same but different (based on after fanfiction)

Part 26

[Θεοδώρααα:) Έχουμε αργήσει αρκετά και λυπούμαστε για αυτό.Προσωπικά δεν έχω μιλήσει καιρό με την Αναστασία και μάλλον επειδή έχει διάβασμα.Οπότε βάζω εγώ που έχω λίγο κενό αυτό το σαββατοκύριακο ;) Να το διαβαζετε:) ]

Συναντώ την Brit στο προαύλιο του πανεπιστημίου και μόλις με βλέπει με χαιρετάει.Δεν πρόκειται να της πω τίποτα,ούτε για τον Harry ούτε για τον Taylor.Αλήθεια δεν θέλω.Προχωράω με γρήγορους βηματισμούς προς αυτήν και μόλις φτάνω κάθομαι στο μαρμάρινο παγκάκι ώπου καθόταν και αυτή.

"Hey Emma.Τι κάνεις;"μου χαμογελάει 

"Καλά είμαι.Εσύ;"προσπαθώ να φανώ όσο πιο φυσικά μπορώ.Έλα όμως που δεν μπορώ.

"Καλά.Που ήσουν;Ο Harry ήρθε απο'δω,τον ρώτησα και μου είπε ότι δεν ξέρει."είπε.Αλήθεια ρώτησε τον Harry;

"Ω,είχα πάει στα μαγαζιά,αλλά μετά συνάντησα.."τι πήγα να πω;Ότι συνάντησα τον Taylor;Οχι,όχι όχι.

"Ποιον συνάντησες;"ρωτάει.

"Πω,πρέπει να πάω να διαβάσω τα λέμε."λέω και φεύγω γρήγορα.Είμαι ηλίθια.

Φτάνω στον κυτώνα και μπαίνω μέσα.Ο Harry βρίσκεται στο κρεβάτι της Brit και κοιτάει το κινητό του.Μόλις με καταλαβαίνει σηκώνει το κεφάλι του για να με κοιτάξει.

"Φεύγεις;"αναστενάζω.

"Όχι,περιμένω την Brit."λέει ξερά και στριφογυρίζω τα μάτια μου.

"Να πας έξω να την περιμένεις."λέω και ξαφνικά τα λόγια του έρχονται στο μυαλό μου σαν ταινία.

"Εγώ εδώ θέλω."λέει και φεύγω ενοχλημένη από το μέρος ώπου βρίσκεται ο Harry προχωρώ στο μπάνιο.Αλλάζω και φοράω ότι πιο άνετο βρήκα.Μόλις γυρίζω πίσω η Brit έχει έρθει ήδη και μιλάει με τον Harry.Πηγαίνω αμίλητη στο γραφείο μου και ανοίγω όλα τα βιβλία και τις σημειώσεις μου.Δεν θέλω,δεν μπορώ να σκέφτομαι τι έγινε πριν με τον Harry.Είναι φρικιαστικό και όχι μόνο ότι δεν μπορώ να το ξεχάσω έρχεται και εδώ και το θυμίζει περισσότερο.