The Lights Are Now Faded(Short Story)

💜Starend💜

This is how it starts and how it ends.

Nagmumukmok ako sa iyak dahil tinaboy na ako ng magulang ko, sabado ngayon kaya sa school ko muna ako nag dadrama.

Walang nag cocomfort saakin because i'm not a friendly person. Ako lang magisa dito sa garden ng school. Dahil wala namang janitor dito.

"Shhh tahan na"

Nagulat ako ng may lumapit saakin para tapikin ang aking likod. Medyo nabawasan ko ang aking pagiyak. Hindi ko pa siya nakikita dito ah?

Baguhan palang siya?

"Ang magandang babae ay hindi dapat umiiyak, papangit kapa niyan lalo" Sambit niya. Nako mangbobola pala ito!

"Si-sino ka? Ba-baguhan kapalang dito?" nauutal kong tanong. Tumango muna siya bago sumagot.

"Ako nga pala si Nyra Zoles, ikaw anong pangalan mo?"

"Ako si Xylie Kim, transferee kaba?" Tanong ko tumango naman siya.

"Oo baguhan palang ako dito. Sa monday na ang start ko, section B ako at ikaw palang ang unang nakikilala ko"

"Same section pala tayo..hehe pwede ba kita maging kaibigan?"

"Oo naman, simula na ngayon! Teka bakit kanga pala umiiyak?"tanong niya.

Kinuwento ko ang buong storya at agad naman niya akong naunawaan. Pinatira na rin niya ako sa bahay nila. Mabait ang mga magulang niya. Turing ko kay Nyra ay isang kapatid at parang parte na rin ako ng pamilya niya.

Sabay kaming pumapasok at umuuwi ng school. Kahit mapa lunch time na sabay parin kaming kumain. Kapag may nang bubully isa saamin, isa saamin ang magtatangol.

Close ko na rin ang pinsan niyang sila Rubyrose Zoles at Emma Park. Gumawa na rin kami ng Friendship group we called "GALAXIES QUEENS" Lahat kasi kami ay mahilig sa science.

Mahigit 5 years na akong nakikitira sa bahay nuli Nyra. Hindi naman ako pwede tumakas baka pagilitan lang ako.

Until one day, ito na ang pinakamasayang araw naming GALAXIES QUEENS. Mag roroad trip na kami sa Subic. Si Rubyrose ang magdadrive dahil hindi naman kami marunong humawak ng manibela.

Two days kami nasa subic. Ang saya halos wala na kasing saya. Kamusta na kaya sina Nanay at Tatay?

Nasa kotse kami ngayon, madilim kaya medyo nakakatakot.

"Oh! Kantahan na tayo huuuh!!" sambit ni Emma. Ang saya nila kasama.

"Ruby! Paki tigil yung sasakyan! Lalabas lang ako iihi lang" sabi naman ni Nyra. Sinunod nalang ni RubyRose yung sinabi ni Nyra.

Nag Cellphone muna kami habang hinihintay si Nyra. Tapos na si Nyra , pupunta na siya saamin ng may biglang....

*SPLASH*

NOOOOOOOOOI!!?!!!!!!!!

Si Nyra! Nasagasahan! Nakita namin ang buong pangyayari. Tumulong yung nakasagasa kay Nyra.. Ang daming dugo. Nilagay namin sa sasakyan ng driver at ako ang mag bantay kay Nyra.

"Nyra..lumaban ka! Please parang awa mo na lumaban ka!!!" Sabi ko.

Unti unti kong naalala yung storya na lagi niyang kinukwento saakin. "The lights are now faded" magkaibigan sila..matagal ang kanilang friendship until one day namatay yung isa sa kanila. Tapos sabi nung isa na mamatay na. "Huwag kang magpapakamatay..Go lang! Alam ko sobrang dilim na ng mundo mo pag nawala ako.

Huwag mo gagawin yun ah"....

Nasa hospital na si Nyra ngayon..please lumaban ka! Laban kalang Nyra please! Nandito din yung magulang ni Nyra. Kinuwento namin buong pangyayari. Lubos nalungkot ang magulang ni Nyra. Kasalanan namin to..

Lumabas ang Doctor at sinensyahan akong papasukin sa loob. Sinunod ko naman ang utos niya.

Pagpasok ko sa loob nakita ko ang nakangiting Nyra. Sa ganyang kondisyon? Nakangiti pa siya? Nilapitan ko siya at niyakap ng mahigpit.

"Please Lumaban ka! Nyra! Please ikaw nalang ang liwanag ko! Kung d ka dumating noon siguro wala na ako ngayon! Please!" pagmamakawa ko.

Natawa na lang siya sa sinabi ko at agad akong nagtaka.

"Huwag kang magpapakamatay......Go lang! Alam ko sobrang dilim na ng mundo mo pag nawala ako. Huwag mong gagawin yun ah"

Sabi niya at agad niya akong hinalikan sa pisngi.
"Kung ito na ang huling araw ko, maraming salamat sainyong lahat. Naway napasaya niyo at lalo kana...maraming salamat...paa--"

Tut tut tut.....

HINDDEEEE!!! Hindi to maari hindii!!! Panaginip lang ito...hinde hinde hinde!!!!!!

"DOCCTOORRRRR" Sa sobrang lakas ng boses ko pumunta silang lahat dito. Nagiiyakan..

Bat ganun? Dapat ako nalang eh.. Ako nalang dapat namatay eh...

"Time of Death 12:51" ala bat? 12:51. Favorite song namin yun ah? Bakit? BAKIT!

*1 week ago*

Nasa puntod na si Nyra..napakasakit. dadalawin ko si Nyra upang pasalamatan siya.

Unti unting tumulo ang mga luha habang ako'y palapit ng palapit sa puntod ni Nyra. Nilagay ko ang mga rosas sa tabi at sinindihan ang kandila.

"Nyra...patawad...dapat ako nalang ang namatay..pero bat ang unfair..kung sino pa ang konti ng problema siya pa ang unang mawawala? Naalala ko yung promise mo saakin na maging masaya lang kami kahit wala kana. Paano? Eh ikaw na ngalang ang magpapasaya saamin eh...dapat hindi mo na lang kinuwento yung story eh huhuhu. Promise tutuparin ko ang pangako mo saakin na hindi ako magpapakamatay at may promise din ako sa'yo.....

Kung mabubuhay ka pa naman sa ibang mundo..hahanapin kita..maging masaya kalang diyan...ayoko ng paalam gusto ko maraming salamat sa lahat"

-THE END-

A/N:
Hindi na nila kinasuhan yung nakasagasa kasi tinulungan naman at hindi rin sadya. Sorry ang pangit ah short story lang yan.

JENNIE KIM AS XYLIE KIM
LALISA MANOBAN AS NYRA ZOLES
PARK CHAEYOUNG AY RUBYROSE ZOLES
KIM JISOO AS EMMA PARK

All Rights Reserved ®2019