Nakita ko, ng dalawang malilinaw kong mata, kung pano maghalikan tong mga hayop na to sa harap ko.. nakita ko kung pano niya hawakan at ipalibot ang mga kamay niya sa malanding yon, pero anong karapatan ko? wala namang label yung samin e nilandi lang tapos iniwan na ganon!! ito ako ngayon nakatulala lang habang pinapanood kung pano sila maglandian, maghalikan, napaisip ako "dapat ako yan e" "ako dapat yang nasa pwesto ng malanding yan e" hindi ko na malayan tumutulo na pala yung mga luha kong di niya naman deserve! huminga ako ng malalim at umalis na sa cafeteria at nagtungo sa cr.
Sobrang sakit, pero ako lang tong nasasaktan saming dalawa! ako lang tong nagmumukhang tanga iniisip na babalik siya pero putangina naalala ko wala nga palang kami kaya okay lang sa kanyang lumandi sa iba kasi alam niya naman sa una palang wala namang kami! Pinunasan ko yung mga luha ko inayos ko sarili chaka tumungo sa klase, medyo late na ako mga 5 or 6 mins na kaya nagmadali na ako.
Pagpasok ko buti wala pa professor ko kaya safe pa. Pagtungo ko sa upuan ko may another empty chair na wala naman don noon it's means may bagong student na naman. Pumasok na prof ko kasama yung bagong student, hindi ko na inabalang lumingon at sinubsob ko nalang yung mukha ko sa desk naririnig ko mga bulungan hiyawan ng mga kaklase ko tungkol sa bagong student. "Mr. Andrada you may sit beside Ms. De vera" hindi ko padin inabalang tingnan kung sino man siya at wala akong pake kung katabi ko siya. "Dito ka nalang upo pogi" sabi nung isa kong kaklaseng bakla, "Ms. De vera the class is starting now" hays, it means i need to focus and listen to him so inayos ko na yung sarili ko at itinungo ang aking ulo, nilingon ko kung sino ba tong Andrada na to, "IKAW" sigaw ko ng pabulong kasi alam kong magagalit tong panot kong prof ops sorry hahaha, nginitian niya lang ako tapos sabay sabing "BABAENG IMPAKTA" sabi niya aba tarantado! hindi ko na pinansin tangina niya!
*bell ring**
Lunch Time.
I got a text from Maddie telling that she went home and but she'll comeback it's just an urgent, so I went to the library because I need to borrow a book that I need for my next period after lunch! My phone vibrated! It's Jersey! saying that where am I, I tell her I'm at the library so she texted back that she can't have lunch with me because of their project. Okay I'm alone..
Pagkatapos kong kuhanin yung libro nagpunta akong garden. Wala akong ganang kumain, naisip ko na naman siya sabay ng pagpatak ng mga luha ko ang pagkakita ko sa kanila naka holding hands nagkatitigan kami ni Saejan kaya umiwas agad ako dahil ayokong makita niyang umiiyak ako, pero wala naman siyang pake diba kaya humarap ulit ako lumingon ako pero wala na siya, nasa ibang tao na siya. Napahagulgol ako sa iyak iniisip kung anong mali sakin bakit ako iniwan ng mga taong mahal ko.. "Am I not enough" salita ko, nagulat ako ng may sumagot " You are enough, they just don't see how enough you are." lumingon lingon ako nakita ko si Andrada nice timing!! Tumayo ako at nagbabalak umalis ng bigla niyang sabihin na "Don't waste your time on someone that can't even waste theirs on yours.. You're more than enough they're just too blind to see it" then he walked away.
—
Hey you guys I'm back hope you enjoyed this one.. :))) sorry kung nawala ako ng matagal. Lumipat kasi kami ng bansa hehe.
by the way, im editing some other parts on other chapters, and some of the errors :)
