันนี้เธอจะผ่านการสัมภาษณ์งานนั่นเอง
***************
" บ้าเอ๊ย เฮงซวยจริงๆ.. ฉันไม่ผ่านสัมภาษณ์เพราะผอมเกินไปเนี่ยนะ ไหนจะเรื่องสวมแว่น สายตาไม่ดีแบบนี้เราไม่รับหรอกค่ะ บลาๆๆ… "
เสียงบ่นและเสียงล้อเลียนของสาวสวยที่ท่าทางจะยั๊วไม่น้อยยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องขณะสาวเท้ายาวๆออกจากสถานที่ตรงหน้า
พลางนั่งถอนหายใจไม่หยุดที่เก้าอี้ยาวบริเวณหน้าร้านน้ำชาร้านหนึ่งใกล้ๆกับตึกสำนักพิมพ์ที่เธอเพิ่งจะเดินออกมา
