ေကာင္းကင္ထက္မွမီးငွက္ကိုစီးကာပ်ံသန္းလာျပီး အနားမေရာက္ခင္ခပ္လွမ္းလွမ္းကျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေျခလ်င္ေလ်ွာက္ကာထိုေနရာကိုလွမ္းခဲ့လိုက္၏ ခုနွစ္လႊာနန္းေဆာင္ေရွ႕မွာ တျခားေသာနတ္ဘုရားမေတြလက္ထဲေသာ္တာမြန္းေမ့ေျမာေနျပီး အရိပ္ညိႇဳးကေသာင္းက်န္းေနေသာေၾကာင့္ ေဒါသေတြအလိုလိုထြက္လာကာ မ်က္ဝန္းတို႔ကမီးေတာက္လာသည္.....။
အေမွာင္ေငြ႕ေတြၾကား ေအာင္နိုင္သူတစ္ေယာက္လို ဟားတိုက္ရယ္ေမာေနသည့္ အရိပ္ညိႇဳးကို သူမရပ္ၾကည့္ေနသည္ကို မည္သူမ်ွသတိမထားမိခဲ့ၾကပါ.....။
သူမမ်က္ဝန္းကေသာ္တာမြန္းကိုၾကည့္ေနေသာ္လည္း တျခားေသာနတ္ဘုရားမေတြက သူမကိုစူးရဲတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ အရိပ္ညိႇဳးရဲ႕လီဆယ္တဲ့စကားေတြေၾကာင့္မွန္း မေမးပဲသိေနသည္.....။
မည္သူေတြဘယ္လိုထင္ထင္ သူမမ်က္စိေရွ႕ကခ်စ္ရတဲ့သူကို ဒီလိုပံုစံနဲ႔ျမင္ေနရတာကို သူမမခံစားနိုင္ေလာက္ေအာင္ ရင္ေတြနာေနသည္ကို မည္သူမွသိနိုင္မည္မဟုတ္ သူမေဒါသတို႔ကလည္း ျမင္ကြင္းေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ အရိပ္ညိႇဳးကိုျပာခ်ခ်င္တဲ့အထိ တစ္ကိုယ္လံုးေဒါသတို႔ျဖင့္ပူျပင္းေလာင္ကြ်မ္းေနသည္.....။
သို႔ေပမယ့္ သူမေဒါသတို႔က ခရမ္းျပာေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔ သူမတို႔လိုနတ္ဘုရားမမဟုတ္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လ်င္ျမန္တဲ့လက္ခ်က္နဲ႔ အသက္ထြက္သြားတဲ့အရိပ္ညိႇဳးအေလာင္းေၾကာင့္ ေဒါသကေနအ့ံၾသျခင္းတို႔ေျပာင္းသြားရ၏.....။
" မြန္း သတိရလာရင္ ေသခ်ာရွင္းျပလိုက္..... အခုေတာ့ ငါေသခ်ာကုထားေပးတယ္ "
" ေျမနတ္ဘုရားမသာ မြန္းကိုမကုေပးထားရင္..... စြမ္းအားျပန္ျပည့္ဖို႔ နွစ္ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပန္က်င့္ရမွာ "
သူမတို႔ျပန္ေရာက္သည္နွင့္ ေဆးနတ္ဘုရားမကို ေဆးကုေစရင္း ေျပာသြားတဲ့စကားေတြကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္မိ၏.....။
" အရွင္မ..... အရွင္မ "
အသံလာရာကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.....။
..............................................................
