Break Free

Chapter 6

Tahesha Miller.

UMALIS AKO sa cafeteria dahil naiinis at mediyo nasaktan sa sinabi noong Wilson na 'yon! Anong klase siya, ha?! Ako? Mangga-gamit. Psh mas mukha nga siyang mangga-gamit.

Sa ngayon ay naandito ako sa garden ng paaralan malapit sa cafeteria. Nakaka-mangha! Ang 'ganda naman dito.

"Nakakainis 'yung lalaking 'yon!" Nanggi-gigil kong bulong ko at umupo sa isang bench.

Bakit kasi kailangan pang sabihin 'yon, 'di ba? Hindi niya ba alam na mediyo nakaka-offend ang sinabi niya?

Pero teka nga, bakit ba ganito ako mag-react? Shocks napagha-halataan akong inis na inis dito, e.

Pero siya naman ang may kasalanan!

Nakikipag-talo ka ba sa akin, Hesha?

H-Hindi, Hesha.

Good.

Ah basta! Naiinis ako sa kaniya at nawalan na ko ng ganang kumain.

"Alam mo, para ka ng manununtok sa hitsura mong 'yan." Nagulat ako nang may mag-salita sa gilid ko.

"S-Sino ka?" Tanong ko sa babaeng naka-ngiti ngayon sa harapan ko.

Inilahad niya ang kamay niya sa akin at nag-salita. "I'm Joanna Elaine Santiago." At muli itong ngumiti kaya para hindi mag-mukhang rude ay nakipag-kamay na din ako sa kaniya.

"Ako naman si—"

"Tahesha Miller. I know.." 'Sagot nito. "Hindi mo ba alam, classmate mo ako sa isa nating subject? Sa calculus." Ah siya pala 'yon.

"Ano nga palang ginagawa mo dito? Magsi-simula na ang next subject." Tanong niya sa akin at muli ko na naman ang mga nangyari kani-kanina lang.

Bigla na naman akong nainis! "A-Ah, nagpa-hangin lang ako." 'Sagot ko kaya napa-tango siya. Tumayo ako dahil 'sunod na pala ang next subject ko.

"Tara," At sabay kaming nag-lakad pa-balik sa cafeteria. Naabutan kong pa-balik na si Jazmin at nakita ko ding kasama niya si Kisha at kung hindi ako nagka-kamali ay kasama niya din si Anais?

Napa-tingin sa gawi namin si Kisha. "Hesha! Hey, Tahesha!" Pag-tawag nito sa akin at tumakbo sa kinaroroonan namin ni Joanna.

"Hey." Sagot ko at biglang nang-dilim ang paningin ko nang dumaan si Wilson sa harapan namin.

Napansin siguro ni Anais na masama ang 'tingin ko kay Wilson kaya tumawa siya. "Huwag kang mag-alala, feeling bad boy lang 'yan pero matatakutin 'yan at kaibigan din namin siya na kaaway din. Frenemies kung tawagin." Napa-tango na lang ako sa sagot nito at tumingin kay Joanna na naka-tingin lang sa amin ngayon.

"Uh, guys. Siya pala si Joanna. Joanna Santiago." Napa-tango na lamang sila at nakipag-kamay kay Joanna.

"Sumabay ka na kaya sa amin?" Sabi ni Anais na naka-ngiti. Ngayon ko lang pala napansin na ang friendly niya.

Nahihiyang tumango si Joanna. "A-Ah sige, pero hindi ko kayo classmate sa next subject ko pero sige." Nag-lakad na kami papalayo sa cafeteria.

"So, Joanna. Hindi pa kita nakikita dito, ah? Ngayon lang." Si Jazmin naman ngayon ang nag-salita.

"Hmm, malayo ang room ko sa inyo at hindi tayo 'sabay ng schedule ng recess. Nagka-taon na ngayon lang." Napa-tango sila habang ako ay tahimik na nakikinig lang sa pag-uusap nila.

MAKALIPAS ANG ilang minuto ay nakarating na kami sa isang 'di pamilyar na building at tumigil na sa pagla-lakad si Joanna 'saka kami tiningnan.

