Same Mistakes

chapter eight

AVERY'S P.O.V. (zaterdag)

Ik lig tegen Harry aan in bed die ook nog wakker is. Liam blijft slapen en ligt in de logeerkamer. Het dringt me eigenlijk nog steeds niet echt door dat Sophia is ontvoerd door waarschijnlijk Zayn en Senna. Maar waarom zouden hun dit nu doen? Hoe zouden hun Sophia kennen? En wat zou ze dan fout hebben gedaan? Ik bedoel ze is het aller aardigste, liefste en leukste meisje dat ik ken. Je kan toch niet boos op haar worden? Of wel?

- - -

Ik word wakker door het zonlicht wat door de gordijnen schijnt. Harry is al uit bed want naast me is een lege plek. Ik besluit op te staan en maar eens te gaan ontbijten want het is al iets over 10.

In de keuken zitten Liam en Harry aan tafel te kletsen en te ontbijten. De tafel is gedekt maar er is nog een bord over. "Hey, goedemorgen schone slaapster", glimlacht Harry, hij loopt naar me toe en kust zacht mijn lippen. "Goedemorgen Harry. Goedemorgen Liam", glimlach ik als ik aan de tafel ga zitten. "Heb je een kunnen slapen?". "Ja opzich wel", glimlacht Liam zwakjes. "Weetje wat? Het is weekend waarom gaan we niet iets leuks doen? Harry en ik hebben toch niet veel te doen", stel ik voor om de stemming wat op te krikken. Harry knikt om te laten weten dat hij het een goed idee vind omdat zijn mond vol zit. "Ik vind het goed. Anders ga ik me toch alleen maar vervelen en aan Sophia denken", zegt hij. "Nou dat is dan afgesproken. We kunnen naar het meer gaan en daar gaan picknicken? Of we kunnen ergens een ijsje gaan halen?". "Picknicken lijkt mij wel een leuk idee", zegt Harry. "Klinkt leuk", zegt Liam. "Dan gaan we dus picknicken".

Na het ontbijt gaan we naar de supermarkt om lekkere dingen te halen voor bij de picknick. Liam en ik besluiten samen een cake te maken en zoeken nog spulletjes om de cake mee te versieren.

"Nee die blauwe zijn leuker!", zegt Liam. "Maar roze is vrolijker en die smaakt lekkerder", zeg ik terug. We hebben allebei een pak glazuur in onze handen. "Dan nog is blauw een leukere kleur", zeurt hij door. "Nou goed dan", zeg ik uiteindelijk en ik zet het roze pak terug. Harry is bij het drinken aan het kijken. Liam en ik lopen naar hem toe. "En heb je al iets gevonden?", vraag ik aan de knapste jongen van de wereld. "Appelsap. Is dat goed?". "Dat is helemaal prima". Hij glimlacht en legt het pak in de kar.

"Volgensmij hebben we nu alles. Of niet?", vraagt Liam die nog eens goed in de kar kijkt. "Ja volgensmij wel", zget Harry. We lopen naar de kassa, rekenen af en gaan dan weer terug naar huis.

Harry en Liam zitten voorin en ik achterin. Ik staar maar een beetje uit het raam. De bomen vliegen voorbij. De lucht is helder en er is geen enkel wolkje te zien. Perfect picknick weer dus. Ik kan me de laatste keer dat ik met Harry ging picknicken nog perfect herinneren.

*Het was heel zonnig en het was lekker warm. Harry en ik hadden nu twee weken een relatie. We hadden een mand vol met eten (veelste veel), een kleed en kaarsjes omdat we best laat gingen pickinicken. De kaarsjes stonden aan en we lagen op onze rug naar de sterren te kijken. Harry had mijn hand vast en fluisterde lieve dingetjes in mijn oor. Na een tijdje begonnen er langzaam regen druppels naar beneden te vallen, ookal waren er geen wolken aan de lucht toen we gingen. Het begon met weinig druppels maar het werden er steeds meer en meer en meer De regen leek ons niet veel te boeien want we bleven gewoon liggen. Na een tijdje was het echt pikke donker geworden dus besloten we maar terug te gaan. Op eens bleef Harry stil staan en keek me diep in mijn ogen aan met zijn prachtige heldere groene ogen. Zijn gezicht komt dichter naar me toe. De centimeters tussen ons werder er steeds meer. Zijn lippen raken zacht de mijne. Eerst een kusje. Dan nog een en nog een. Dan hield hij zich langer tegen me aan, zijn tong vroeg om toestemming. Hij draaide rustig rondjes om mijn tong en speelde ermee. Ik wist niet wat ik moest doen dus ik volgde zijn beweging, liet hem mij leiden. Na een tijdje waren we helemaal doorweekt van de regen.