" အသင္က ဘယ္သူလဲ ?! ဘာေၾကာင့္ ကြ်န္ုပ္စံအိမ္နားေရာက္ေနရတာလဲ ?! မေျဖရင္ သင့္ကိုကြ်န္ုပ္ သက္ညႇာမွာမဟုတ္ဘူး !! "
ေနဝန္းျဖာစံအိမ္နား ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့နတ္စစ္သည္တစ္ပါးကို သူမဖမ္းခ်ဳပ္ျပီး စစ္ေမးေနလိုက္သည္ အနုနည္းသံုးဖို႔အတြက္ သူမေဒါသကခြင့္မျပဳ၍ အၾကမ္းနည္းျဖင့္သာ စစ္ေမးလိုက္ေသာ္လည္း သစၥာရွိတဲ့နတ္စစ္သည္တစ္ပါးပီသစြာ ႏႈတ္အလြန္လံုလြန္းလွ၍ သူမအားေတြအခ်ည္းနွီးသာျဖစ္သြားသည္.....။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမ အမွန္တိုင္းမေျပာနိုင္ပါဘူး..... "
" မြန္း လႊတ္လိုက္တာလား "
မြန္းဆိုတာနဲ႔ ေခါင္းေထာင္လိုက္မိတဲ့ နတ္စစ္သည္မနဲ႔ သူမရဲ႕စူးရွတဲ့မ်က္ဝန္းတို႔နဲ႔ဆံုသြားသည္ ဘယ္လိုသိသြားတာလဲဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ေနသည့္ ထိုသစၥာရွိနတ္စစ္သည္မေလးကို လက္ေကာက္ဝတ္မွလစစ္သည္ေတြအမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ လျခမ္းေကြးပံုအမွတ္ကိုညြန္ျပလိုက္၏.....။
ေသခ်ာစည္းေနွာင္ထားတဲ့အဝတ္ေအာက္က လျခမ္းေကြးပံုအမွတ္ကို သူမပဲမ်က္စိလ်င္၍ေတြ႕တာလား နတ္စစ္သည္မေလးပဲနေမာ္နမဲ့နိုင္လြန္းသည္လား..... ထိုအမွတ္အသားေၾကာင့္ပင္ သူမအေပၚဂ႐ုစိုက္တဲ့ ေသာ္တာမြန္းအေၾကာင္းသိခဲ့ရသလို ဘယ္ေနရာကိုခရီးထြက္သြားခဲ့သည္ကိုပါ သူမသိလိုက္ရ၏.....။
အရိပ္ညိႇဳးနဲ႔စိန္ေခၚကြင္းမွာေတြ႕လာျပီးေတာ့ နတ္စစ္သည္မေလးမ်က္နွာကို သူမအသြင္ျဖစ္ေအာင္ေျပာင္းလဲထားခဲ့ျပီး အခ်ိန္တခဏဆြဲထားရန္မွာျပီသည္နွင့္ ေသာ္တာမြန္းဆီကိုမည္သူမွမသိခ်ိန္ မီးငွက္ေရာသူမေရာ ေမွးမိွန္တဲ့အသြင္နဲ႔ထြက္လာေစလိုက္သည္.....။
ထို႔ေနာက္..... ထို႔ေနာက္ သူမမဟုတ္တဲ့သူမ႐ုပ္သြင္နဲ႔ နတ္စစ္သည္မေလးက လက္ဆက္တဲ့ကိစၥကိုအခ်ိန္တစ္ခုဆြဲထားရင္း သူမတို႔ အဆင္ေျပေျပျပန္အလာကိုသာ စံအိမ္ထဲမွေစာင့္ေနလိုက္၏ ေနနတ္ဘုရားမရဲ႕အခြင့္မရွိပဲ ဝင္ခြင့္မရွိေအာင္စီမံထားသည့္အတြက္ တျခားေသာနတ္ဘုရားမေတြလည္း ဝင္၍မရသာေၾကာင့္ သူမတို႔အစီအစဥ္ကိုမသိလိုက္ၾကပါ.....။
အခုလည္းသူမကို႐ုပ္သြင္ျပန္ေျပာင္းေပးရန္ ေနေရာင္ဆန္းဆီကို လစစ္သည္မေလး လာေျပာျခင္းျဖစ္၍ စီမံထားတဲ့႐ုပ္ေျပာင္းေမွာ္စြမ္းအားကို လစစ္သည္မေလးဆီမွ ျပန္လည္နႈတ္ယူေနလိုက္၏ လစစ္သည္ကေတာ့ သူမမူလ႐ုပ္သြင္ျပန္ရျပီျဖစ္၍ သူမဌာေနကိုျပန္ရန္ ေနေရာင္ဆန္းကိုႏႈတ္ဆက္ေနလိုက္သည္.....။
" အရွင္မမြန္းကို သတင္းေမးေၾကာင္းေျပာေပးပါ အရွင္မ..... အခုေတာ့ လစ္ဟင္းတာၾကာေနလို႔ တာဝန္ျပန္ထမ္းေဆာင္လိုက္ပါဦးမယ္ "
" ေက်းဇူးပဲ လတပ္မွဴ း "
