Op zondag is het bij ons altijd traditie om naar de kerk te gaan. M'n ouders zijn allebei gelovig opgevoed. Mijn vader is streng gereformeerd (zwarte kousen kerk) en mams is hervormd/protestants (een beetje die richting) opgevoed. Toen mijn ouders elkaar leerden kennen is mijn vader radicaal veranderd in het geloofsleven tot ontsteltenis van zijn familie. Gelukkig is het contact er nog steeds. Ik kan goed overweg met beide kanten van de familie.
Deze week vallen alle lessen uit en ik ga samen met m'n ouders naar opa en oma die in de betuwe wonen. Zij zijn de enige opa en oma die ik nog heb. Opa en oma van moeders kant heb ik nooit gekend. Zij zijn al heel lang overleden, toen mams zelf nog klein was. Ze leerde papa al kennen in haar kinderjaren. Deze opa en oma zijn als een tweede vader en moeder voor mams geweest. We kunnen ook altijd terecht bij hen als er iets is. Alleen qua geloofsleven zijn ze heel erg streng. Ik vermoed dat de veranderingen door hun komen. Ze hebben het nooit kunnen accepteren dat hun zoon radicaal veranderde en nu proberen ze hem weer terug te brengen naar de oude leer. En ik ben bang dat het ze nog gaat lukken ook.
'Dag lieverd!' oma komt op me afgelopen en ik geef haar een dikke knuffel. Altijd is ze netjes gekleed. Donkere kleren en het haar in een knot. Af en toe heeft ze het haar los. De meeste vrouwen van haar leeftijd dragen een pruik, maar oma heeft nog al haar haren. Opa komt aangelopen en ik geef hem ook een knuffel. Ondertussen zijn m'n ouders naar binnen gelopen. Tussen opa en oma neem ik mijn spullen mee naar binnen en ga de trap op naar het kleine logeerkamertje. Paps en mams krijgen de kamer toegewezen waar papa vroeger heeft geslapen. Als ik alles geïnstalleerd heb plof ik neer op m'n bed. Ik zou juist blij moeten zijn dat we een hele week hier logeren, maar toch krijg ik een onbehagelijk gevoel als ik aan komende woensdag denk. Meestal gaan opa en oma dan naar de kerk. Er is een soort zangdienst en een lange zware preek. Maar meestal hoef ik nooit mee, dat is dus wel fijn.
Uit de keuken komen lekkere geuren van gebakken aardappeltjes, slavink en broccoli. Vraag me niet waarom, maar ik ben gek op broccoli. En bloemkool. De meesten kijken me raar aan als ik dit zeg, maar toen Lucas het hoorde moest hij alleen maar lachen en noemde me smurfje. En meestal ging ik hem dan slaan. Ach Lucas..
Tijdens het eten komt het gevreesde onderwerp: de kerk. Voor het eerst hoorde ik de mening van mijn ouders over het geloofsleven. Ze weten allebei niet waar ze zoeken moeten. De kerk blijkt hen niet te steunen en ze willen wisselen. Misschien of het mogelijk is dat we naar de oude kerk kunnen gaan van m'n vader.. Met stomheid geslagen kijk ik ze aan. Dit kunnen ze niet menen! Het is niet zo dat ik het super geweldig vind in onze kerk maar het was te doen. Tien minuten zingen en een half uur een preek en daarna weer tien minuten zingen. Met alles erop en eraan zo'n anderhalf uur. Alsnog lang maar niet zo lang als bij de kerk van opa en oma. Daar is het een half uur zingen, anderhalf uur een preek en dan nog eens twintig minuten zingen. Bijna twee en een half uur!! Opa en oma vinden het helemaal geweldig en ze besluiten meteen deze zondag ons mee te nemen naar hun kerk. De 'zwarte kousen kerk' zoals zo velen zeggen. Zonder iets te zeggen ga ik van tafel en negeer m'n moeder die gebiedend zegt dat ik aan tafel moet blijven zitten.
" Hey hey (:
Weer een nieuw hoofdstukje! Vote,Comment etc aub ^^
xoxo "
