Katil Ve Kurban...

Katil Ve Kurban... [1]

———————————————————————————
Koşuyordum.. Ormanın derinliklerinde, kaybolmak için koşuyordum...

Arkama bakmadan kaçıyordum ondan. Ya canıma kıyarsa.. Ya beni şu dünyadan silerse..

Dünyayı sevmeyebilirim ama sevdiğim insanlar var. Onları bırakıp gidemem..

Nefes nefese, kan ter içinde kaçıyordum ondan.. Ormanın derinliklerinde kaybolurken bir kulübeye rastladım.

Kapısına dayanıp vurmaya başladım. Çığlıklar atıyordum. Ama kimse bakmıyordu.. Yoksa evde kimse yokmuydu?

Bana gittikçe yaklaşmıştı. Hemen kulübeden vazgeçtim. Ormana doğru koşmaya devam ettim..

Koştum ve koştum. Sonunda bir yol göründü. Kurtuluş yolum diye düşündüm, ama ya sonumsa...

Yola atladım ve koşmaya devam ettim. "Lanet olsun" diye içimden geçirdim, peşimi bırakmamıştı..

Bir vakit beni kovaladıktan sonra durdu. Kahkahalar atmaya başladı. Bana bakıp gülüyordu..

Ben koşmaya devam ediyordum. Koştum koştum durdum. Sonunda yere yığılmak üzereyken bir araba fark ettim..

Farları gözümü yakıyordu. İşte kaçış yolum diye sevindim. Arabaya bağırıyordum. "Yardım edin, lütfen. Başım dertte, beni öldürecekler.." diye bağırıyordum.

Kapı açıldı, bir ayak çıktı dışarı. Sonra bir tane daha. Adam kapının önünde durmuştu, cam lifli olduğu için görünmüyordu.

Yanına doğru koşmaya başladım. Taki maskesini görene kadar..

Bu oydu, beni takip eden kişi. "S*ktir" diye içimden geçirdim. Ters yöne doğru koşmaya başladım.

Olmuyordu, baştaki kadar hızlı koşamıyordum. Bacaklarım artık dayanamıyordu..

O adam arabaya atladı ve yanıma geliyordu. Bense ağlayarak kaçmaya çalışıyorudm.. Ama yapamadım...———————————————————————————