"So 'eto na ang building ko. Thank you pala sa pag-sabay, hanggang sa muli." Kumaway ito at nag-lakad palayo.

Hinawakan ni Kisha ang braso ko. "Let's go, tayo naman ngayon ang mag-kaklase!" Masayang sabi nito at hinigit ako. "Una na kami, ah?" Tumango sina Jazmin at hinila na ako ni Kisha.

"So, anong nangyari't nag-walk out ka kanina sa cafeteria?"

Bakit ba kasi kailangan niyang tanungin 'di ba? Naiinis pa din ako hanggang ngayon, e!

"Dahil 'doon kay Wilson." Sagot ko kaya nang-laki ang mga mata nito at maya-maya'y ngumiti din.

"Bakit? May 'gusto ka sa kaniya, 'no?" Napa-tingin ako sa kaniya at inirapan siya na ikinatawa nito.

"Ako may gusto sa kaniya? Psh mukha nga siyang bakla, e." Sagot ko kaya mas lalo itong natawa.

"Mukha nga siyang bakla pero mabait naman kahit pa-paano si Wilson." Sus, anong mabait e sinasabihan niya nga akong mangga-gamit.

"Bahala ka nga." Sabi ko at pumasok na sa room, mabuti na lamang ay wala pa ang Professor namin.

Na-upo din siya sa tabi ko. "Hindi 'yan ang upuan mo." Pag-sita ko sa kaniya.

"So? Wala pa naman ang naka-upo dito." Hinayaan ko na lang siya at tumungo na lang dahil sa hindi inaasahang pangyayari ay dinalaw ako ng antok.

Maya-maya'y dumating na din ang Professor namin at sinimulang mag-klase.

PAGKA-TAPOS NG ilan pang klase ay nagsi-uwian na ang lahat at sabay ulit kami ni Kisha.

"Hesha, let's go!" 'Sigaw ni Kisha. Geez, bakit ba ang lakas ng boses ng babaeng 'to? Ang tinis ng boses pero gosh kung sumigaw!

"Mag-kalapit lang tayo kaya hindi mo ako kailangang sigawan." Sita ko kaya nag-peace sign siya.

Napansin ko lang, ha. Habang nagla-lakad kami sa hallway ay kapag nadadaanan namin ang ibang estudyante ay awtomatiko silang napapa-tigil sa ginagawa.

At dahil sobrang curious ako. "Kisha, bakit sila ganiyan?" Tanong ko sa kaniya at tinuro ang ibang mga estudyante.

Napawi naman ang ngiti nito. "Ganito kasi 'yon.." Hinila niya ako at mabilis na nag-lakad.

_

"Kasi, 'di ba nga famous ako?" Tumango ako kaya nag-patuloy siya. "Hindi ko naman ginustong maging famous e. Alam mo kung gaano ko ka-gustong mag-karoon ng maraming kaibigan pero paano ko magagawa 'yon kung dumi-distansiya sila sa akin at tila ba natatakot kapag ina-approach ko sila?" Huminga ito ng malalim.

"Sana ay normal na tao na lang ako at hindi famous." Pagta-tapos nito kaya napa-tango at hindi na nag-salita pa.

Ganon pa din. Hanggang sa maka-uwi kami ay tahimik pa din.

Tahimik kaming kumakain ng hapunan at ni isa sa amin ay hindi nag-salita.

Pag-katapos kumain ay kaagad kong pinuntahan si Kisha sa kuwarto nito at nakita kong nagawa ito ng assignment.

"Kish.." Pag-tawag ko sa kaniya kaya humarap 'to at ngumiti sa akin.

"Hesha.."

Ngumiti ako at tinakip ang balikat niya. "Hindi mo kailangan ng maraming kaibigan para lang maging masaya, minsan okay na ang kakaunti basta totoo sa iyo." Huminga ako nang malalim bago ako nag-patuloy. "Sinasabi ko 'to dahil ayaw kong maranasan mo ang naranasan ko noon na maraming kaibigan pero hindi naman totoo sa iyo." 'Huli kong sabi bago umalis sa kuwarto nito.