Kyaaaaa~!! Hi!! MenmaChin here!! ^o^ Eto nanaman ako para sa isa nanamang one-shot *sabog confetti* this time it’s dandararaaaaaahhhhn!!! Tetsu-chan!!! Whaaaat??? Pagbigyan niyo na ako hahaha… since I love him naman… again pagpasensyahan ang oocness tenk chu :* read my other tagalog knb one shot yeah \m/
I do not own Kuroko no basket…
The story is inspired by the song Hero by Supercell… kaya un na rin ung title haha…
That girl’s smile as she chatted with her friends was so lovely
She looks just like the manga heroine of my imagination
With just one look, I fell in love
Truly, truly in love with her
Nakatingin ngayon si Kuroko sa dalagang bumihag ng puso niya habang ito ay nakikipagkwentuhan sa kanyang mga kaibigan. Ang mga ngiti nitong walang kasing ganda, ang tawa niyang musika sa pandinig. Ang lahat sa kanya’y maganda ayon kay Kuroko. Tila isang magandang bida sa isang palabas. Naaalala pa niya noong una niya makita ang dalaga. Nahulog na agad ang loob niya.
Flash back
“Class we have new student.” Sabi ng teacher sa kanilang klase at pumasok ang isang magandang nilalang na may mahabang itim na tila silk na buhok na kapares ng kanyang mga mata.
“Ako si Ai Yuki, Yuki as in snow, winter kasi ako ipinanganak.” Sabi niya.
“Sana maging mabuti tayong magkaibigan.” Sabi niya at yumuko. N’ung tumindig siya ay nagtama ang kanilang mga paningin nginitian naman siya ng dalaga na dahilan ng biglang pagbilis ng tibok ng puso ng binata. ‘nakita niya ‘ko?’ tanong niya sa sarili.
End of flashie >.^
The young boy meets her
Wishing that none of this is just coincidence
So that my path may cross with yours
I’ll wish for it a thousand times
Someday for sure
But people said that kind of miracles
Couldn’t possibly be believe
Napabuntong hininga lang si Kuroko. Dahil alam niya hindi siya kailanman napapansin ng dalaga. Isa siyang anino na hindi napapansin samantalang si Yuki nama’y liwanag, nakikita ng lahat, minamahal ng lahat. Kung pwede lang siyang maging anino ng dalaga para lang lagi niyang makasama, kung mapapansin lang siya ni Yuki.
Araw-araw lamang tinitignan ni Kuroko si Yuki mula sa malayo masaya na sa pag-aninag niya sa dalaga mula sa kinauupuan niya. Hinihintay na mapansin ng dalaga.
“Good morning” bati ni Kagami sa klase.
“Good morning din Kagami-kun.” Bati naman ni Yuki at iba pa nilang kaklase.
“Good morning Kagami-kun” bati ni Kuroko.
“Whaaaaaaaaa K-Kuroko… k-kelan ka pa nanjan?” gulat na tanong ni Kagami.
“Nauna pa ako sayo rito Kagami-kun.” Sabi niya with his poker face.
“Ehh!” sabi niya at naupo.
“Kuroko, baka matunaw naman si Yuki-chan kung titigan mo siya ng ganyan.” Sabi ni Kagami noong mapansin niya ang madalas na pagtitig ni Kuroko kay Yuki.
“Alam mo Kuroko,mahirap ‘yang gusto mo. Alam mo namang sikat siya sa school lalo na sa mga lalaki.” Sabi ni Kagami.
“Alam ko Kagami-kun.” Sabi niya at tumingin ulit kay Yuki.
