Chapter 27

40 2 0
                                    

Kasabay naming nagumagahan si Gilbert at ang pamilya niya. Tama nga ang sinabi ni Gilbert pinagusapan nila ang tungkol sa Kasal Daw namin. Parang sasabog na ang isip ko dahil sa mga nangyayari. Sabi ni gilbert sinabi niya na daw sa parents niya na ako ang babaeng pinangakuan niyang papakasalan.

"Ang ganda mo naman ija! Gilbert, siya na ba yung babaeng sinasabi mo?" Sabi ng mom ni Gilbert. Tita hindi po ako yon iba po yun!

"Yes, Mom siya yon."

"So kung totoo nga ang sinasabi mo saan ang porselas na patunay na siya nga iyon?" Sabi naman ng Dad niya.
Ito na ang kinakatakutan ko!

"Trisha, pwede mo bang ilabas?" Nakangising sabi ni kuya. Parang may iba siyang pinahihiwatig. "Gilbert, ito na ang HINIHINTAY natin!" what? Anong ibig niya sabihin? Baka naman matagal ng alam ito ni kuya? Lang ya naman si kuya!

Kinuha ko mula sa aking bulsa ang porselas at ibinigay ko kay Gilbert. Agad na itong kinuha at ipwenesto ang susi sa tapat ng butas ng pendant saka niya ito unti-unting pinasok. Pinihit niya ito ng dahan-dahan at ......



"WAHAHAHAHAHAHA!" mala dimonyong tawa di kuya at ni Gilbert. Hindi nabuksan ang lick ng pendant so ibig sabihn hindi siya yung batang lalaki. Nakahinga ako ng maluwag ng malaman kong hindi siya at natuwa ako doon. Nagtaka ako pati narin ang magulang ni Gilbert na puno ng pagka dismaya sa kanilang muka. Ano naman kayang nakakatawa doo ?! Pinagloloko ba nila kami!?

"Trisha, Mom, Dad, it's a prank hahahaha!" Natatawang sabi ni Gilbert. Anong Prank!!!???

"Kuya, Gilbert, anong ibig sabihin nito?" Madyo tumaas ang boses ko. Prank lang to!

"Trish, it's a Prank! Plinano namin to ni Gilbert at pati ang parents niya! Ite-test ko lang kung talagang handa ka ng makita yung lalaking nakangakong papaka---" sabi ni kuya pero di ko na siya natapos. Bumigat ang aking nararamdaman, nakaramdam ako ng galit dahil sa ginawa nila. Prank lang?!

"Kuya, hindi mo ba alam kung anong naramdaman ko! Kuya, oo natatakot akong malaman ang totoo na kung siya talaga! Oo natakot ako pero umaasa din ako na makita ko na siya, na si gilbert ang nangako sa akin! Tapos hindi ko alam kung bakit anong pumasok sa utak mo bakit gagawan mo ako ng kalokohan! Kuya, halos gabi-gabi iniisip ko si Gilbert nga talaga, halos di ako makatulog ng maayos dahil sa kakaisip! Si Henry iniisip ko din kung anong mangyayari sa aming dalawa, kung anong mararamdaman niya, iniisip ko si Henry kung pano kung masaktan ko siya! Kuya, ang sakit.......ang sakit-sakit na umasa ako pero malaman ko  sa huli isa lang pala ito biro, isa lang walang kwentang kalokohan!" Hindi ko napigilang magalit kay kuya dahil ginawa nila akong tanga, Tanga na umaasa.

Nag walk-out na ako, lumabas ako ng bahay. Iniwan ko sila kuya na tulala at tikom ang kanilang mga bibig. Saan ba ako pupunta, siguro sa isang lugar muna na tahimik at yng walang i-istorbo sa akin. Gusto kong pahupain tong galit na nararamdaman ko. Gusto kong matagal ang sama ng aking loob. Bakit kailangan pa nila akong lokohin at talagang si kuya pa talaga ang may pakana. Gusto ko ng katahimikan at kapayapan kaya naisip kong tumungo sa lumang Tree House sa abandunang parke. Doon kami noon malalas magpuntang magkakaibigan at hagang ngayon kaming dalawa ni Sandy ang pumupunta doon. Pagaari pala nila Sandy ang lumang park na iyon kaso inabandona nila di nila maasikaso dahil sa sobrang dami nilang business.

Naglakad lang ako papunta doon, malapit lang naman kaya hindi ko na kailangang sumakay ng sasaktan. Sa daan nakita ko yung mga lalaking gustong gawin akong pamapalipas oras pero ngayon parang takot na sila sa akin bigla nalang silang kumaripas ng takbo. Lumingalinga ako sa aking makabilang gilid pero wala namang multo at wala din akong kasama.

Nakarating ako agad sa bakanteng parke at tumungo ak sa Tree House. Umayyat na ako ng hagdan at nakarating na ako sa tuktok.  Maganda itong Tree House may sofa, may higaan at meron ding parang maliit na kusina. Parang mini House siya. Meron din siyang ilaw sa labas at sa loob. Pumasok na ako sa loob saka umupo sa sofa.

Ngayin kailangan ko munang makapagisip-isip sa nangyari kanina. Kailangan kong liwanagin ang aking isipan.

*~~*

Thunder's POV

Ow yes Hello!!! Meron na din akong POV! Love din ako ni Author eh, di ba!?  Katnayan Cru----close kami niyan, hindi kami open dahil close kami. Tama ang kabadingan dahil kailangan ko ng ibigay nararapat niyong malaman.

Umuwi na ang mga nagulang ni Gilbert, pinauwi na namin sa kanilang bahay. Kami ni Gilbert nagiba kami ng direksyon para hanapin si

The FASHIONISTA, SADISTA and NERD (Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon