Ateşten Kaçış

🍀Uyuyan Güzel🍀

Eve geldiğimizde birazcık kestirdim. Uyandıktan sonra yemek yedik. Ardından ben abimin dizine yatmış birlikte film izliyorduk. Abim bur yandan saçımı canımı yakmamaya çalışarak okşuyor bir yandan da filme bakıyordu. Abimi biraz daha seyrettim ve sonra dedimki "Abi?"
"Efendim prenses?"
"Küçükken bir film izlemiştik ya prenses kötü kalpli canavarın içindeki iyiliği görüp onu iyi biri yapmıştı. Sende demiştin bir canavarı bende iyi biri yapabilirdim. "Evet prensesim,yaparsın." Derin bir nefes aldım. "Babam neden iyi olmadı?"
Abimin gülümseyen o mimikleri ve dudak kıvrımları bir anda düz bir çizgi haline geldi. "Babamızın kalbi kötü değildi prenses, kalbi olan birinin içinde hep bir iyilik vardır. O taştan bir adamdı , kaskatı biri! Her neyse sen bunu düşünme şimdi filmi izle ufaklık." Dedi ve o hayran olduğum gözleriyle bana göz kırptı. Film izlerken abimin dizlerinde uyuya kalmışım. Benim süperman'im beni yatağıma bırakmış. Saat gece iki falan, bir çeşit takırtılar duymaya başladım. Abimin bu gece gitmesi gereken bir operasyon vardı. Evde annemle yalnızdım. Tıkırtı sesleri git gidr çoğalıyordu , off annem içtiği tansiyon ilaçları yüzünden çok derin uyuyordu. Hadi kızım Defne kalk ve ses neyden geliyor bak! Üçten geriye doğru say, evet ; 3,2,1..... Bakamadım. Kendime verdiğim gaz yetersiz kalmıştı. Hemen telefonumu aldım ve abime bir not bıraktım.
(Abi evde biri var!)
Bu kısa not abimin beni evde göremeyince ilk bakacağı şey olacaktır. (TELEFONUM YANİ) Bu not herşeyi anlamasına yeter. Ses çıkarmamaya dikkat ederek mutfağa girdim. Sesler hâlâ devam ediyordu kalbim neredeyse patlayacak gibiydi. Elime bir tava aldım ve hedefimi en stratejik şekilde yakalamak için mutfaktan çıkacaktım ki...
Boynumda hissettiğim o nefes hissi! Dünya durdu , arkamdaydı! Her nefes alış verişinde buz gibi kesiliyordum. O an ağzımdan sadece iki kelime döküldü. "Lüt- Lütfen yapma..." kesik kesik nefes alıyordum ve sesim acınası derecede titrek çıkmıştı. Artık arkamı dönmeliydim. Tamam Defne sakin ol sen çok iyi bir dövüşçüsün, unutma sen kendini babandan ve onun gibi adamlardan korumak için dersler aldın! Allah'ım donup kalmıştım hiçbir şey yapamıyordum. "Uyuyan güzel uyanmış mı yani?" Dedi. Sesi kalındı ve konuştuğundaki aldığı nefes bir kez daha boynuma vurdu. Bir dakika, ne yanıma mı gelmişti? Uyuyan güzel mi? Uyuduğum için mi dedi yoksa güzel olduğum için mi? Ne düşünüyordum ben? Ani bir panik oldum ve hızlı bir manevrayla tam geçirmek üzereydim ki anlam veremediğim o sesin çıkmasıyla elimi yakalaması bir oldu. Lanet olsun dikişim patlamıştı! Reflekslerim iyiydi ama bu sefer yaramadı. Karnımın sağ tarafındaki acıyı tekrar hissettim. Dikişli bölgem o kırmızı sıvının verdiği ısıyla yanıyordu. Ağzımdan tek bir kelimd döküldü. "Ahğ!" Canımın yandığını fazla belli ettim. Ben acımın bana verdiği dirençsizlikle yere yığılırken bay ukala diye düşündüğüm karanlık adam ve beni kucaklayarak evden dışarı çıkardı. Bu lanet herif beni nereye götürüyordu?!

Düşünsenize gecenin bir yarısı evde şiddetli bir gerilim yaşıyorsunuz? Siz saklanmayı mı seçerdiniz? Yoksa Defne gibi ne olduğuna bakmaya mı? Yeni bölümü bekleyin 💙