Sapsal Askım

Bölüm 1 Yeni Bir Gün

   Adım Gracie.18 yaşındayım.Üniversite 1. sınıf öğrencisiyim.Benim için tamamen yeni bir başlangıç olacak.Heyecanlı olmamın yanında endişeliydim de.Çünkü bu benim ilk günüm.Acaba yeni hayatım ne kadar yeni olacak ? Sonuçta değiştiremediğim bazı şeyler var.Ne kadar sayfayı buruşturarak çöp kutusuna fırlatsamda kalıntıları diğer sayfalara geçiyor.Okulun ilk günü benim için yeni bir başlangıç olacak...

      Okulun ilk günüydü.Babamın gçen sene aldığı havalı,kırmızı renkli spor arabam ile okula giriş yaptım.Bu yıl benim için uğurlu geçecek ! Aman tanrım, çok kalabalık.Önümü zor görüyorum.Aralardan geçerek hızlıca okulun giriş kapısına doğru geçtim.Sınıfıma girdim.En sondaki sıraya oturdum.Yanımda fazla kokoş görünen bir kız vardı.Parfümü çok keskindi.Parfüme alerjim vardır.Kokusu ağır olunca dayanamıyorum.Hapşurmaya,öksürmeye başlıyorum.Yine de sesimi çıkartmadım.Çünkü ilk günümü maffedemezdim ! Öğretmen sınıfta değildi.İlk dersimiz İngilizce olmalı."Yeni hayatım,yeni kokoş sıra arkadaşım,yeni hayatımın ilk dersi.Tamam bu berbat bir şey ! Lütfen Tanrım bundan sonra daha iyi biri olacağım.Kurtar bei buradan ! Hayır , olamaz".Zil kulağımın dibinde çalarmış gibiydi.Nihayet çaldı diye içimden geçirdim o sırada.Daha sonra koridora yürüdüm.178 NO'lu dolabımı bulup içine göz atmak için açtım."Aman tanrım ! Etrafına bak biraz." dedi biri.Ben hala dolabımla ilgileniyordum."Hey sen ?! Burada msın ?!!" aynı ses tonuyla söylenince arkamı dönüp baktım.Koridordakiler bana bakıyordu.Çevreme boş bakışlarla bakıyordum.Arkamdaki yine söylenmeye başlayınca,"Sen na-" sözünü bitirmeden kestim ve "Benimle uğraşmayı bırak ! Her ne yaptıysam özür dilerim ve lütfen ukala davranma!!" diye bağırdım.Herkes bir ilgi odağı ile bana bakmaya başladı.Arkamdaki ukala mırıldanmayı kesti ve bende dolabı hızlıca vurup dışarı çıktım.Arabamın kapısını yavaşça açıp koltuğa oturdum.Kapıyı sertçe kapattım.Gerçekten sinir olmamak çok zor böyle kişilere ! Sizin hayatınız en güzel günü olacakken en kötü gününden  daha berbat olması.Bu da berbat bir şey ! Ben niye buradayım ki ?! Böyle kişilerle aynı yerde olmak zorunda değilim.İçimden sayamadığın onlarca şey var ki.En sonunda arabayı son vitese aldım.Gaza bastım ve okul kapısından dışarı çıktım.Buna hakkım vardı.Tek yapamadığım şey birisinin yüzüne bakarak ona "Sen o aptallığınla benim hayatımı maffettin." demek.Bunu yapamam.Lisede sonuçlarını bizzat ben yaşadım.Ve hayat hala berbat ! Neredeyse disipline gidiyordum.Böyle bir şeyi bir daha asla yapmam ! Her neyse bu arada nerede olduğumu gerçekten bilmiyordum.Ama denize vuran dalgalar benim içimi huzurla doldurmuştum.Kumsala doğru ilerledim.Bu sefer tüm cesaretimi toplayarak,"Hey sen hayat sen iğrenç birisin.Senden nefret ediyorum sürtük ! " diye bağırdım.Daha önce kendimi hiç bu kadar özgür hissetmemiştim.Yavaşça denize girdim.Dizime kadar gelen serin su beni rahatlattı.Ne yazıkki yanımda bikinilerim yoktu.Ama bu giremeyeceğim demek anlamına gelmiyor ! Denize daldım.Biraz üşüdüm.Sonbaharda yüzmek.Bu delirmekle aynı şey demek.Fakat bu muhteşem bir duygu.Kendisini denizin serin suların bırakıyorsun ve dalgaların seni götürmesine izin veriyorsun.Gerçekten büyüleyici.Ama halen hayattan nefret ediyorum.Donmuştum.Bu keyife ara verme zamanı gelmişti.Ayakkabılarım kumların üstünde olduğu için içi kum ile dolmuştu.Arabamı park ettiğim yere kadar çıplak ayakla yürüdüm.Ayaklarım buz gibi olmuştu.Saat geceye geliyor olmalıydı.Hava kararmıştı.Tam arbabnın kapısını açacaktım ki günbatımı olduğunu farkettim.Ben daha önce hiç bu kadar güzel bir şey görmemiştim.Bugün hayatım boyunca geçirdiğim en güzel gündü.Ne kadar rezil olsamda buna değdi.Çünkü prenseslerin, büyülü masalları yaşamak için kötü kalpli büyücüleri aşmaları gerekir...