Bölüm 1(küçük bir kaza)

16 2 2
                                    


       Zaman, iki hece tek kelime.Bazen her şeyin ilacı olduğunu söylerler,bazense geçtikçe acıtır acıttıkça kanatır derler.Herkesin zamanla ilgili aklında bir tanım ,belki bir kelime ,belkide bir görsel vardır.Ama ben burda herkesten ayrılıyorum.Ben zamanı bir kalıba sığdırmaya bir tanım yapmaya çalışmadım ya da kendiliğinden olmadı.Çünkü zaman benim için anlamsızdı.Adım İffet her zaman adımın anlamını taşıdığımı söylerler.Belkide iffetli bir kadın olmamın nedeni zamandı.O yüzden anlamsızdı,kim bilir.İstanbul Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencisiyim.Üç çocuklu bir ailenin ilk göz ağrısıyım.Aynı zamanda bir İzmir kızıyım.Zevk benim içim çekirdekle bir bardak çay ,tutku ise fındıklı çikolataydı.Fazlasıyla sıradan bir kızım.Şimdiyse o sıradan kız 48 saat uykusuz ve 20 dk sonra yetişmesi gereken bir sınavı var.Kuuuuuuşşşuuuumm arıyor.Yazısını görünce hemen ekranı kaydırdım.Bir yandanda içinde kitap dolusu çantamla kaldırımda yürüyodum.Esra benim can yoldaşımdı.Biz hayatı dalgaya alır,sıkıntıların üstesinden böyle gelirdik.Esra da benimle aynı üniverstede Tıp okuyordu.Ortaokuldan beri arkadaştık.Hatta kardeştik desek daha doğru olur.Esra"Canım nerdesin"dedi.Bende"Yoldayım geliyorum,merak etme" dedim."Tamam dikkatli ol" Bende yetişmek için bu defalık sağa sola bakmadan karşıdan karşıya geçiyodum."Ta......"Biranda kendimi yerde buldum.Araba çarptığını farketmem uzun sürmemişti.İçimden 'Bir bu eksikti kahretsin' dedim.Galiba bir şey olmamıştı.Herhangi bir acı hissetmiyodum.Ama korkuyodum yine de çünkü böyle vakalarda sonradan acıyordu.İnşallah öyle olmaz Allah'ım diyerek dua etmeye başlamıştım bile.Sonra bir ses işittim vücuduma bakarken bir şey olmuş mu diye."iyi misiniz" ben bilsem bir.Diye geçirdim aklımdan sonra ayak bileğimde hafif bir sızı hissetmem bir oldu.'kahretsin kesin ayağıma bir şey oldu'.Bu kez ses daha yakından geliyodu."iyi misiniz hanımefendi" sesi işitmemle eyak bileğimim tarifsiz acısını hissetmiştim."Ahhhh ayağım"dedim.Önümde bir hareketlenme oldu.Başımı usul usul kaldırdı.Kara gözlü,çatık kaşlı yapılı vücuduyla bir adam yaklaştı."İyiyim canım sadece kırıldı galiba" dedim.Bunu söylememle çatık olan kaşları daha da çatıldı.Anlamayacak ne var be adam iyi değilim üstelik yetişmem gereken uğruna iki gün gözümü kırpmadığım bir sınav var.Elimle ayak bileğimi yoklayarak ameliyatlık olup olmadığını kontrol ettim.Bunu dememle çatık kaşlı adam bana doğru gelerek ayağımı kontrol etmek için uzatmıştı ki geri çekildim.Bunu yapmamla ayağım çok acımıştı."Ahhh"dedim.Çatık kaşlı adam"İzin verin de yardım edeyim hanımefendi aksi halde ayağınızdan olacaksınız "dedi.Hala tedirgindim.Sert adam" Dışardan bakınca tacizci gibi mi duruyorum hanımefendi benim de işim var izin verin yardım edeyim" dedi.Bende içimden'daha çok kalas gibi duruyosun' dedim.Başımı onsylarcasına salladım.Eğildi ve elini ayak bileğime tüy gibi dokundurduğunda başimı kaldırdım.Başımı kaldırmamla göz göze gelmiştik.O an sanki her şey durmuştu.Ayağımın acısını hissetmez olmuştum.Varlığından emin bile olmadığım kalbimi delicesine hissetmiştim.Çünkü kalbim sanki yerinden fırlayacakmış gibi göğüs kafesime çarpıyordu.Parmaklarımın uçları uyuşmuştu.İlk defa böyle bir şey hissetmiştim.Hemen gözlerimi kaçırdım.Galiba kızarmıştım of ya.İzin istercesine tekrar ayak bileğime baktığında.Bende "T-Tabbi" dedim.Ayy inanmıyorum kekelemiştim .Yetmezmiş gibi bir de sert adamın üst dudağının kıvrıldığını gördüm.Bir anlıktı sonra hemen düzleşti.'Allahim noluyo bana' diye sitemler etmeye başlamıştım.Eliyle tüy hafifliğinde dokundu.Bense yüzümü ekşittim.Ama gözümü kırpmadan onu izliyordum."Galiba kırılmış hastaneye gitmeliyiz"dedi."olmaz" dedim.Sorgularcasına baktı."15 dk sonra sınavım var "dedim.Çatık kaşlı adam ise "Hanımefendi sizi ikna etmicem ister gelin istemiyorsanızda sizi zorlayacsk halim yok " dedi.Bende el mahkum kabul etmrk zorunda kaldım.