Sezonun Başında;
Nefes Tahir'in yattığı odada ağlayarak ona bakar. Tam bir sene boyunca tahir komadadır. Doktorlar bile bu duruma çok şaşkındır çünkü hiç bu kadar komada bir hasta görmemişlerdir. Nefes'te her zaman aklında tahir kaleli'nin sözünü söyler " Karadeniz'in umudu bitince inadı başlar. Bu sözde tam bunu anlatmaktadır. Umut bitse de inat hiç bir zaman bitmez nefes hala uyanacağını bekler çünkü onlar öyle bir birine aşıktır ki ne olursa olsun hiç bir şey onları ayıramaz. Tam o arada doktor Nefes'in yanına gelir. Nefes'te göz yaşını siler.
Doktor: Nefes Hanım sevdanız öyle bir sevda ki tahir bey'in de gözlerini kapatmamasinin sebebi bu ama sabredin elbet bir gün tahir bey uyanacak elbet bir gün beraber burdan çıkacaksınız!
Tam bunu söyledikten sonra tahir uyanır ve NEFES diye bağırır.
Nefes: Tahir'im
(Nefes Sevinçten Ağlamaya Başlar)
Doktorlar ve Hemşireler hemen odaya girer.
Tahir: Nefesim Nefesim nerde?
Doktor: Nefes Hanım burda, sakın olun tahir bey sakin.
Nefes hemem mustafa abisini arar.
Nefes: Alo Mustafa Abi
Mustafa: Efendim Nefes bacım? Tahir'e birşey mi oldu
Nefes: Hayır abi Tahir uyandı
Mustafa bir oh diye bağırır.
Mustafa: Tamam bacım biz geliyoruz.
Asiye: Tahire bir şey mi oldu mustafa?
Mustafa: uyanmış tahir (sevinçli bir şekilde)
Haydeyin gidelim hastaneye
Yangazlar hep beraber : yaşa be abi bizi bırakmadım yaşa be
Saniye gelir;
Saniye : ne oluyor burda bir uyutmadiniz beni
Asiye: Anne Tahir uyanmış?
Saniye: Ne (bir anda sevinçten ağlamaya başlamış)
Mustafa: yangazlar biz yengenle gidiyoruz sizde annemi alın gelin.
Yangazlar: Tamam abi
Hastane;
Doktor odadan dışarı çıkıp nefesin yanına gider.
Doktor: buyrun Nefes Hanım kavuşma vakti
Nefes ağlayarak içeri girer.
Nefes: Tahir'im
Tahir: Nefes'im
Birbirlerine sarılırlar bu arada Sarıl Bana şarkısı çalar.
Hastanede Olan hemşirelerden bir tanesi vedat'ı arar.
Hemşire: Vedat bey tahir bey uyandı.
Vedat: Allah Kahretsin (Vedat Sinirli Bir Şekilde Evi Dağıtmaya başladı)
Vedat: hemen evden çıkıp hastaneye gider.
Hastane;
Mustafa: yav bir park yeri bırakırlar ya
Asiye: dur ben inecem (Mustafa park yeri aramaya devam eder)
Asiye: dursana yaa
(Asiye hemen kapıyı açar. Mustafa da durur.)
Asiye koşarak hemen hastaneye girer. Malesef telgraf naciye de ordadır.
Telgraf Naciye: Asiye ne oldu böyle koşuyorsun. Tahire mi birşey oldu.
Asiye: Tahir uyandı.
Telgraf Naciye: Ne zaman
(Asiye telgraf naciyeyi dinlemeden merdivenlerden çıkmaya başladı)
Hemen türkan'i arar
Telgraf Naciye: Alo
Türkan: Ne oldu yine naciye
Telgraf Naciye: Hastanedeydim asiye'yi gördüm
Türkan: e ne olmuş?
Telgraf Naciye: Tahir uyanmış
Türkan: Aa gerçekten mi aramızda düşmanlık olsa da iyi ki uyanmış
Mercan: Ne oldu anne?
Türkan: Kapat naciye kapat işim var
Mercan: Ne oldu anne?
Türkan: Tahir Uyanmış
Mercan'ın yuzu gülümser
Türkan: Kızım anlıyorum seviyorsun ama bu iş olmaz hem evli hem baban razı olmaz Hastane;
Tahir: Ben nasıl kurtuldum nefes'im
Nefes: sonra anlatırım
Tahir: yiğit nerde
Nefes: evde seni çok özlemiş gelmeni bekliyor.
