GECE'M

GECE'NİN BAL RENGİ

''Yeterince gece oldu; artık sessizliği sonuna kadar açabilirsiniz.''

Çok kez düşündüm. Her şeyin sonu aynı olmak zorunda mı? Zorun da değil..

Hatayı biraz da kendimizde aramak lazım.  Bazen sevmemek lazım. Güvenmemek, bu kadar kolay inanmamak lazım bazı şeylere.

Ben sevdim, güvendim ve inandım. Her defasında geçmişte verdiğim şansları unutup hep ikinci bir şans verdim ama ikinci şansa gerek yok insanlar değişmez.. 

Seviyor zannedersin aslında başından beri sadece seni kullandığını anlarsın.

Güvenme, inanma ve sevme. Yalnızca mutlu yaşa yarının yokmuş gibi düşün. 

Gece'm dedim çünkü geceme bile ışık olan sen. Bütün o parıltınla beni sarıp sarmalayan o güzel hayallerinle yaşattın beni.

Ve ben o hayallerinle güçlüydüm. Yalan da olsa o hayallerin beni yaşama tutan tek şeydi.

Derinlere boyanmış gecenin gökyüzü, gitmek bilmeyen hayalinle doluydu.

Geceyi yalnızca mutsuzlar yaşar. Ve sen o gecemi mutluluğa çevirdiğin için hep gece'm dedim sana.

''Gün bir gün sevdalanmış geceye, gece de yakamoz düşürmüş denize, o günden bugüne geceyle gündüz ayrılmaz olmuş, ta ki güneş tutulup gölge düşürene dek sevdalara..''

Ne geceden günü, ne günden geceyi çıkarabildim. Gündüzden kovsam geceden gelir hatıran.

Severim geceyi çaresiz, korktuğumdan değil, güzelliğinden." (Fazıl Hüsnü Dağlarca)

Peki bir insan çok kez ölür mü? Ben öldüm. Defalarca paramparça olup acı çeke çeke öldüm ve hep içime attım.

O gecede ki parıltıyı sen söndürdün. Ben yinede seni affedip her defasında bazı şeyleri görmezden geldim. Mutlu olman için kendi mutluluğumdan vazgeçtim bencil olamadım bu yüzden kendimden defalarca özür diledim. Malesef ki hala değmezmiş diyemiyorum.

Değerdin, herşeye değerdin sen. Peki ya ben? Değermiydim senin için bazı şeylere?

Her defasında gururumu hiçe sayıp bir çok fedakarlıklar yaptım senin için.

Kırıldım, çok incindim. Bozulmuş olan bu dünya da..

Çürümüş olan ben, olabildiğimce kırık olarak nefesimi tutuyorum. Artık açığa çıkamaz çözülemez gerçek bile. 

Seni buldum ve sarsıldım

Artık parçalanmayacağım..

Değişmiş bu bozuk dünyadan gitgide şeffaflaştım, görünmezleştim.

Lütfen beni aramaya zahmet etme.. Benden medet umma.

Başka birisinin hayali olan bu dünyada, sana zarar vermeyi asla istemem.

O yüzden sadece hayallerinde yaşat beni..

Parlak kalacak sonsuzluk ve yayılan yalnızlık masumca gülümsüyor. Masumca güldüğüm zamanlar gözümün önünden geçiyor. 

Anılarım sürekli kayboluyor bense, kımıldayamıyorum: Çözümsüz olan bu dünyada..

Bu rayından çıkmış, sarsılmış dünyada gitgide silinip görünmez oluyorum..

Birinin kurduğu bu yalnızlık tuzağını, gelecek çözmeden önce..  Beni hep hatırla. Eski halimle..

Değiştiğim gerçeği beni felç etti. Kurtarılamaz şeylerle dolu bu cennette.. Hiçbir şeyin değişmeyeceği olarak hatırla beni.