"Ano nanaman ba kailangan mo?!", Paangas nyang sinabi sa akin.
"may problema ka, at kaya kitang tulungan, bakit ba ayaw mo nalang ipaubaya sakin para gumaling ka na?!", sagot ko naman sa kanya
hindi ko nakilala ang sarili ko nang mga panahon na yon...
"Mag-ayos na kayo! Alis na tayo mamayang 5 A.M!", Rinig ang bilin ni Clark sa buong penthouse
"Pre galaw-galaw", Niyugyog ni Lexel ang balikat ko
Tumawa ako ng sandali,"Tapos nako magligpit kanina"
"Ay ganon ba? Sige ako naman gagalaw", sagot naman niya
"Labas lang ako ah", Sabi ko saka umalis sa kwarto at bumaba, dere-deretso sa back-door kung saan may daan papunta sa may tabing dagat
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tinitigan ko ng mabuti ang tila madilim pang dagat
Nakaupo ako nga sa may buhangin, Malapit ako sa kung saan umaagos ang tubig at nababasa ang mga paa ko
Nakatukod ang mga kamay ko sa buhangin habang tinitingnan ang daliri ko sa paa tyaka ginagalaw ito, bahagyang ngumingiti
I squinted my eyes to the nearly dissapearing moon, only half of it showing.
Napalanghap ako ng sariwang hangin.
Buo na ang desisyon ko pag-uwi sa maynila.
Siguro ititigil ko muna ang trabaho ko sa kumpanya ni tita Charil
Mas mabuti kung pag-igihan ko ang paghahanap kay Lance
"Bukod pala sa horse-riding, mahilig ka rin pala manood ng mga ganito"
Napatingin ako sa likuran
"Hi!", masiyahin niyang bati
I patted the space beside me
"Asan si Acel?", Tanong ko
"Nasa kwarto namin, May kausap sa kumpanya niya. Mukha ngang excited dahil sa project ninyong dalawa", ngumiti ako
"Ah.. Ganon ba?", Tipid akong ngumiti sa kanya
Hindi ko napansin na napatulala na pala ako sa mukha niya
March 15, 1994..
March 15, 2004..
March was nine years old when Lance went missing
"I can't remember anything before my child went missing, But I knew I had one" -Charil
"Uh.. March?", tawag ko sa kanya
"Bakit?"
Umayos ako ng upo, humaharap sa kanya, dahilan para lumingon siya sa akin
"Nasan na ang mga magulang mo?", Tanong ko sa kanya
"Suddenly?.. Well.. Wala akong maalala sa kanila eh..", Sagot niya
".. Pero ang sabi sa akin ng tito at tita ko sa Baguio, Matagal na raw silang parehong namatay nung 2004"