Tam o arada asiye'nin bağırma sesi gelir
Asiye: Yengem Yengem Yengem
Kapı açılır
Asiye: Yengem
Tahir: Efendim Yenge
Asiye sarılır tahire
Asiye: Çok Korkuttun bizi (ağlamaya başlar)
Tahir: Abim nerde?
Asiye: Geliyor.
Tahir: Nasıl kurtuldu.
Asiye: hepsini konuşacaz hepsini yengen
Hemen mustafa, yangazlar ve saniye gelir.
Saniye: oğlum
Tahir: Annem
Tahir ve Saniye sarılırlar
Saniye: kokunu bile özledim
Tahir: Bende annem bende hepinizi çok özledim.
Doktor gelir:
Doktor: anlıyorum hepiniz cok özlediniz ama şimdi hastayı biraz rahat bırakalım'da dinlensin.
Saniye: ama daha yeni geldik.
Mustafa: hayde anne hayde
Hep beraber dışarı çıkarlar.
Nefes: Asiye abla çocuklar nerde?
Asiye: Sevinçten evde unuttuk gördün mü?
Nefes: Ben Berrak'ı arayim müsaitse o eve gitsin.
Asiye: oooo ben babanı aramadım
Saniye: Şimdi mi aklına geldi asiye hanım
Asiye: oğlu komadan cıktı ya saniye kaleli geri geldi.
Saniye: Arama baban gelecek
Asiye: Nasıl nerden haberi var.
Flashback sahnesi 1 gelir
Asiye: hi
Nefes Berrag'i aramaya dışarı çıkar.
Hastane Dışarısı |
Nefes: Alo Berrak
Berrak: Efendim Nefes bu arada gözünüz aydın tahir abi uyanmış.
Nefes: Sağol Berrak Ya Çocuklar evde de eve gidebilir misin tekler biz hastanedeyiz de
Berrak: Tabi giderim
Esma: Selam söyle nefese berrak.
Berrak: Esma ablanın sana selami var nefes
Nefes: Aleykümselam
Nefes Vedat'ı görür merdivenlerden çıkarken
Nefes: görüşürüz berrak
Berrak: görüşürüz.
Vedat yukarı çıkmıştır. Nefes bilerek onu aşağıda bekler
Vedat: Bilmem buralarda gözünüz aysın mi derler güzel şey olunca
Asiye: senin ne işin var burda yetmedi mi daha
Mustafa: Asiye dur. Ne işin var burda şerefsiz
Vedat: Dedim ki kalelileri kutlayayım tahir uyanmış sonuçta tahir benim yüzünden burda yatıyordu.
Saniye: burdan defolup git
Vedat: gidecem ama dönüşüm muhteşem olacak kaleliler
Asiye: he he olur
Vedat merdivenlerden iner ve nefesi görür
Vedat: oo nefes hanım bu aralar çok mutlusunuz
Nefes: o evden kaçtığım günden beri çok mutluyum ailemi buldum senin gibi şerefsiz bir adamdan kurtuldum daha ne olsun.
Vedat ıslık çalarak gider.
Nefes yukarı çıkar.
Asiye: Nefes berrak'i aradın mı?
Nefes: Evet abla aradım şuan yolda gidiyor.
Kaleli Konak
Berrak kaleli konağa gitmiştir.
Balım: berrak abla annem nerde
Berrak: Hastanede amcan iyileşmiş herkes onu görmeye gitti.
Yiğit: Tahir abim uyandı mı?
Berrak: Evet uyandı
(Kapı çalar)
Berrak: kimki bu
Berrak kapıyı açmaya gider. Açtığı gibi karşısında vedat'ı görür.
Berrak: Yiğit, Balım Yukarı çıkın odaya girin ve kilitleyin.
Vedat berraklık saçından tutup karşıya iter.
Bölüm Sonu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Anlat Karadeniz 3. Sezon
Short StoryBu Kadar Kaliteli, Anlamlı Ve Çok Sevilen Dizi Sen Anlat Karadeniz'i Senarist Olsam Nasıl Yazardım Onun İçin Yazıyorum Bakalım Neler Olacak Beklemede Kalın!