"ยุนจีอ่า ชุดกับกระเป๋าอยู่บนโต๊ะนะ พี่จะลงไปรอข้างล่าง เสร็จแล้วรีบลงไปล่ะ""ได้ค่าาา" คุณตะโกนออกมาจากห้องจนทำให้ยุนกิอดขำไม่ได้ "คิ"
"อ้าว ยุนกิฮยอง วันนี้ตื่นเช้าจังเลยนะครับ จะไปไหนหรอ" จีมินถามหน้าตายจนยุนกิอ่านเกมไม่ออก
ยุนกิเลิกคิ้ว "นี่ นายต้องการอะไร"
"ป่าวนะครับ ก็แค่.....สงสัย.."
"นายไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องหรอกนะพัคจีมิน" ยุนกิพูดพลางชงอเมริกาโน่ไป
"หึ อ้าว ยุนจีอ่า วันนี้น่ารักจังเลยนะ"
ยุนกิได้ชื่อถึงกับหันควับ แล้วก็ได้เห็นคุณในชุดนักเรียน กระโปรงทรงแคบพร้อมกับเสื้อสูทสีกรมท่าบวกกับเน็คไทสีน้ำเงินแกมฟ้ายิ่งเสริมให้คุณดูน่ารักยิ่งขึ้น
"อ่า น่ารักจริงๆเลย เธอเหมาะกับชุดนี้มากเลยนะ" จีมินยิ้มตาหยีให้คุณ
"ขอบคุณค่ะ" คุณยิ้มรับ
"ไปกันเถอะยุนจีอ่า" ยุนกิรีบกลืนอเมริกาโน่เข้าปากอย่ารวดเร็วแล้วดึงข้อมือคุณไป
"จะไปแล้วหรอ ตั้งใจเรียนนะยุนจี"
"ค่าา" คุณโบกลืมลาจีมินก่อนจะรีบตามยุนกิไป
ยุนกิเตรียมรถไว้เสร็จสรรพ จากนั้นเขาก็หันมาสวมหมวกกันน็อคให้คุณ ต่างฝ่ายต่างหน้าแดงพูดอะไรไม่ออก
"เอ่อ....รีบไปกันเถอะ"
"-///-"
/ตึก ตึก/
"เห้ พัคจีมิน!!"
"อะไรของนาย"
"ยุนจีไปไหน"
"คิ นายนี่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆสินะ"
"หมายความว่ายังไง" จองกุกนึกสงสัยกับคำพูดกำกวมของจีมิน
"ตอนนี้ในบ้านใครหายไปยุนจีก็ไปกับคนนั้นแหละ"
พูดจบจีมินก็สาวเท้าไปที่เจ้ารถลูกรักแล้วเร่งเครื่องออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว
"อ่า มินยุนกิ...จริงๆเลย!"
"พี่ยุนกิจอดทำไมคะ"
"ไปกินข้าวกัน ร้านนี้อร่อยสุดเลยขอบอก"
"เชื่อได้มั้ยคะเนี่ย"
"เชื่อได้ซี่ เดี๋ยวสั่งเมนูเด็ดให้กิน"
"อ่าเค จะคอยดู" พูดจบคุณก็เบะปากเล็กๆพลางให้คุณดูน่าเอ็นดู
อาหารจานสวยได้มาเสิร์ฟที่โต๊ะของทั้งคู่ ทั้ง 2 กินอาหารอย่างอิ่มเอมอยู่ได้ไม่นานก็...
"ว่าแล้วว่าต้องเป็นฮยอง" จอนจองกุกเดินไฟลุกมาหาทั้งคู่
"เอ่อ....พี่ยุนกิคะ หนูอิ่มแล้วรีบไปกันเถอะค่ะ"
"อือ ไปสิ พี่จะได้รีบไปมหาลัยด้วย"
"ก็ให้ยุนจีไปกับผมซะก็จบเรื่อง" พูดไม่ทันจบดีจองกุกก็ดึงข้อมือคุณ แต่โชคดีไปที่ยุนกิอยู่ด้วย
"เป็นเหี้ยไรชอบเสือกวะ เป็นน้องหัดเคารพกันบ้างดิวะ" ยุนกิกอบกุมมือของคุณไว้หลังเขา
"ชิ จะได้สักแค่ไหนกันเชียว" จองกุกคร่อมเจ้าลูกชายคันใหญ่แล้วเร่งเครื่องออกไปทันที
"แม่มึงเหอะ สัสกุก"
ณ.โรงเรียน
กรี๊ดดดดด~!! พี่ยุนกิอ้ากกกก!!
"Omg.... ยุนจีอ่า~ ไปเร็วเข้าเดี๋ยวเลิกเรียนพี่มารับ"
"รับทราบค่ะ!" ยุนกิยกยิ้มขึ้นแล้วลูบหัวคุณอย่างเอ็นดู
คุณหันหลังให้ยุนกิแล้วเดินเข้าโรงเรียนไป โดนที่ยุนกิยังมองคุณเป็นระยะ แต่ก็ได้เจอกับสิ่งขัดหูขัดตาจนยุนกิต้องลงไปเคลีย
"วี๊ดวิ้วว~ เด็กใหม่หรอ น่ารักจังเลยมีแฟนยังค้าบบบ"
"เห้ย อึนอูมึงก็ไปแซวเด็กมัน"
"นานๆจะมีของดีมาโรงเรียนเรานะเว่ย ต้องเตาะไว้ก่อนสิวะมุนบิน"
คุณเดินเงียบๆไม่ใส่ใจอะไร แต่ก็มีเสียงคนเรียกคุณดังลั่น "ยุนจีอ่า!!!!"
คุณหันกลับไปก็พบกับมินยุนกิที่วิ่งทำของมาให้คุณ เหงื่อท่วมตัวเหมือนพึ่งอาบน้ำมา
"ซื่อบื้อจริงๆเลยนะ ลืมนมกล้วยได้ไงกัน"
"ขอบคุณค่ะ ว่าแต่.....หนูต้องไปทางไหนหรอคะ?"
"งั้นพี่เดินไปส่งเอง ดีม้ะ"
"ดีค่ะ"
ยุนกิจับมือคุณเดินไปในโรงเรียนพร้อมกับเยาะเย้ยกลุ่มของอึนอูอย่างผู้ชนะ