နတ္ဘုရားမတစ္ပါးဆီမွ ေက်းဇူးတင္ခံရ၍ ေနေရာင္ဆန္းကို လစစ္သည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္.....။
" ရပါတယ္ အရွင္မ..... သြားခြင့္ျပဳပါဦး "
အားတံု႔အားနာမ်က္နွာနဲ႔ သူမကိုျပံဳးရင္းေျပာသြားသည့္ လစစ္သည္ကို ျပန္ျပံဳးျပလိုက္သည္.....။
ျပီးေတာ့ ေလးပင္တဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အိပ္ယာအစြန္း၌ဝင္ထိုင္ျပီး သတိမရေသးပဲေမ့ေျမာေနတဲ့ သူမမ်က္နွာသြယ္သြယ္ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္ နွာတံစင္းစင္းနဲ႔ ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးက မဲနက္တဲ့မ်က္ခံုးေအာက္က ေကာ့စင္းေနတဲ့မ်က္ေတာင္ေတြနဲ႔ အလြန္လိုက္ဖက္စြာရွိလွျပီး ထိုမ်က္နွာေလးေၾကာင့္ပဲ မာနတို႔ခေၾကြခဲ့ရသည္.....။
" မြန္း သိလား..... မြန္း ၾကိဳးစားခဲ့တာေတြ အရာထင္လာျပီ..... အရွင္မသရာက အမိန္႔အသစ္ထုတ္လိုက္တယ္..... သူပိတ္ပင္ထားတဲ့စည္းကမ္းကို ေျဖေလ်ာ့လိုက္ျပီတဲ့..... "
" အထင္လြဲတာရွိရင္ ရွင္းျပပါ့မယ္..... ျပန္သတိရပါေတာ့..... တိမ္တလႊာေျပာတယ္ အရိပ္ညိႇဳးက ဆန္းေလးလို႔ေခၚတယ္ဆို..... အဲလိုေပးမေခၚခဲ့ပါဘူး တကယ္ပါ..... အဲလိုၾကီးအထင္လြဲျပီး မအိပ္ေနပါနဲ႔ "
အသံကေျပာေလတိုးဝင္လာေလနဲ႔ ခ်စ္သူကအထင္လြဲေနတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြကဝဲတက္လာသည္ မ်က္ရည္မက်ေအာင္ေနေပမယ့္ မ်က္ရည္တစ္စက္ကက်သြားခဲ့ေသးသည္.....။
ထိုသို႔ငိုခ်င္စိတ္ထိန္းေနတုန္း ႏူးည့ံစြာလာထိတဲ့လက္တစ္ဖက္က သူမခါးကိုအသာေလးထိကိုင္ကာ ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအဝိုင္းသားနဲ႔.....။
" ဟင္ !..... မြန္း "
သူမကိုျပံဳးၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံုနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားသည္.....။
ျပီးေတာ့ သူမႏႈတ္ခမ္းထက္ ပူေႏြးတဲ့ခံစားခ်က္ျဖစ္သြားျပီး ရွင္းျပစရာမလိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ သူမကိုၾကည့္လိုက္ရင္း စည္းခ်က္က်တဲ့ရင္ခုန္သံနဲ႔အတူ.....။
တကယ္ေတာ့ လစစ္သည္တပ္မွဴ းနဲ႔ ေနေရာင္ဆန္းတို႔စကားမေျပာခင္ကတည္းက သူမနိုးေနခဲ့တာပါ သို႔ေပမယ့္ မ်က္နွာမဆိုင္ခ်င္၍ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း သူမတို႔ေျပာခဲ့တာေတြကို မထင္မွတ္ပါပဲၾကားလိုက္ရ၏.....။
လက္ေမာင္းထက္ေခါင္းအံုးအိပ္ေနတဲ့ ေနေရာင္ဆန္းပါးကို ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္ရင္း ျပန္လည္အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔.....။
............................................................
