Dolu gözlerle arabaya biniyordum.
Annemin üzgün bakışları üzerimdeydi.
"Kızım evde benim için değerli bir kolyemi unutmuşum git bir bak ama her yere bak uzun sürebilir önemi yok." Dedi annem kaç göz yaparak.
Demek istediği;
Kızım git Cihan'ı bul ve vedalaş. Sorun değil uzun sürebilir.
Başımı sallayarak arabadan indim.
Siteye girdim. Merdivenleri çıkarak sitenin üst kısmına geçtim. Havuzu, arka bahçeyi geçtiğimde park tarafından koşarak bana doğru gelen Cihan'ı gördüm.
Derin bir nefes aldım ve adımlarımı hızlandırdım.
Bahçenin ortasında Cihan bana sarılmıştı.
"Beni bırakma gardenya." Diye fısıldadı kulağıma.
O İstanbul'da yaşıyordu ben ise Edirne'de yaşıyordum.
"Gitmeliyim dünyam. Hayatım orada fakat dünyam, kalbim seninle olacak."
Burukça gülümseyerek geri çekildim.
Aslında bir ömür kalabilirdim o kolların arasında.
Onun kokusuyla dolup taşarken...
Yanaklarımdan süzülen gözyaşlarını parmağıyla nazikçe sildi.
"Beni sakın unutma dünyam. Dünyası olduğun kızı sakın unutma. Avucundaki kalp unutulmaya dayanamaz çünkü." Dedim alçak sesle.
"Bir sonraki yaz geleceksin buraya. Böyle konuşma göreceğim seni. Gelirim yanına."
"Neden? Neden çaba harcayasın? Ben sadece seni seven bir kızım işte. Ne diye bu kadar uğraşasın?"
Kaşları çatıldı.
"Ben sana aşık olmuşum gardenyam. Seninle dolup taşınca anladım." Dedi gülümseyerek.
Benim haftalar önce ona söylediğim şeylerdi bunlar.
Bir adım attı bana doğru.
Gözlerim hızlıca etrafı taradı.
Nur sinirle bahçeden çıkıyordu.
Göksu ve Lal gülümseyerek bizi seyrediyordu.
Arya düz bir ifadeyle bakıyordu ve yanında Aral vardı, üzgün duruyordu.
Mine sırıtıyordu. Elinde telefonu vardı. Muhtemelen video çekiyordu.
Balkonda olan bir teyze "Tövbe tövbe." Diyerek içeri giriyordu.
Pencereden bakan kuzenim Sude sırıtarak telefonla konuşuyordu.
Cihan'ın kardeşi abisine göz kırpmıştı.
Bakışlarımı Cihan'a çevirdiğimde dudaklarıma baktığını gördüm.
Bir adım daha attı.
Elini yanağıma koyarak yüzünü yüzüme yaklaştırdı.
Dudaklarını dudaklarıma değdirdi ve öpmeye başladı.
Ellerimi ensesine çıkartırken öpüşüne karşılık verdim.
🌍🌎🌏
İşte final.
Kötü son yapacaktım ama içim el vermedi be.
Özel bölümler olacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karpuzlu Meyve Suyu. | Texting.
Teen Fiction(Tamamlandı.) Anonim: Bu minik yerdeki en güzel anım, Anonim: Seninle karpuzlu meyve suyu içmekti dünyam. 🌎🌍🌏 Bu hikayenin içinde bolca karpuzlu meyve suyu, Türkçe konuşamayan kızın dramı, kendini bir şey zanneden gıcık kızlar ve saf bir dünya va...
