Gᴜ̈ʏᴀ İꜱ̧ᴋᴏʟɪᴋ✔✔

Ya Terminó *6*

'Artık Bitti'

Yorum=)))

Keyifli Okumalar ♡

Ertesi gün

Hala inanmakta zorluk çekiyordum. Hatta bir tarafım yok be, bu çocuk kavga ettiğinizde en sevdiğin çikolata fabrikasını senin için satın almış insan, şimdi nasıl aldatsın saçmalama! diyordu.

Lanet olsun emin olamamaktan nefret ediyordum!

Düşüncelerime ara verip yataktan kalktım ve rutin işlerimi halledip kıyafetlerimi giydim.

Düşünme Jess ri Yok öyle bir şey, iş yüzünden ayrılıyorsunuz işte dedi içimdeki iyimser ses.

Ah canım daha geçen gözüne baka baka sorduk iş yüzünden mi diye cevap bile veremedi, kendini kandırma kızım! dedi iç sesim

Tamam susun artık!

Kafayı yemiştim resmen!

Giyinme işlemimi bitirince Mert'in odasını baktım, muhtemelen uyanmamıştı. Odaya girdiğimde haklı çıkmıştım. Götü başı dağıtmış yatıyordu demeyi isterdim aslında ama o kadar düzgün uyuyordu ki sevgilisi olsam saatlerce onu izlerdim.

Ama hayır ben onun kuzeniydim. Bu yüzden de şimdi başından aşağıya soğuk suyu dökecektim.

Yaşasın kötülük, nihahaha!

Yavaşça kapıyı kapatıp aşağıya su almaya gittim ve tekrardan yukarı çıktım. Odanın kapısını nefes almadan açtım ve Mert'in yanına yaklaşıp suyu yavaşça üstüne dökmeye başladım.

3, 2 ve 1!

"Lan lan! Lara! Allahın cezası! Dondum ulan! Kış ayında bu yapılır zalımın kızı!" diye çirkefçe konuşmaya başlayan Mert beni durdurmak için elini haraket ettirirken havada kendini farkında olmadan yere atmıştı. Kendine zar zor geldiğinde koşarak banyoya girdi ama hala küfürlerini duyabiliyordum.

Arkasından kahkahalar atarken yatağa oturmuştum ama yatağıda mahvettigimi fark edince hemen geri kalktım ve tekrardan aşağıya kahvaltı hazırlamaya indim. Onunla uğrasmayı, benimle uğraşmasını sevdiği kadar seviyordum. İkimizde büyümemiş delinin teki oluyorduk birlikteyken. Hatta iki deli bir ara gelmemeliydi diyen bile vardı ailemizden.

Kahvaltıyı hazırlamam bittiğinde Mert mutfağa girdi ve hemen kuruldu. " Ooo yine döktürmüşüz bakıyorum. Tüh be keşke ben seni alsaydım kızım." dedi. Daha sonra hızla ağzını pankek ve balla doldurmaya başladı. Ona iğrenir gibi bakış atıp peçete uzattım.

"Hamile insanın karşısında hayvanca yemek yemeni hayvanlığına veriyorum ama üzerine kusmamı istemiyorsan düzgün ye yemekleri Mert. Şu ağzını da sil mal!" Onu azarlayınca sessiz çocuk rolünu üstlendi ve yemeğini düzgünce yemeğe başladı.

Aferim koçuma.

Kahvaltıdan sonra Mert'i şirkete bırakacaktım. Mahkeme işleriyse az önce avukatımdan gelen mesajla öğrendiğim üzere tamamlanmıştı. Sadece ayrılığmızı resmiyete dökmek kalmıştı ama hala paparazilere haber verilmemişti.

Şaşırmıştım.

Normalde ayrıldığimızın en az ikinci haftası haber uçar diye düşünmüştüm ama şirkettekiler çok kesin bir dille uyarılmıştı.

Eh, göt korkusu sanırım buydu.

Paltomuzu giydikten sonra henüz açmadığımız kapıda ayakkabılarımızı giyerken bugün ki işlerimi düşünüyordum. Sanırım şirkette pek işim kalmadığı için evde çalışacaktım, yine.