" သင့္အမိန္႔ကို အေလးထားလိုက္ၾကတာ "
မထိတထိစေနာက္သြားတဲ့ ေလနတ္ဘုရားမ ေလေျပေသြးကို လည္ျပန္ၾကည့္လိုက္မိသည္ ေလေျပေသြးေျပာလည္းေျပာခ်င္စရာပါ အခုသူမေရွ႕ကနတ္ဘုရားခ်င္း နတ္ဘုရားမခ်င္းအတြဲေတြက သူမထင္ထားသည္ထက္မ်ားျပားလြန္းေနသည္.....။
ထိုထဲတြင္ သက္ဆက္သ်ွိဳင္းနဲ႔တိမ္တလႊာတို႔အတြဲက သူမကိုမယံုခ်င္ေလာက္ေအာင္အ့ံအားသင့္သြားေစသည္ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲနတ္ဘုရားမအတြဲဆို၍ သူမတားျမစ္ေနမိတာ ေနေရာင္ဆန္းနဲ႔ေသာ္တာမြန္းပဲလို႔ထင္ေနမိတဲ့အေတြးက ေလေျပေသြးစကားေၾကာင့္ သိမ္ငယ္စိတ္ပင္ဝင္သြားသည္.....။
" ငါ အဲေလာက္ေတာင္ အမိန္႔ေပးရင္မတည္ေနတာလား "
" ဟုတ္မွာေပါ့ "
သူမစကားကိုေထာက္ခံလိုက္သူက သူမခ်စ္သူခက္ရွားပင္.....။
" ဟုတ္လား..... "
" အင္း အခ်စ္စစ္ရင္ခြဲမရတာကို..... သရာသိသင့္တယ္ေလ "
" အဲဒါ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္လဲ "
" မသိဘူးေလ ငတံုးမေလး "
ရယ္က်ဲက်ဲေျပာလိုက္တဲ့ခက္ရွားကို သရာမ်က္ေစာင္းပစ္ေကြ်းျပီး တစ္ဖက္ကိုမ်က္နွာလႊဲထိုင္လိုက္၏.....။
" ေၾသာ္ တံုးရတဲ့အထဲ ေခါင္းပါေစာင္းေနပါ့မယ္ "
" ရွား !!! "
သရာေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္ ခုနကတည္းကတိုးတိုးေျပာေနရာမွ အရွင္မကိုေရွ႕ထားျပီး နတ္ဘုရား နတ္ဘုရားမေတြအားလံုး ရယ္ေနမိၾကသည္ သူတို႔အရွင္မကို ဒီလိုကေလးဆန္မည္လို႔ အေတြးထဲပင္မေတြးမိခဲ့.....။
" ငါတို႔လည္း တရားဝင္ေၾကျငာထားမယ္..... ငါ့လက္ကိုတြဲထားတဲ့ ဒီမိန္းကေလးကို လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မထိေစနဲ႔..... "
" သူမက ငါ့ခ်စ္သူမိန္းကေလး ငါ့ၾကင္ယာေတာ္ပဲ "
႐ုတ္တရပ္နတ္ညီလာခံရင္ျပင္ေရွ႕ေပၚလာျပီး အားလံုးေရွ႕တည့္တည့္ကေန အရွင္မသရာနဲ႔တျခားေသာနတ္ေတြျမင္ေအာင္ ေဘးကမိန္းကေလးလက္ကိုေျမာက္ျပီးေျပာလိုက္တဲ့ နတ္ဘုရားမတစ္ပါးကို အားလံုးအ့ံၾသမွင္သက္သြားၾကသည္.....။
ထိုအထဲတြင္ေတာ့ ေသာ္တာမြန္းမပါခဲ့ပါ ျပံဳးလ်က္သူမတို႔အတြဲကိုသာၾကည့္ေနလိုက္သည္ အရွင္မကေတာ့ ဘာေျပာရမယ္မသိေအာင္ အ့ံၾသျပီးရင္းအ့ံၾသေနသည္.....။
" အဟမ္း ေျမသုန္လႊာ..... ဘယ္လိုကဘယ္လိုေၾကာင့္..... "
" အားလံုးက အရွင္မေက်းဇူးေၾကာင့္ပါ "
" ဘယ္လို ?!? "
" ဟုတ္ပါတယ္ အရွင္မသရာ..... အရွင္မလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို တစ္ခုမွအျမင္မၾကည္ခဲ့ေပမယ့္..... ဧကရီနဲ႔ဆံုေအာင္ အလုပ္႐ႈပ္ခံအမိန္႔ထုတ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအလြန္တင္ေၾကာင္းပါ "
