Hayatımın en boktan bir dönemiydi lise. Zaten kendimi bildim bileli sevmemiştim okulu. Aslında ortaokulda inek bir tiptim. Çok zekiydim ve öğretmenlerin gözde öğrencisiydim. Ama lise de nasıl mıydım? İyi not alabilmek için kıçımı yırtardım. Tabi böyle bir şey asla olmazdı, olamazdı. İyi not falan hikaye yani. Yüksek not dilenir dururdum okulun ineklerinden.
Yine de böyle ortalıkta kuul kuul gezen gizemli tiplerdendim. Siz kızlar nasıl diyordu, şu sürekli siyah giyinip masum diye adlandırılan kızların kollarını hayvan gibi çeken bedboy bozuntuları gibiydim. Sınıfımı sevmezdim, sınıf demeye bin şahit gerekirdi. Sınıfa her girişim de otantik (bu böyle mi yazılıyordu) hayvanat bahçesine girmiş gibi hissediyordum. Sınıftakilerle tek ortak yönümüz vardı o da "Herkes bana ben kızlara hasta" atasözümüzdü.
Okulda "q, @" harfleri ile "s€l@m Qı$l@R" yazan apaçi tiplerle dalga geçerdik ama öyle yazınca da "QoMiQ" insanlar olduğumuzu düşünürdük. Elbette gerizekalı gibi gözüküyorduk ama benim karizmam her şeyi ezdi geçti be kardeşim. Kızlar bana ve peşimde ki karizmama hasta. Egoist dediğinizi duyar gibiyim. Tanıştırayım this is my ben. İngilizcem de berbat tabi orası ayrı.
Sosyal ağlarda da bir ayrı süperim. Face'ten twitter'a face'te ki "aşkı sek içen hafız" dan twitterda "uçan hipopotam" adlı kullanıcılara kadar her şeyi adım gibi iyi bilirim. Hele ki twitter kullanıcıları beni bitiriyor. Hadi türksün anlarım "berk beniiğ takipp ett!" diye tweet atarsın da yabancı birinin gelip "berk fıllıv me" yazması ne demek ya?
Hayattan soğudum, twitter anlayışımı kaybettim. Ülke olarak dünyayı etkileyen bir milletiz. Bu arada ismimi de verdim artık doğacak çocuklarınıza medcezir dizisinde duydular diye Mira koyan teyzelerimiz gibi isimlerini Berk koyun, hadi hayırlısı.
Geçen günler içinde Twitter'da gezip unf yapanlara küfrederken biri bana özel bir mesaj gönderdi. Bir çok cevaplamadığım özel mesajların arasında en çok dikkatimi çeken oydu. Twitter adını sorarsanız o da çok değişikti. "İmanlı Bukalemun"
Bana attığı mesaha bakmadan önce profiline girdim. Girdiğim gibi aman tanrım didim. Memeler baş kaldırmış!
Hehe şaka tabi ki orasını burasını açıp fotoğraf çekinen bir kız değildi. Tam aksine tumblr görl dediğimiz kuul kızlardan gibi olmasa da sarışın, tatlı bir kızdı. Hani şu masum kız tiplemelerinkinden. Bu nasıl bir kelime bende anlamadım.Neyse hikayenin içinde hikaye yarattım yine size.Kızın profilinde bir kaç dakika gezindim ve meraklanarak bana attığı mesaja baktım. "karşılıklı takip?" gibisinden bir mesaj ile karşılaşırım diye çok korktum çok. Ama aksine bana "Selam." yazan bir mesaj gönderdi, göndermiş yani. Bu selam mesajını atmasaydı bana bi hi bile demedi triplerine bile girebilirdim. Hayır, erkek adam triplenmez!
Ben: Sana da selam.
O: Vay demek cevap verebiliyorsun ^-^
Ben: Sanırım buraya yazarak öyle yapıyorum. Ee adın ne?
O: Pelin.
Ben: Memeni aç! Memeni! Aç! MEME!
O: Afedersin? o.O
Ben: Pardon bu çok klişe oldu dimi? Birden ani giriş yaptım sanırım. :D
O: Hmm burada konuşmanın içine sıçtığını belirtmem gerekiyor. :)
Evet benim dikkatimi çeken Pelin diğer namı İmanlı Bukalemun ile olan konuşmalarımız böyle bi tuhaf başladı. Erkek aklı olarak konuşmayı berbat etmeme sebebiyet veren o aptalca mesajdan sonra Pelin'nin benden soğumasını beklemiştim ama benim gibi olayı alaya vurdu. Diğer sohbetlerimiz mi? Onlar daha bir ekşınlı. Hatta sonradan öğrendiğime göre aynı şehirde yaşıyor olmamız olaya daha bir heyecan katmıştı. Ama sanırım bunları diğer bölümlere saklıyorum.
Umarım okurken zevk almışsınızdır çünkü çoğu zaman rezil olmam dışında bende mutlumsu gibi bişey oluyorum. Ve evet mutlumsu gibi salakça bir kelimeyi ben buldum. Hadi eyw. :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanalda ki Sarışın
Non-FictionHep kızlar sanalda sevgili yapıp wattpad'e yazacak diye bir kural yok. Ben Berk, namı diğer Egoist. Buyrun buda; Sanalda sevgili yapma sanatı. ^-^