Married for the meantime

Prologue

"Marry me."

Sa mga pagkakataong ganito. . .

Sa mga pagkakataong nagpopropose ang mga lalaki sa babae para magpakasal. . .

Ano nga ba ang karaniwang isinasagot ng mga babae?

Oo.? Yes.?

Ano nga ba ang karaniwang reaksyon ng mga babae?

Nakangiti na halos mapunit na ang labi.? Naluluha sa sobrang tuwa.?

Ano nga ba ang karaniwang nararamdaman ng mga babae?

Masaya.? Parang lumulutang sa ere.?

Eh ako ba?

.

O__________________O
Oo, ganyan nga.

.

Walang maisagot.

Walang maramdaman.

At higit sa lahat...

Walang ibang reaksyon kundi. . .

.
.

Nanlalaki ang mga mata sa sobrang gulat.

Exaggerated na kung exaggerated.

Masisisi nyo ba ako?

Eh sino nga ba'ng babae ang sasagot ng 'yes.' sa nagpopropose sa kanyang lalaking ngayon niya lang nakita? Sino nga ba'ng babae ang 'makakangiti ng halos mapunit na ang labi o maluluha sa tuwa' kung nagpopropose sa kanya ang lalaking hindi nya kilala? Sino nga ba'ng babae ang makakaramdam ng 'saya o parang lumulutang sa ere' kung nagpopropose sa kanya ang lalaking kahit pangalan ay hindi nya man lang alam?

Sino ba?

Trip-trip lang 'to 'di ba?

Joke lang 'to 'di ba?

"Just... just marry me for the meantime please..."

<><><><><><><><><><>