Şimdi uzaksın yaban ceylanı
Yürümekle yetişilmez belki sana
Lakin ben durmam bu yolda
Bedenimi kurtlar yiyene kadarOysa sana olan Açlığım umutlarımı yitiriyor
Sana dair hayata dair...Uzaksın yaban ceylanı
Uzak ve koşuyorsun ötelere doğru
İçim kan ağlar
Ne sen görebiliyorsun içimi
Ne de ben görebiliyorum seni.Çıkılmaz bir dağın zirvesindesin yaban ceylanı
Tırmanamıyorum...