ANGEL IN DISGUISE --; h.renjun

ENTRY

Patuloy ako sa pagtakbo, kasabay ng pag agos ng aking mga luha. Sa gitna nang gabi, diretso lang ako sa pagtakbo, hindi alam kung saan dadalhin ng mga paa ko.

Lumiko ako at diniretso ang pagtakbo at bahagyang pinupunasan ang mga patak ng ulan at mga luha.

Hindi na sya magbabago, tuluyan nang sarado at malamig ang kanyang puso. Nagmamahal lang ako, tinanggap ko ang mga masasakit at hindi ayon sa akin ang mga binibitiwan nyang salita. He's hurting me physically ang mentally, I couldn't say a pain words towards him.

I love him, so much.

*Peeeeeeeeeeep!!!*

Napalingon ako sa gawi ng tunog na iyon.

Naramdaman ko ang lupa, napakalamig nito. Patuloy ang bagsak ng ulan sa aking mukha at katawan.

Ngayon, makakapagpahinga na ako ng tuluyan. Hindi na kita magugulo pa, tuluyan na akong aalis sa harap at mundong ito. Hinding hindi kita makakalimutan at iiwan, ikaw lang ang mahal ko, saiyo lang ang atensyon ko, hindi ko na nakikita ang paligid sakin, dahil mahal kita sobra.

"S-somebody help, I-it's getting w-worse?"

I'm slowly closed my eyes.

Kahit saan man ako mapunta, ikaw lang ang mamahalin at mahal ko. Aking, Renjun, mahal na mahal kita.

This story writtens in TagLish,
Di ako magaling sumulat ng story pero dahil inspired, gora! HAHAHAHA.

♡

-baechubae