Dahil sa pag-iyak ni Diane hindi nya namalayan na may nakalapit na sa kinaroroonan nya at ito'y humawak sa balikat nito na agad namang tiningnan ni Diane kung sino ang taong nakatayo sa tabi nya na nakaharap rin sa puntod ni Steven.
"Diane, alam ko andito lang si Steven nakikita nya tayo, at lagi parin natin sya makakasama dahil nasa puso na natin sya." saad ni Danrick ang best friend ni Steven na patuloy parin ang pagdaloy ng luha nito.
"Danrick.... huhuhu wala na si Steven, pero pakiramdam ng puso ko buhay parin sya, Danrick mahal na mahal ko sya..huhuhu Anong dapat kong gawin ngayon?" iyak ni Diane kay Danrick.
"Diane, alam ko na mahal na mahal mo ang kaibigan ko, at masaya ako dahil andyan ka na nagmahal sa kanya, pero.... pero kailangan na nating tanggapin na wala na sya sa atin.... kahit mahirap tanggapin kakayanin natin... para s kanya, at patuloy nating harapin ang buhay natin,.... we need to move on Diane." alo ni Danrick kay Diane na panay parin ang daloy ng mga luha nito sa pisnge..
"Kakayanin ko Danrick, kaya aalis na kami ngayon ng mama papuntang America at doon muna ako titira.... Danrick may hiling sana ako sayo..... maaari ba?" pahayag ni Diane.
"Ano yon Diane? Kung kaya kung gawin o ibigay gagawin ko." tanong at sagot ni Danrick kay Diane.
"Danrick, hindi ko alam kung hanggang kailan ako maninirahan sa America, baka habang buhay na ako doon.... hindi ko alam." pauna ni Diane dito..... "Pakiusap ko sayo Danrick pakialagaan mo naman ang puntod ng mahal kong si Steven at alayan ng bulaklak tuwing mahahalagang araw nya at araw namin.... Maaari ba Danrick?" tanong ni Diane dito.
"Diane kahit hindi mo sabihin sa akin..... gagawin ko yan, at pinapangako ko sa puntod ni Steven at sayo Diane ako mismo ang tutugis sa kriminal na pumatay sa best friend ko, magiging isang alagad ako ng batas...... pangako Diane." pangako ni Danrick kay Diane sabay yakap na dito..
"Salamat Danrick... paano aalis na ako at naghihintay na si mama sa bahay at baka mahuli pa kami sa fligth namin." paalam ni Diane at.....
"Paalam mahal ko, tandaan mo mahal na mahal kita at lagi kang nasa puso ko habang ako'y nabubuhay pa. PAALAM MAHAL KO." paalam ni Diane sa puntod ni Steven sabay tulo ng luha nya. at umalis na sila sa puntod ni Steven......
THREE (3) YEARS LATER.......
NEW YORK VILLARAMA MANSION:
Abala ang lahat sa paghahanda ng isang maliit na party sa mansion ng mga Villarama dahil sa pagkapanalo ng nag-iisa nilang anak na lumaban sa mahigit kumulang isandaang competitor sa buong mundo sa larangan ng taekwando at sya pa ang nakakuha ng unang karangalan para sa bansang Pilipinas... na kahit nakabase sya sa NEW YORK ay mas pinili parin nyang lumaban para sa ating bansa sya si......
"Donya Caroline andito na po sila!!!." sigaw ng isa sa mga katulong sa mansion ng mga Villarama na si Aling Tinay.
"Mahal ko, andito na sya." tawag ni Donya Caroline sa asawa nito.. walang iba kundi si Don Philip Villarama.
"Sige mahal ko pupunta na ako dyan."sagot naman ni Don Philip sa asawa nito. at pumunta na si Don Philip sa tabi ng kanyang asawa at tamang tama naman na pumasok ang mga inaantay nila.......
"Boom! Boom! Boom!" huni ng mga props na hawak hawak ng mga kasambahay sa mansion at...
"CONGRATULATION SON! WE'RE VERY PROUD OF YOU!" bati ni Donya Caroline sa anak, sabay yakap dito.
"CONGRATULATION SON!" bati rin ni Don Philip sa anak at tinapik nya ang balikat ng anak.
"CONGARTULATION SIR DERICK!!!!!" sigaw na bati ng mga tauhan sa mansion nila kay Derick Villarama ang National Athlete ng Pilipinas sa larangan ng teakwando....
"Thank you so much." pagpapasalamat ni Derick sa mga taong nakapaligid sa kanya. at kasunod nito ay si Fatima Bernardo ang anak ni Mr. Allan Bernardo, na kaibigang matalik ni Don Philip.
"Hi! tita." bati ni Fatima sa ina ni Derick sabay hawak sa braso ni Derick, na kinangiti ni Donya Caroline.
"Hello, iha... how are you?" tanong ng ina ni Derick sa dalagang si Fatima.
"I'm fine tita, thank you! and you know tita were so happy for Derick's vitory!" masayang pamamalita ni Fatima ng magsalita naman si MG na kapapasok lang sa mansion kasama ang tatlo pang kaibigan nila...
"Hi tita!" bati ni rin ni MG kay Donya Caroline at humalik sa pisnge ng Donya.
"Hello iha! you look so beautiful darling." sagot ni Donya Caroline kay MG ang best friend ng anak nya since three years ago.....
"Mmmmm, mama huwag nyo masyadong purihin si MG baka hindi na kami pansinin nyan.!" biro ni Derick kay MG na kinasimangot naman ng huli at sabay lapit narin ng iba pang kaibigan ni Derick na sina James, Ian Jack at Jonathan.... at silang lahat ay nagsaya at nagdiwang sa pagkapanalo uli ni Derick sa kanyang laro na taekwnado.... ang GOLD MEDALIST NG BANSA DERICK VILLARAMA.....
Natapos ang kasiyahan nila at naiwan sina MG at Derick sa kanilang harden at sila'y nag-usap.......
"Derick, buo na ba ang pasya mo na uuwi ng Pilipinas, if I know hindi papayag sina tita and tito?" paunang tanong ni MG kay Derick.
"Yap, don't worry nakausap ko na sila about this and they're agree already so malapit ko ng matatapakan ang Pilipinas, at makita ang best friend mo." masayang saad ni Derick kay MG... "and take note... diba tutulungan ko yung best friend mo sa Pilipinas na magmanage ng JUDO SCHOOL mo sa Manila? at pag-aaralan ko rin ang takbo ng negosyo namin doon, so its even...." dagdag na tanong ni Derick kay MG.
"Oo, pero andito sila tita, hindi mo ba sila mamimiss?" tanong uli ni MG kay Derick na kinangiti nito..
"MG, malaki na ako, at syempre mamimiss ko sila coz they're my parents, pero may gumugulo kasi sa isip ko na lagi kong napapanaginipan, and its like... its happened in the Philippines... I don't know MG maybe if I'm there already masasagot na ang katanungan sa utak ko." mahabang paliwanag ni Derick kay MG.
"Like what Derick?" takang tanong ni MG kay Derick.
"It's like .... I'm with a woman and..... she's crying I-I..... I don't know, she metioned a name but... but I didn't understand it.... basta magulo MG." saad ni Derick. Matagal din sila nagkwentuhan ng magpaalam na si MG sa pamilya Villarama.....
PHILIPPINES....
GUZMAN FAMILY:
Masayang masaya ang pamilya ni Danrick dahil napromote sya uli sa departamento nito, sya na ngayo ang bagong NBI DIRECTOR sa MANILA. Habang nagkakasiyahan sa bahay nila lihim namang lumabas si Danrick sa bahay nila at nagtungo sa may sapa at sa malaking puno ng mangga, kung saan nakahimlay ang kanyang matalik na kaibigan na si Steven Robles...
"Steven Bro. natupad ko na ang isang pangako ko sayo, isa na ako sa pinakamataas na alagad ng batas dito sa bansa natin... isa nalang ang di ko natutupad Bro... ang paghuli sa pumatay sayo, uulitin ko Steven.. pinapangako ko dito sa puntod mo ako mismo ang huhuli sa pumatay sayo at ako mismo ang hahawak sa kaso mo best friend." pahayag ni Danrick sa puntod ng best friend nyang si Steven.
"Alam ko masaya ka para sakin.... pero lahat ng ito Steven iaalay ko sayo, dahil ikaw ang insperasyon ko na maabot ang lahat ng ito." saad pa ni Danrick sa puntod ni Steven. at di nagtagal ay umalis narin ito at bumalik sa bahay nila.....
NEW YORK:
Tahimik ang gabi at tulog na ang lahat ng sa silid ni Derick ay....
"Papa huwag nyo po syang sasaktan... Papa please huwag nyo po syang sasaktan......" sigaw ng babae
"Papa mahal ko po sya papa.. parang awa nyo na po pabayaan nyo na po kami papaaaaa...... sigaw pa ng babae
"Papaaaaa huwag nyo po syang sasaktan papa... STEVENNNNNN......" sigaw ng babae habang papalayo ang sasakyang kinalulunanan nito...
"Mmmm.... mmmm STEVEN?" sambit at biglang gising ni Derick
