EVET BEN YAZARINIZ UMARIM BEĞENİRSİNİZ....
‘’Sen öp.’’
’’Hayır,sen öp!’’
Sekiz yaşındaki Katie ikiz kardeşiyle önlerindeki kütüğe oturmuş yeşil küçük kurbağaya doğru baktı.Yaz güneşleri ağaçlarda parlayarak otlarda şekiller oluşturuyor ve kütük ona meltemde dans eden perileri düşündürüyordu.
‘’Annem diyorki kurbağayı öpmek prensese dönüşmek demektir,’’dedi Frencesca kendinden emin bir bir sesle .’’Ben o kadar da çok prenses olmak istemiyorum.’’
Breanna Katie’nin dikkatle kesip tutkalladığıgösterişli tacı geri itti.’’Erkekler aptaldır! Kurbağalar ve prensler de!’’ diyerek kollarını yırtık pırtık dantel tül kostümününüstünde kavuşturdu,kaşlarını çatarak sert sert baktı.
Katie erkekleri o kadar çok sevmiyordu ama prenses olmak farklıydı.Prensler beyaz atlarla kızları ne zaman isterse dondurma yiyebilecekleri ve teşşekkür mektubu gerek olmayan güzel kalelere götürürdü.
Ama Frencesca bir konuda haklıydı.Bunların hepsi bir kurbağayı öpmeye değermiydi?
‘’Sihirli bir kurbağa olduğunu nerden bileceğiz ?’’diye sordu.
‘’Kitapta kurbağnın başında küçük bir taç vardı.Bunun bir zamanlar prens olduğunu sanmıyorum,’’dedi ona Frencesca .
Brenda.''Erkekler aptaldır kurbağalar ve prenslerde öyle!''
Katie kurbağa ile göz göze gelene kadar çömeldi.Oda ona kocaman gözleriyle baktı ama zıplayıp uzaklaşmadı.Frencesca haklıydı başında bir taç yoktu veya bir parıltı ama burda daha önce hiç kurbağa görmemişlerdi.
‘’Senin kılık değiştirmiş bir kurbağa olduğuna inanıyorum.’’diye fısıldadı kubağaya.''Seni öpeceğim ve her gece gelip beni bulmanı bekleyeceğim.Benim gerçek aşkım olacaksın ve sonsuza kadar mutlu yaşayacağız.''
Cesaret almak için derin bir nefes aldı, eğilerek yaklaştı ve dudaklarını küçük kurbağanın yüzüne bastırdı.Birşeyler hissetti.Sanki karıcalanma veya bir söz gibi.
Frencesca arzuyla baktı ama Brenda kafasını salladı,
''Yaşlanana kadar bekliyeceksin çünkü prens hiç gelmeyecek.''
''Yanılıyorsun.Gelecek ve ben burda olacağım.''
Katie bekledi.Üç ay boyunca her gece prensinin beyaz atıyla gelip onu uzaklara götürmesi için penceresinde durdu ve gökyüzünü seyretti.
Zaman içerisinde kurbağayı, öpücüğü ve inançları unuttu, ki bu iy bir şeydi çünkü yirmi yıl içinde bir sürü kurbağa oldu ama bir kez bile prens olmadı.....
Bence sizde Katie Marcelli'nin hikayesini okuyup gerçek bir hayat ve zorluklarını anlamalısınız..
-Malik_Z