စကားေျပာလိုက္တိုင္း ေထာင့္မက်ိဳးတဲ့ေျမသုန္လႊာေၾကာင့္ အရွင္မသရာခမ်ာ ရယ္ရမလိုငိုရမလိုပင္ျဖစ္သြားသည္ အားလံုးကလည္းေျမသုန္လႊာကို သတၱိေကာင္းတာလား ဘယ္သူ႔မွဂ႐ုမစိုက္တတ္တာလား ေဝခြဲမရေတာ့.....။
" ေျမသုန္လႊာ သင့္ဆီကၾကားခဲတဲ့စကားပဲ..... ကြ်န္ုပ္ အမိန္႔ကိုအာခံတာ အစက ေလနတ္ဘုရားမနဲ႔ သဘာဝအသံနတ္ဘုရားမလို႔ပဲထင္တာ..... အခုေတာ့ ေနနဲ႔လနတ္ဘုရားနွစ္ပါးေရာ ကြ်န္ုပ္ေတာင္မသိေအာင္ တြဲတာသိုသိပ္လြန္းတဲ့ သင္တို႔နွစ္တြဲကိုပါ ဘာေျပာရမယ္မသိေအာင္ပါလား..... "
တိမ္တလႊာတို႔အတြဲနဲ႔ ေျမသုန္လႊာတို႔အတြဲကိုပါ လက္နဲ႔ညြန္ျပရင္း ေခါင္းတခါခါေျပာေနတဲ့ သရာကိုခက္ရွားၾကည့္ကာျပံဳးလိုက္သည္.....။
" အင္း..... သင္တို႔အားလံုးကိုခြင့္ျပဳပါတယ္ ကြ်န္ုပ္အတၱေၾကာင့္ထုတ္ခဲ့မိတဲ့အမိန္႔ကိုလည္း အျပီးဖ်က္သိမ္းထားလိုက္ျပီ..... သင္တို႔ခ်စ္ျခင္းကိုခြဲသလိုျဖစ္သြားတယ္ အဲ့အတြက္ ကြ်နု္ပ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" ငါေျပာသားပဲ..... နင္အထီးက်န္တိုင္း လိုက္ခြဲေနတာကို..... ဘယ္သူကအမိန္႔နာခံမွာလည္း "
နတ္ညီလာခံအစည္းအေဝးျပီးေတာ့ သူမနားတိုးတိုးကပ္ေျပာကာရယ္သြားတဲ့ ေလေျပေသြးစကားေၾကာင့္ ခက္ရွားကိုကူေျပာဖို႔ၾကည့္လိုက္၏.....။
" ငတံုးမေလး ဘာလာၾကည့္တာလဲ "
" ရတယ္ ညက်ေတြ႕မယ္ "
" ဟင္ ! ဘာလုပ္မလို႔လဲ "
" ဘာ ကိုလဲ !!! အခုမအားလို႔ ညက်မွ ရန္ျဖစ္ မယ္ ေျပာ ေျပာတာ..... "
" ရွားလည္းဘာေျပာလို႔လဲ "
သူမကိုေျပာင္ျပီးထြက္ေျပးသြားတဲ့ ခက္ရွားေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ျပီး မာန္ပါပါလွမ္းေအာ္လိုက္၏.....။
" ရွား !!!!! "
..............................................................
" သုန္ "
" အင္း "
" ဘာလို႔ ဧကရီကိုၾကိဳက္တာလဲ "
" ၾကိဳက္တယ္လို႔ဘယ္သူေျပာလဲ "
သူမရင္ခြင္ထဲမီွရင္း ပန္းခင္းအလယ္မွာထိုင္ေနျပီး သူမအေျဖေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းစြာေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္ သူမကမၾကိဳက္ခဲ့ဘူးလား ဘာလို႔အနားမွာပဲေနေစတာလဲ.....။
" ငိုဦးမလို႔လား..... ေျပာတာမျပီးေသးဘူးေလ..... "
" ဧကရီကိုမၾကိဳက္ဘူး..... ခ်စ္ခဲ့တာျမတ္နိုးခဲ့တာ "
ေျပာျပီးေကာင္းကင္ယံကိုေမာ့ၾကည့္ေနလိုက္သည္..... ဧကရီကေတာ့ ေျမသုန္လႊာရဲ႕ မ်က္နွာတေစာင္းကိုေငးရင္း အခ်ိန္တို႔ကိုကုန္လြန္ေစသည္.....။
..............................................................
أنت تقرأ
လွမ်းတယ်ဧကရီ ( Z + U ) ©
خيال (فانتازيا)ဘဝချင်းမတူတဲ့နတ်ဘုရားမတစ်ပါးနဲ့ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့တဲ့ လူသားမိန်းကလေးဧကရီ.....
