Sadece sahte bir görüntüde yansımıştı gözüne. Beklenmedik bir anda, beklenmedik bir şekilde. Sesini duymuştu, belirsiz bir yerden. Sanki her şey onu bulması için planlanmış gibiydi. Belki de raslantıydı, bilinmez. Hayatında görmediği biriydi o. Önceden birkaç kere rüyalarına sızıp uyandırmıştı onu. Gözünün önüne gelen tek şey; bir meleği andıran beyaza yakın teni, anlamlı gözleri, güneşi andıran saçlarıydı. Belki de saçlarının güzelliği geleceğinin aynasıydı? Kimseye söyleyemediği bir sırdı o kalbinde. Anlatsa dahi anlaşılmazdı ya. Kimse inanmazdı ona. Ama o, o kızı izlerdi. Hayalletti o. Yıldızların arasındaki hayalet.
Canı yanardı kızın, rüyalarındaki yüzle onunkinin aynı oluşuna. Kaderinde olamayacak kadar masumdu o. Bakışları, bunun en büyük kanıtıydı. Kızın bakışları ise acı dolu olurdu. Hayatla erken yaşta tanışmış, mental hastalıklarla boğuşmuş olması, anlaşılırdı bakışlarından. Korkardı. Onu kirletmekten korkardı. Onun kalbinin ritmini değiştirmekten, onun bakışlarındaki masumiyeti ondan alıp arasında süzüldüğü yıldızlara vermekten korkardı. Ama en çok, onu kendinden korumak için her şeyi yaparken, başkası yüzünden kirlenmesinden korkardı.
Çocukluğu vardı gözlerinde. Tek bakışında geçmişine giderdi. Sanki... Sanki bir kere dokunsa, çocukluğundaki kadar güzel bir hayat yaşayacaktı. Tek sıkıntı, yorgundu kız. Hayattan, insanlardan, her türlü ilişkiden yorulmuştu. Kalbi kabuk bağlamış, sosyalliğini kesmişti. Kimsenin ona dokunmasını istemez, kimseyle yüz yüze konuşmazdı. Ama onda, bu kızı ve hayatını değiştirecek ışık vardı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Varken Ben Kimsesiz
ChickLitÖyle iletişimler olur ki bazen, sadece kalple kurulur. Tek laf edilmez, belki karşında bile göremezsin onu. Hayatında göz göze gelmemişsindir, ama bilirsin ki o oradadır. Senin için olmasa bile oradadır. Ve bu sana yeter. Bu kızın da en sağlam ilişk...
