İnsan gözlerini açtığında bakmaz mı dünyaya bomboş? Dinlemez mi tüm gereksiz sesleri?
Aslında doğduğumda başladı bu sitem çocukluk zamanlarımda harladı,gençlik zamanlarımda da beni tüketmeye devam ediyor... Geleceğim? Peki ya geleceğim? Olacak mı ki?
İnsanların en ufak bir sözü en ufak bir davranışı çevremdeki üzücü olaylar ve daha sayamadığım bir sürü sebep başlattırdı en ufak yaşta ruhsal çöküntümü.
Doğduğum günün gecesi başlamış aslında
beni hayattan mahrum etmeye.Aileler arası kavga? Peki neden? Bir soba yüzünden? Çok saçma değil mi? İnsanlara doğduğum andan itibaren fazlalık olmaya başlamışım.
O kadar ayrıntıya girmeyeceğim ama aslında bu olay benim yüzümden gelişmemiş sadece kendimi suçlamamı tetiklemişti.Çocukluğumda ve hala devam eden merhametsizlik var içimde bana karşı olan.
Küçüklüğümden beri merhametliyimdir sevecenimdir ama bu duyguları kendi üzerimde yansıtamadım sanırım. Ki kendi hakkımdaki düşüncelerimden belli oluyor ilerleyen zamanlarda sizlerde göreceksiniz...
