Uncover~

1.bölüm/Kimberley~

Mezun olmak,gerçekten hayatımda başıma gelebilecek en güzel şey.Sabahın sekizinde çalan alarmlar,gıcık okul arkadaşları,dersler,sınavlar,sinir bozucu öğretmenlerin sinir bozucu sesleri artık YOK.Tüm okul hayatımı geride bırakmış bulunuyorum.Resmi olarak bir iş kadını olabilirim de..olmayabilirim de.Elektrik ve teknik mühendisliği bölümünü seçtim güne binlerce kez lanet olsun.Pekala,mezun olmak okuldan kurtulmak harika olabilir..ama iş bulmak bir o kadar zor.Babam beni fransaya,halamın yanıma göndermek istiyor.Ne kadar iyi bir fikir bilemiyorum,fransadaki iş imkanlarını bilmiyorum,en önemlisi halamı bilmiyorum.Sanırım onu en son bale gösterimde görmüştüm.Saçımı ve makyajımı o yapmıştı,ayrıca erkek kokuyordu.

Fransız erkeklerin yakışıklı,çekici ve kibar olduğunu duydum.Yani,arkadaşım Betsy öyle diyor.Her yıl annesiyle fransaya,babasını ziyarete gidiyorler.Sanırım bu yıl benide sürükleyecekler..Betsy benim en yakın arkadaşım.İlk okuldan beri kardeş gibiyiz.Onunla tanışmamızı dün gibi hatırlıyorum,arkadaş olduğum grup bana küsmüştü,dışlanmıştım.-Bunu yaptıkları için onlara mimettarım,bu bana Betsy'yi getirdi.- Aynanın önünde kendime özgü dans figürleri yapıyordum,öğle yemeğinden sonra sınıfa girmiş ve beni görmüştü. "İyi misin?"  diye sormuş,bana gülmüştü.Her halde beni deki zanetti..insanlar üzerinde yarattığım ilk izlenimlerim berbattır doğruau.Konuşup kaynaşmıştık,böylelikle Betsy,benim okula gelme,sabahları kalkma nedenim olmuştu.Çünkü biliyordum ki okulda beni harika bir kız bekliyor,ve tün gün onunla olup güleceğom.Onunla geçirdiğim her saniye benim için çok değerli,zümrüt gibi!! -yada yeşil olan herhangi bir şey,yeşil favori rengim.-

Ayrıca James ile problemlerimiz var,ilişkimiz sarsıntılı dönemlerden geçti,sanırım bu en sağlamı olacak.

James edebiyat oluyor,o da bu sene benim gibi mezun oldu.Amsterdam'a gitmek istediğini,orada daha iyi iş imkanları ve kendini tanıtıp insanlara sevdirmek için bor fuar olduğunu ve bunu kaçırmaması gerektiğini söyledi.Buraya kadar mükemmel,sorun şu ki james benimde onunla gitmemi istiyor.Babam bu işe sert bir şekilde "Hayır." dedi.Zaten James ile olan ilişkimi onaylamıyor.

Eğer James ile Amsterdam'a gidemezsem,neler olacak inanın bilemiyorum.Ayrılmak istemesi,benim içim işin en korkunç tarafı.James ile ilişkim hakkında hayallerim var,ayrıca onunla bir gelecek bile düşünebilirim.

Öte yandaaaan..Yakında Betsy'nin doğum günü,hediye olarak benden ne istiyor tahmin edin.FRANSAYA ONUNLA GİTMEMİ.En yakın arkadaşımla Fransaya gitmek,harika gözüküyor olabilir.Benim açımdan bu o kadarda harika değil.Evet,Betsy benim en yakın arkadaşım olabilir.Fakat erkek kardeşim Brodie'yi burada babamla bırakamam.Babam -Ne yazık ki- Sorumluluğun "S"'sinden geçmiyor.Ayrıca sinirlenimce kontolden çıkabiliyor.Gitmeyide düşünmüyor değilim aslında...Her neyse.Okula gitmeden önce kahvaltı yapmam ger- Ne diyorum ben? MEZUN OLDUM!!! Terliklerimi ayağıma giyip salona gittim ve dağınıklıktan hiç bir şey gözükmeyen salonda telefonumu aramaya başladım.Ev telefonundan kendimi arayıp gelen "Beyonce-Flawless" melodisine kulak verdim ve nerden geldiğini anlamaya çalıştım.Telefonu gördüm ve almak için elimi uzattım.Sırtımda bir el ve cırtlak bir ses duydum,çığlıkla karışık bir sesle arkama döndüm.Betsy..Ama canavardan farkı yok.Ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüş ve morarmıştı.Ek olarak burnuda kıpkırmızıydı.Sarıldım.

-Neyin var Beth?

Cevap vermedi,yerine ağlamaya devam etti.

-Betsy?Neyin var?

Hâlâ cevap yok,harika.

Bana dönüp burnunu çekti;

-A-Ayrıldık.

Sıkıca sarıldım..Durmadan ağlıyordu,sonra sakinleşti.Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.İşte beklediğim konuşma.

-Tüm erkeklerden nefret ediyorum,hepsi aynı.Onlara hayatından bir parça verirsin,ve onlar hayatını isterler.Hepsinden nefret ediyorum!