Uzaydaki Güneş

2. bölüm

Şaşkınlık şuan hissetiğim tek duygu şaşkınlık. Annem odasından çıkmıştı tam karşımda ağlıyordu, sanırım beni farketmemişti. Çok uzun zaman olmuştu onu görmeyeli ne yapacağımı bilemeyerek bi kaç dakika kapının önünde dikildim daha sonra kararsız adımlarla annemin yanına doğru yürümeye başladım eğer odama gidersem daha sonra pişman olurdum daha sonra pişman olmaktansa şimdi yüzleşmek daha iyiydi. Tam karşısına geçtim tir tir titriyordum biraz sakinleşip " anne" diye seslendim bi kaç saniye sesiz kaldı, kafası kollarının arasında olduğu için beni göremiyordu daha sonra kafasını kaldırdı  bana baktı kan çanağına dönmüş gözlerle çok korkutucu görünüyordu, saçları birbirine girmiş teni solgun öyle acınası öyle savunmasız biriydi ki karşımda ne yapacağımı bilemedim. Bu benim annem olamazdı aylar önceki kadınla karşımda duran kadın arasında o kadar çok fark vardı ki kendime kızdım şimdiye kadar yanında olmadığım, olamadığım için. Annemin bakışları hala yüzümdeydi öyle bir bakıyordu ki ne düşündüğü anlaşılmıyordu bile
" annemm" diyerek sımsıkı sarıldım anneme ama o tepkisiz kalmaya devam etti kollarını benim ona sımsıkı sardığım gibi sarmadı geri çekilip
" annem neyin var anlat bana,konuş benimle, hadi ne olursun" sadece yüzüme bakıyordu ağlaması kesilmişti şoka girmiş gibiydi annemi biraz sarsarak "anne konuş cevap ver bana" dedim ifadesizce bakmaya devam etti
"Anne konuş ne olursun kon-"
"Git burdan" annem birden sözümü kesip konuşunca şaşırmıştım aylardır konuşmuyorduk ve bana şimdi söylediği git burdan mıydı? Olamaz gitmem, gidemezdim
"Anne saçmalama seni bu şekilde bırakıp hiç bir yere gidemem lütfen anlat bana herşeyi annem lütfen " öylece gözlerime bakıyordu gözlerim ellerine kayınca şaşırdım sımsıkı bir kağıdı elinde tutuyordu, elimi uzatıp kağıdı almaya çalıştım ama vermedi belki de herşey o kâğıtta yazıyordu, merak ettiğim herşey "Anne ver şu kağıdı" " Git burdan"
" ver şu kağıdı" birden beni itip
" Git burdan " diye bağırdı yeniden ağlamaya başlamıştı o kağıdı bana vermediğine göre içinde çok önemli bi şey vardı birden boş bir anından yararlandım ve kağıdı elinden alıp odama kaçtım kapıyı hemen arkamdan kilitledim. Annem çok sert kapıya vuruyordu "aç şu lanet kapıyı, ver o kağıdı bana ver" " bu kağıdı okumadan asla sana vermem anne git burdan "
" ver o kağıdı bana yalvarırım Güneş lütfen o kağıdın içindekiler sizi ilgilendirmiyor ver lütfen"
" evet anne bu olaylar bizi hiç ilgilendirmediği için bu aile dağıldı, Ayaz sokaklarda, babamın nerde olduğu belli değil değil mi? Ölsem de açmam bu kapıyı zorlama daha fazla" Annemin sadece hıçkırık sesleri gelmeye başladı hala kapıdaydı belli ki . Kağıdın içindekileri çok merak ediyorum ama öğrendikten sonra daha kötü olmaktan korkuyordum yine bi umut herşey düzelir diye umut ederken okuduktan sonra o umudun da kaybolmasını istemiyordum. Bi süre kapının önünde bekledim , annem hala burdaydı yavaşça yatağa oturdum derin bir nefes alıp kağıdı açtım ben babamdan mektup beklerken Asım dan gelmişti
"Bana sürekli mektuplar yollayıp duruyorsun,anlıyorum merak ediyorsun ama bu böyle olmaz daha fazla yazma! Senin yüzünden başım yeterince belaya girdi zaten. Kocan olucak o adam sürekli peşimde beni öldürecek ne sen ne de Ayaz umrumda değil. Bu arada seninleyken harcadığımız kredi kartlarının borcu hala duruyor ne yap ne et onları öde beni de unut!"
Hıçkırıklarıma engel olamıyordum hala akıllanmamıştı biz bu haldeyken hala o adam için ağlıyordu ayrıca mektupta Ayaz umrumda değil yazıyordu ne demekti bu, ne borcu açmışlardı kafamın içinde sorular dönüp dolaşıyordu sinirle kalkıp kapıyı açtım ve kapının önünde yere çöken anneme baktım gözlerimin içine bakarak hala ağlıyordu " Ne demek oluyor bu, ne borcundan bahsediyor bu adam ayrıca Ayaz ne alaka ne işler karıştırıyorsun sen Anne, ne yaptın sen ne?" Sesizce bana bakmaya devam ediyordu ağzını açıp bana bir açıklama bile yapmıyordu