Çatık kaşlı adam"İsterseniz kucağıma alim sizi ,ayağınızı kullanabileceğinizi sanmıyorum" dedi."Kendim kalkabilirim elbette" dedim.Sert adam inanmazcasına bana baktı.Napabilirim be adam her gün erkeklerin kucağında dolaşmıyorum.Alışık değilim bir kırıktada sorun çıkmaz heralde.Sert adam"en azından kalkmsnıza yardımcı olayım isterseniz" dedi.Onaylarcasına kafamı salladım.Elini uzattı bende kolundan tuttum.İçinden 'çattık deliye ya' dediğine kalıbımı basarım.Yüz ifadrsi yeterince belli ediyodu .Kolundan tutup bir anda kaldırınca ağırlığım kırık ayağıma yüklenmişti."ahhh yavaş olsana be" dedim.Sert adam"sende kucağıma almama izin verseydin ayağın acimicaktı başımın belası"dedi."Beyefendi bakıyorumda hem suçlu hem güçlüsünüz yaya geçidinde durmayan sizdiniz yardımcı olacağınıza bana saçma sapan ithamlarda bulunuyorsunuz" dedim.Bunları bir çırpıda söylemiştim.Cevap beklercesine sert adama baktığımda bana dalgın dalgın baktığını farkettim .Kaşlarım yukarıya kalktığında hemen o moddan çıkıp "her ne ise hastaneye gitmeliyiz" dedi.'ay bende camiye gidicez zannediyodum' Allah'ım sen sabır ver.Zaten çok kıymetli anatomi hocam bize kök söktürdü.Şimdi tekrar sınava hazırlanıcam of of.Sert adam beni arabaya doğru ilerlettiğinde  arabanın Range Rower olduğunu görünce bu çocuk pardo adam zengin mi diye adama baktım.Üzerinde mavi bir takım elbise içerisine beyaz gömlek siyah kıravat taktığını yeni farketmiştim.Heralde bir şirketin danışma müdürüdür diye içimden geçirdim.Sonra bunu düşünmemim saçmalığından yakınarak arabaya bindirildim.Aklıma Esranın yüzüne telefonumu kapattığım gelince hemen sert  adamdan telefonumu getirmesini isteyecektim ki zaten çantamı ve kitaplarımı hatta telefonumu aldığını görünce içimden 'aslında o kadar da kaba değil ' diye geçirdim .Aslına bakılırsa yakışıklı çocuktu.İçimdeki ses'ay g**üm çocuk yunan tanrılarına taş çıkarır' dedi.içimdeki sese hak vermiştim doğrusu fakültedeki kızlar bu Zeusun yanındsn geçmeyen çocuklarla çoktan evlenmişlerdi.Ben ve arkadaşım Esra ise doktor olmadanevlenmeyen sınırlı sayıdaki öğrencilerdendik.Gerçi Esra bu çocuğu görse yıldırım nikahıyla evlenirdi orası kesin .Sert adamın "Telefonun ve eşyalarını bana mı veriyosun " demesiyle kendime geldim "ha" dedim .Sert adam "diyorum ki eşyalarını alıyomusun yoksa çöpe mi atim" dedi."hayır hayır alıyorum ne çöpü "dedim.Telefonu elime kapmamla hemen Esrayı aradım.Telefon açıldığında " Alo ,kuzum,nerdesin sen İffet  ,sınava 10dk kaldı"dedi."Sakin ol Esra şimdi beni dinle"dedim."Tamam" dedi."Bana araba çarptı ,ayağım galiba kırıldı şimdi hastaneye gidiyorum.Sen Caner hocaya söyle ben rapor getiricem ama sen yine de söyle"dedim .Bir çırpıda Esra "Ne n-nasıl nerdesin kim çarptı "diye sorular sordu."Esra sana dediğimi yap yeter" dedim."hem sen sınava odaklan beni boşver başımın çaresine bakarım" dedim."Tamam o zaman sınavdan çıktıktan hemen sonra arar hastaneye gelirim"dedi."Tamam tatlım gelirsin biliyorum görüşürüz"dedim.Ve acı yavaş yavaş kendini göstermeye başlamıştı.Kesinlikle kötü kırılmıştı lanet olsun ya..."görüşürüz"sesini duydum ve telefonu yanıma fırlatırcasına attım.Yüzüm acı yüzünden iyice buruşmuştu.Başımı kaldırdığımda sert adam dikiz aynasından bana bakıyodu."iyi misin "dedi.bende" iyi değilim biraz daha hızlı olurmusun "dedim." Tamam sen merak etme"dedi sert adam .Ardından ayağımın acısını unutmak için kafamı cama çevirdim yollardan hızlıca gidiyorduk,ama o  hız bile bana asırlar sürmüş gibi geliyodu.İçimden 'Allahım şu günü bir atlatim,şerefine vişneli meyve suyu  içicem'dedim.Dikiz aynasından bana tip tip bakan sert adamı görmemle aslında içimden konuşmadığımı farkettim.Bunu pekde umursamadan giden yollara bakıp bu lanet gün bitmesini diledim...

(
Yorumlarınızı bekliyorum canlar eleştiriye açığım inş beğenirsiniz😍)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 06, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aşk ŞarabıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin