Guzel bir hayat baslama aşamasındayken savruldum, bir toz bulluttu gibi.Hayatta tutunmayı kolay sandim. Ama oylle degilmis.umut içinde bir bekleyiş içinde hayattin bana sunacağı guzellikleri hayal edercesine yaşıyordum adetta. Guzel gunleri gorebilme umuduyla hayatta bir dal gibi tutunmus,olabildiğince sesiz kimsesiz bir sokkakta insanlardan uzak bir yaşantı sürdürmeye karar vermiştim. Belkide sıradan bir karar almışım. Hayatlla bir mücadele içindeyken daha kazananın belli olmadığı bir savaştan çekilmek zorunda kaldım. Niye mi?
Çünkü hayattan otte savasmam gereken bir sevgi var içimde. Bu sevgiyle savasmadan hayatta kafa tutmam sacmaydi.sevgi dedim de aslında sevmek icimmi parcaliyor, savuruyor. Icimi kor ateslere teslim eden bu sevgiye karşılık savaşmayı düşünürken yanılmışım.Kaderime teslim olmusum.Nasıl olurda savasabilirim.
Bir fırtına gibi yuregim bir limandan bir limana hoyratcasina savruluyor. Tutunamiyorum.
Bu vahşete teslim olmuştum. Yüreğine söz geciremeyen asi sevdasına boyun eğen zavallı biriyim. Sevmiştim hemde tahmin edemeyeceği kadar.
Bakmaya kiyamazdim, ellerine dokunamiyacak kadar utangaç ve sevdasına yenik düşmüştüm.
Onu gördükçe kafamin içinde oluşan sis bulutları arasında kaybolmuş ve çıkmak istiyordum. Sevdasına teslim olmusum bir kere duyguma yenik dusumusum. Kiyamazdim ona yuregim cesaret edemezdi.
Bir mahkum gibi yuregi talan olmuş,
Gözü yaşli hiç durmadan oluk oluk bir irmak gibi akmakta.
Sevgimin kaynağı duygudur. Ona asik olmuştum. Gözlerim sadece onu görür aklim durur.
Devamı için begenin..
Duyguya asik olmuştu
m. Sesis sedasız kimselerin olmadigi dar sokaklarda yanliz başıma yürürken aklimdan çıkmayan duygunun sesiz goz yaşları, benim ona olan sevgimi artırıyordu .
Gözlerinden akan her yaş damlasinin toprağa damla damla dusmesi ortada kalan toz bulutlarini yok edercesine yeserlendiriyor sanki.
Toprak sanki göz yaslarima hasret.
Bütün benliğimle icime düşen atese teslim olmusum.
Gozlerinde ariyodum mutlulugu lakin hayat kafa tutmusum kazanmak benim icin hayal olmalı.
Eşsiz bir mutluluktur benimde yasadigim. Sen benim uzagimdasin.
Sen benim uzagimdaki en yakinimsin.
Senin icin yollara revan olmusum,
hiç dusunmeden yolarin tehlikesine aldırmadan yokkusa doğru sürüklendim.
Aslinda Asik olmusun.
Delice sevmiyorum gayet aklıbaşında biri olarak seviyom.çoğu zaman hayata karsi olan savasi kazandim.Elimden birsey gelmiyor,hayat geçmiyor gecsede sensiz geçen her gunum yanmış bir külle benzer, hayalin düşlerime doguyor.
Hayatlla savaş içindeyken duyguya asik olmusum nasıl olurda hayatta karşı cephe alirim tek kurşun sıkmadan yenilirim evella duyguya olan sevgiyi içinde tutup zincirlemeliyim böylece hayatta tekrar savaş acabilirim.
Devami için begenin...
Insan yaratılış gereği duyguları tatan bir mahrukkat varlıktır. Neyaziki bunların içinde üzüntü,keder,mutluluk nihayetinde acı ayda acılarla baş başa kalır. Ne üzücü ama. Hayat an ders alır insan. Bilemeyiz bugün ve yarını. Umutsuzluklar pesimizdedir hep, ne yaparsak yapalım bir türlü mutlu olamıyoruz, belkide basaramiyoruzdur. Mutluluk belki uzakta dir belkide yanı başimizdadir ama biz mutluluğu hep uzaklarda ararız . mutluluk belkide hiç tahmin edemeyeceğimiz bir yerdedir. Aslında mutluluk her yerdedir ama biz göremiyoruz,uzaklarda mutluluğu arıyoruz. "Mutlu olmak" kulağa ne hoş geliyor değil mi? Evet kulağa hos geliyor ama mutlu olabilmek tahmin edildiğinden de zor mutlu olabilmek demek bütün zorluklara karşı gelmek ve bütün zorlukları aşabilmektir. Sadece zorluklarla mutluluk elde edilir? Hayır aslında insan mutlulugu her an elde edibilir ve ediyorda sadece bunu degerlendirmiyorlar iste buda mutsuzluğu beraberinde umutsuzluguda getirir. Mutlulugu bazen gecenin karanlığında bazen de güneşin doğuş ve batışında her an her saniye ararız çünkü mutlu olmak mutluluğu yaşamak onun hayalini tatmak ister insan. Hayatımızdaki yaşanılan olaylar, aksilikler pesimizden ayrılmayan umutsuzluklar karşısında mutlulugu aramak çok güzel birşey yada bir duygu gibidir heves isi değildir tamamen yaşama sevinci ve yaşama sevincinin verdiği mutluluk. Hep mutluluk diyorum her üç kelime de ikisi mutluluk çünkü Mutlulugu arayanlardanim iste böyleyim ben. Peki ya mutlulugu aşkta ve sevgide arayanlar mutlulugu yasayabilirlermi? Bence aşkta mutlulugu arayanlar mutlu olamazlar. Çünkü aşk öyle birseyki insanı insandan alır götürür başka alemlere.insanı halden halle sokar böyle bir vaziyette insan hiç mutlu olabilir mi? Olamaz tabikide.aşkta mutluluk aramak zor aslında. Herşeye katlanmak lazım. Aşk öyle birseyki insanı kör eder düşünmesine,konuşmasına ,hareket etmesine bile ızin vermez vaziyet böyle iken mutlu olmak Mutlu olabilmek zannedildigiden de zor. Mutluluk okadar basit bir kavram değil.zor günler bizi bekliyor neden ama çok zor günler geçiriyoruz bilmiyorum çok ama çok kahpe bir hayata yaşıyoruz neyaziki.
Begendiyseniz oylayin lutfen
