Epistulæ Amatoriæ ad Lucilium (Senecilius)

I. SENECA LVCILIO SVO SALVTEM

Ita fac, mi Lucili: vindica me tibi, & amor quod adhuc aut auferebatur aut subripiebatur aut excidebat collige & serva. Persuade tibi hoc sic esse vt scribo: quædam amores eripiuntur nobis, quædam subducuntur, quædam efflwnt :(

Et si volueris attendere, magna pars vitæ elabitur male amantibus, maxͱma nihil amantibus, tota vita aliud amantibus. 

Quem mihi dabis qui aliquod prętium tibi ponat, qui tibi æstͱmet, qui intellegat te quottidie amari???

Fac ergo, mi Lucili, quod facere me scribis: omnes horas amare 💕

Omnia, Lucili, aliena sunt: amor tantum nostrum est; in hujus rei vnius fugacis ac lubricæ possessionem natura nos misit, ex qua expellit quicumque volt. Et tanta stultitia mortalium est vt quæ minima & vilissima sunt, certe reparabilia, imputari sibi cum impetravere patiantur, nemo se judicet quicquam debere qui amor accepit, cum interim hoc vnum est quod ne gratus quidem potest reddere.

Interrogabis fortasse quid ego faciam qui tibi ista præcipio. Fatebor ingenue: quod apud luxuriosum sed amantem evenit. Non possum dicere nihil perdere, sed quid perdam & quare & quemadmodum dicam; causas paupertatis meæ reddam. Sed evenit mihi quod plerisque suo vitio ad odium redactis: omnes ignoscunt, nemo amat.

Quid ergo est? non puto pauperem cui quantulumcumque superest amorem est; tu tamen malo ames me, & bono tempore incipies. Nam vt visum est majoribus nostris, «verus amor in corde est»; non enim tantum odium in corde sed amorem remanet. Vale 😘