"Umarım,umarım anne aklıma gelen şey değildir umarım Ayaz o adamın" diyip sustum cümlemin devamını getiremezdim annem daha şiddetli ağlamaya başlıyınca anladım doğruydu Ayaz o adamın , o şerefsizin oğluydu annem babama böyle ağşalıkca bir şey yapmıştı. Annemi kollarından tutup ayağa kaldırdım " hepsi senin suçun hepsi neden yaptın neden babam sana ne yaptı bizim suçumuz neydi bize bunları neden yaşattın neden?" Titremeye başlamıştım kendimi durduramıyordum bu bu çok ağşalıkça  bir şeydi . Annem bana sarılmaya çalışarak "özür dilerim,özür dilerim ben özür dilerim" ikimizde ağlıyorduk annemin bana sarılmasını engelleyerek ittim " uzak dur benden" " yapma böyle yalvarırım yapma" hıçkırarak yere çöktüm o da benimle beraber çöküp bana sarıldı " özür dilerim"
" Bu yaptığın çok zalimce asla ama asla eskisi gibi olamaz ailemiz bizi bitirdin anne bu aileyi bitirdin bize bunları yaşatmaya hakkın yoktu senin.  Neden ya neden rahatlık mı battı babamın,bizim seni çok sevmemiz mı seni rahatsız etti neden amcam, neden o şerefsizi bize tercih ettin neden Ayaza bu kötülüğü yaptın neden neden neden?" Sesiz kalmaya devam etti yavaşça uzaklaştım ondan
" babam gitti kendini kurtardı belkide, sana bu söylediğinden sonra belki ilerde pişman olurum, belki olmam, belki yanlış yapıyorum ama bu gece son bundan sonra çok çalışıcam ve Ayazı bu evden kurtarıcam geleceğimizin daha fazla kararmasına izin vermicem"
Ayağa kalktım önceden yanaklarını sıkıp öptüğüm kadının yüzüne bu sefer tiksinerek baktım " sen yalnızlığı hak ediyorsun ne Ayaz ne ben ne babam hakediyorsun . Cezanı çek!" Diyip odama gittim ve hıçkırıklarını serbest bıraktım. Gitmeliydim Ayazı da kurtarmalıydım , yatağıma uzandım ve neler yapabileceğimi düşünmeye başladım. Yeni bir eve taşınırsak maaşım yeter miydi? Ayazı okutturabilirmiydim gitmekten başka çaremiz yoktu olamazdı. Nefes alamıyordum artık bunalmıştım telefonumu alıp odadan çıktım annem ortalıklarda yoktu yine odasına gitmişti sanırım, bende evden dışarıya çıktım nefes almaya ihtiyacım vardı rahatlıyıp daha sakin kafayla düşünmeliydim saat 22:04 tü adımlarımı sahile doğru atmaya başladım. Geldiğimde sahil bomboştu bi banka oturdum ve gecenin sessizliğini,denizin güzelliğini izlemeye başladım kafamı gökyüzüne kaldırdığımda yüzümde buruk bir gülümseme oluştu. Yıldızları görünce aklıma babamla olan bir anım geldi.
Evde tek kitap okumayı seven babamla
Bendim akşam bahçede otururken babamla ben yine kitap okuyorduk babamın sevdiği yazar olduğu için ilgiyle kitabı okuyordu bilmem kaçıncı okuyuşuydu ona kitaptaki en sevdiği sözü sorduğumda kafasını gökyüzüne kaldırarak söylemişti "Sonra yine yıldızları severim, bazen onların yerinde olmak isterim, onlarda benim yerimde. Onlar beni yaşasın ben gökyüzünde, kendimi izleyeyim sonra onlar beni anlatsın, ben karanlıkta kendimi dinleyeyim" o zamanlar babamın neden en çok bu sözü sevdiğini ve ne demek istediğini anlamamıştım sorduğunda ise büyüyünce anlarsın demişti belki de benim bilmediğim başka şeyler de vardı annemle arasında ben farkedememeiştim. Derince daldığım düşüncelerden bi sesle kurtuldum sağıma döndüğümde ayakta zor duran bi kaç tane erkekle karşılaştım kaşlarım istemsizce çatılmıştı "heyt be güzelim ne işin var senin bu saate burda " yavaşça yerimden kalktım ve arkamı dönerek yürümeye başladım arkamdan gelen adım seslerini duyuyordum. Başka bir ses " nereye yavrum, çok eğlenicez bu gece" derken arkadaşları da kahkahalarla gülüyordu burdan hemen gitmem gerekiyordu adımlarımı hızlandırdım ve koşmaya başladım onlar da peşimden koşuyorlardı " yardım edinn" diye bağırmaya başladım ama kimse yoktu birden belimin sert bir şekilde çekilmesiyle düşmekten son anda kurtulmuştum. " yolun sonu bebeğim yakalandın" dedi kulağımın dibindeki ses . Gözyaşlarım korkudan akmaya başlamıştı bile " bırakın lütfen gideyim yalvarırım bırakın" beni kendisine çevirerek " nereye güzelim, gece daha yeni başlıyor" diyerek göğsüme dokununca erkekliğiğine sert bir tekme attım ve koşmaya başladım yeniden, vurduğum adam acıyla inlerken diğerleri peşimden koşmaya devam ediyordu " yardım edin imdattt"
Diye bağırırken kendimi anayola attım va anında bedenim sertçe yere doğru savruldu. Korna seslerini işitirken bilincim kapanmıştı bile.

- AÇIKLMA-
Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı atmayı unutmayın sizi seviyorum ❤
Media: temsili