Kaja: Anioł Śmierci

Kaja:Anioł Śmierci #1

Kaja i Ethan szykowali się na kolejne próby zbadania zwłok z Marsa.
-Pierwszy raz widzę by po kontakcie skóra stała sie różowa~powiedziała Kaja
-Wiesz,to zapewne dlatego że to ciało pochodzi z samego Marsa~odpowiedział spokojnym głosem
-Oby tylko nie było żadnych komplikacji pod czas gdy ciało tego stworzenia spotka się z promieniowaniem UV~powiedziała zamartwiona Kaja
Ciało przypominało kota,lecz kończyny górne i dolne przypominały ręce i nogi człowieka. Miał skrzydła jak Orzeł,był koloru czarnego,a jego skóra była biała jak śnieg.
-Hmm...~myśli Ethan~Może powinniśmy poczekać na wyniki z próbek skóry i krwi. To da nam większy dostęp do dalszych eksperymentów.
-Dobry pomysł Ethan.
Kaja poszła do pokoju 104 (był to pokój próbek oraz wyników z przeróżnych badań) i wzięła wyniki krwi i skóry badanego stworzenia. Wracając zaczęła bolec ją głowa,dotykając ją poczula male uszka po dwóch stronach. Wolała to uniknąć,poszła do pokoju badanego oraz Ethana.
-Ethan!~krzyknęła~Mam wyniki!
-To super Kaja,choć przejrzymy je.
Siedli razem przy stoliku i zaczęli omawiać wyniki. Okazało się że to zaginiona osoba z 2030 roku.
-Przecież to po nad 100lat temu!~zszokowana kaja wstała i zaczęła chodzić w te i we w te po sali
-Wiem Kaja, wiemy też że toto coś kiedyś było człowiekiem. A po nad 100lat temu właśnie zaczęli eksperymentować nad ludźmi by przypominali zwierzęta. Ostatni eksperyment był 16lat temu,po złapaniu Dr. Anatosa ostatni eksperyment został złapany i dany do domu dziecka iz miała tylko 10lat.
Kaja załamana siada i się zastanawia czy powiedziec prawde Ethanowi
,

że to ona jest tym nke udanym eksperymentem Dr. Anatosa.
-Ethan...proszę...przestań.. Ja to wszystko wiem... Przecież to przerabialiśmy na studiach razem w klasie...
-Wybacz,coś Ci się stało? Wszystko sobrze?~zamartwiony Ethan kładzie rękę na ramie Kaji
-Tak...tylko...ahh!!~kaja łapie się za głowę w miejsca gdzie ostatnio czuła uszka. Wyrosły jej duże kocie czarne uszy,włosy jakimś cudem urosły o jeden metr oraz wyrósł jej dość długi puszysty koci czarny ogon
-K...Kaja?~Ethan zdziwiony odsuwa się biorąc rękę z jej ramienia~KAJA! T...Ty...
-Wiem Ethan...Chciałam Ci powiedzieć... Proszę... Nikomu nie mów...
Ethan miał przed oczami 174cm dziewczynę z włosami do kolan,która miała kocie uszy i puszysty czarny ogon,była zgrabna i seksowna.
-Kaja... To naprawdę ty?
-Tak... Byłam tym eksperymentem tego debila... Zniszczył mnie... Muszę wziąść lekarstwo zanim ktoś jeszcze mnie zobaczy w takim stanie...
-Kaja...nie...~Ethan łapie ja za rękę~jesteś piękna,urocza...~głaszcze ją po policzku~kocham cię.
-Tak, mówisz to tylko dlatego że tylko w takiej postaci tak wyglądam..~kaja bierze lekk,normalnieje.
-Kaja...Wybacz...~przytula ją i całuje. Stoją tak pare dobrych minut,dopuki do pokoju nie przychodzi Alfred. Alfred to wysoki chłopak w okarach.
-Ehm! Nie przeszkadzam wam gołąbeczki?~mówi Alfred.
-Nie,nie~odpowiada Ethan~jest wszystko dobrze.
-Ja akurat szłam na przerwę~wychodzi kaja z pokoju.
-Wiedziałem że kiedyś temu zdołasz~mówi Alfred.
-Dziękuję że we mnie wierzyłeś,w końcu jej to. powiedziałem~odpowiada szczęśliwy Ethan.
-Nie ma za co chłopie,wiesz że możesz na mnie liczyć.
-Wiem Alfred,wiem.
-A ogólnie to jak badania?
-Narazie bez zmian...~mówi rozczarowany Ethan.
-Szkoda,jak coś mogę pomóc.
-Nie trzeba ziom,dam radę sam z Kają.
-Dobrze,jak uważasz. Spadam,do później.
-Do później Alfred.
W tym samysamym czasie Kaja w swoim pokoju właśnie się przebierała.
-Ahh...Ethan... Myślałam że jednak nie odwzajemniasz tego.. Tak jestem szczęśliwa...~mówi sobie w myślach~ahh...z nów to samo...~Kaja z nów zmienia się w kotkę.~ahh...pabletki nic nie dają już praktycznie... Muszę coś wymyślić by nikt mnie taką nie widział... Bo z nów będą na mnoe robić eksperymenty...
W tym samym momencie do jej pokoju wchodzi Eliza,dobra znajo.a Kaji.