MEDCEZİR

2.BÖLÜM: Sana sarılabilir miyim?

...Bu kadar beddua...
...Tövbe...
...Yaprak dönmesi...
...Salak Medcezir'im...

"Medcezir'im"
"Medcezir'im"
"Medcezir'im"

Mesajı on yüz bin milyonuncu kez okuduktan sonra gözlerimi bahçede gezdirdim. Saat 01:24 ve ben cama oturmuş bahçede beni izleyen Anonim'imi arıyordum. Şu vaziyette annem görse sabahı beklemeden beni biricik pisikiyatristime ışık hızında şutlardı. O yüzden odama girdim kapımı kapattım ve kitledim. Tekrar camdan sarktığım sırada bir ses geldi.

"Dikkat et!"

Malesef edememiştim. İki elim cam da gövdem ise dışarda. Camdan sarkmak isterken 1.kattan çimlere yumuşak bir iniş yapıp elime diken batmasını istemiyordum.

Dalga geçiyorum! Abartmayın! 1.kat yahuu! Ama benim Uzay'ım fısıltılar ile durmadan beni soruyordu. Ayaklarımı sağa sola sallayıp birden cama attım ve ellerinden destek alıp içeri girdim. Üstümü çırptım. Olamaz! En sevdiğim 'Esrarengiz Kasaba' pijamam yırtılmıştı!

"Aaa hayır! Offf! Bu çok kötü!"

Hâlâ yüzünü tam göremediğim Uzay'ım beni dinliyordu. Endişe ile sordu.

"Ne oldu?!"

"En sevdiğim 'Esrarengiz Kasaba' pijamam yırtılmış!"

Bu gün 2.kez duyduğum kahkahası geldi kulaklarıma. Yavaş adımlarla tekrar cama çıktım ve ayaklarımı sarkıttım. Sinirlenmiştim!

"Hey! Komik mi?"

"Tamam,özür dilerim."

Bir süre sessiz kaldık. Ben camda ayaklarımı sarkıtmış oturuyordum,o da çimlerin üzerinde bir elma ağacının azıcık ilerisinde bağdaş kurmuş oturuyordu. Malesef ağacın gölgesi yüzünü gizliyordu. Bedenini görüyordum fakat yüzü... Bir süre sonra aklımda ki sorular köşe kapmaca oynamaya başladılar. Merakıma yenik düştüm ve konuşmaya ilk ben başladım.

"Sakıncası yoksa bir kaç şey merak ediyorum.Sorabilir miyim?"

"İstersen ben anlatayım?"

"Kafamdaki sorulara cevap vereceğine inanıyorsan seni dinliyorum."

"Ben seni 9.sınıfın ilk gününden beri takip ediyorum."

"Nee?!"

"Hey! Sakin ol! Seni ilk olarak okul bahçesine girerken gördüm. Sakin ve sessiz adımların vardı. Sonra yüzüne bir kaç damla düştü gökyüzünden. Başını kaldırdın,gülümsedin. Sağ yanağın çukurlaştı... Tek gamzenle öyle bir bakıyordun ki... Masmavi gözlerin kalbimi delip geçmişti..."

Bir süre konuşmadı. O anı tekrar yaşıyordu. Bana baktığını hissediyordum. Yutkundum. Her an heyecanlanıp hıçkıra bilirdim. Konuşmaya devam etmesi için sordum.

"Iıı...Ş-şey... Sonra?"

Bir anda daldığı yerden ve düşüncelerinde sıyrıldı. Hevesle anlatmaya başladı.

"İşte sonra 'Ben bu kızı severim. Öyle severim ki... Ne bu Dünya,ne başka Gezegenler,ne de bu Evren böyle aşkı ilk defa bizde görür.' dedim. "

O an heyecanım tüm bedenimi sardı ve bir hıçkırık sesi geldi dudaklarımdan.

"Hııgg!"

Ellerim ile ağzımı kapattım. Çok utanmıştım. Hemen söze girdi.

"Heyecanlandın yine."