28.Nudno mi

230 9 0
                                    

Alicja

-A więc Alicjo. Zaszła ogromna pomyłka. Nie masz raka mózgu chodź nie wykluczone, że raka masz. Pomyliłem badania. Bardzo przepraszam. Będziemy ci robić dalsze badania, w których wykaże czy masz go czy nie, ale nie rak mózgu. Bardzo przepraszam.
-Dobrze nic sie nie stało-kamień spadł mi z serca. Z jednej strony chciałam bardzo mu powiedzieć żeby zmienił zawód, a z drugiej bardzo sie cieszyłam, że nie mam raka. Chociaż już samą gadką, że mogę go mieć bardzo mnie przestraszył.
Potem powiedział jeszcze, że już jutro będą mnie przewozić do nas do szpitala.
Dzisiaj Kuba pojechał już do domu. Wróci jutro. Mama dzisiaj nie może. Ma spotkanie w sprawie mieszkania czy coś. Musi wszystko załatwić. Kiedy wyjde ze szpitala ma na mnie już czekać. Nagle mój telefon zaczął dzwonić. Podniosłam go:Kuba
Odebrałam
-Hej śliczna
-No hej
-I jak tam? Nudno pewnie co.
-Troszeczkę. Nie mam tu z kim rozmawiać.
-Gdybym mógł przyjechać, ale nie dam już dziś rady. Jest za późno był bym u ciebie w nocy.
-Spokojnie. Przeżyje.
-To bardzo dobrze
-A wracając. Miałeś do mnie pytanie.
-Y tak miałem.
-Więc mów-zachęcałam go chodź słyszałam  nie pewność. Chyba nie chciał tego zrobić.
-Powiem ci jak wyjdziesz ze szpitala-powiedział po chwili namysłu.
-Mam się bać-zasmiałam się.
-Nieee. Mnie nie.
-A kogo-teraz śmieliśmy sie obydwoje. Zastanawiam się czy nawet nie zagłośno.
-Nikogo. Przy mnie nikogo.
-Oki.
-Oj i właśnie taką cię kocham. Taką wesołą i radosną.



Macie już jakieś pomysły na dalsze losy? A o tym co planuje Kuba będzie po rozdziale 30. Już sie nie mogę doczekać.

Chciałbym zostać twoim bohaterem/Kuba Szmajk (Zakonczine)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz