Gecenin bu saatin de yatağımda olmak varken, sokaklarda uyuşturucu çeken keşleri videoları çekip haber yapmayı planlıyordum. Eğer gerçketen de işe yarar bir haber bulamazsam Bang Shyuk Hyung beni kovacağını açık bir şekilde belirtmişti. Bu zamanda da uyuşturucu çeken keşlerden daha fazla dikkat çekici bir haber olacağını sanmıyordum.
Yan sokaktan kahkaha sesleri gelirken hafiften bir titredim. Ama buraya gelmişken geri dönmenin mantıksız olacağına karar verip o sokağa doğru ilerledim. Sadece video çekip, duygusal bir başlık yapıp haber yapacaktım. Kafamı uzatıp sokağa baktım tahmin ettiğim gibi bir gurup ellerinde iğneye benzeyen şeylerle tahminen damar yollarını açıyordu.
Kameramı ayarladım ve çekmeye başladım, bulanık olan ekranla iç çekip onlara doğru yaklaştım. Yaklaşık 30 saniye sonra kameradan gördüğüm kadarıyla aralarından biri beni fark etmişti. Büyük bir stresle kafamı kaldırdım. Ve artık bir kişinin değil hepsinin bana baktığını gördüm.
Siktir.
Kasılarak gülümserken geri geri adımlamaya başladım. "Hey yolunu mu kaybettin, yardım edebiliriz" bana seslenmeleriyle kasılmalarım atarken birden koşup kaçamıçağımdan da bilinciydeydim çünkü bu onların daha da dikkatini çekerdi ve bu şuan istediğim son şey bile olamazdı. Gergince gülümseyip
"sağolun beyler gerek yok" diyip koşmam bir oldu.
Arkamdan adım sesleri artarken korkum artı koşamıcak gibi olunca direk sağa girdim ve hadi ama çıkmaz sokak mı? Tanrım dizi mi çekiyoruz burda! Arkamı döndüğümde çoktan gelmiş olduklarını ve hatta iğrenç bir sırıtmayla bana baktıklarını gördüm. "Her şeyin bir cezası olmalı öyle değil mi? Kameranı bize ver ve bizde seni bırakalım"
Evet toplantı zamanı. Ve toplantı bitti.
Kessin bir dille "hayır" dedim. Bunu beklemiyor olacaklar ki şaşırdılar. Ardından üzerime doğru geldiler. Tamam yürek yemiştim sanırım. Çünkü nereden baksan 4 kişilerdi. "Onu senden almak büyük bir zevk olacaktır bizim için." Huh hadi Taehyung göreyim seni.
Onlar yavaş yavaş etrafımı sararken bana en uzak olan kişiye yani tam olarak karşımdaki'nin üstüne doğru atıldım ve direk kasıklarına tekmemi geçirdim. Karşımda suratı şekilden şekile girerken daha fazla dayanamadım ve kahkahamı bastım. Arkadan biri kollarımı tutarken hiç düşünmeden kafamı hızla arkaya savurdum. "Ah siktir" kolları gevşerken hızla ondan kurtulup sağıma dönmem ve yumruğu yiyip yere düşmem bir oldu.
Tamam benim de adamlığım buraya kadar.
Ne zaman üzerime gelip tekme atmaya başladılar kestiremedim. Kaburgalarıma yediğim tekmeyle ağzımda tuttuğum çığlığımı bıraktım. Ama durmayıp vurmaya devam ettiler. Kasıklarına vurduğum adam yerde savunmasızca uzanan bedenime bakıp ağır ağır elimin üstüne bastı. Diğerleri kıkırdayıp izlerken gözlerim çoktan dolmuştu. Kimsenin gelmeyeceğini bilmekte beni ayrı bir çaresizliğe sürüklerken beni bırakıp gitmelerini bekledim.
İğrenç bir sırıtışla elini pantolonun kemerine atan adama baktım. Zor bela yerden doğrulup kalçam üzerinden birkaç adım geriye doğru kaçtım. Bu onları daha da eğlendirmiş olmalı ki yüzünde ki sırıtış büyümüştü. "Kaçma güze-" sözünü bölen şey gözlerimi kocaman açmama sebeb oldu. İçine girdiğim şaşkınlık o kadar fazlaydı ki bir an çektiğim acıyı unuttum.
Ağzında örümcek ağıyla etrafa bakan adamdan gözlerimi alamadım.
Birden önüme atalayan ve görüşümü kapatan adama, örümcek adamla daha fazla ne kadar şaşırabilirim onu düşündüm. Hızla ayaklarını ve kollarını örümcek ağıyla kaplayan adama baktım. "Ah Tanrım böyle yakışıklı ve güçlü olduğum için teşekkür ederim." Poposunu sallayıp garip garip dans Eden adama baktım.
WTF!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
