16. BÖLÜM

447 8 1
                                    

Yerde çenesini tutarken Efe yakasını tutmuştu. Herkes şok içinde bize bakarken hızla koşup Efenin koluna yapıştım.

"Efe bırak "

Hiçbir şey yapmadan derin derin nefes alıyordu.

"Lütfen "

Başını bana çevirdi. Yavaşça başımı salladım. Elleri yavaşça yakasını bırakırken üzerinden kalkıp elini bana uzattı. Hiç düşünmeden elini tuttum ve beni kaldırmasını bekledim. Kimseye bir şey söylemeden çıkışa doğru yürürken aklımda tek bir şey vardı.. Yaptığı şey neden hoşuma gitmişti.

"Evi geçtik Efe "

Sabit bir şekilde yola bakıyordu. Arabaya bineli yaklaşık yarım saat olmasına rağmen tek bir şey duymamıştım ağzından.

"Efe sana söylüyorum."

"Eve gitmiyoruz "

Hâlâ yüzüme bakmıyordu.

"Nereye gidiyoruz o zaman ?"

"Adana ya"

"Ne?"

Sevinçten ne yapacağımı şaşırmıştım resmen . Sora aklıma gelenlerle gülen yüzüm anında soldu. Fark etmiş olacak ki yavaşça bana döndü.

"Ne oldu , neden birden yüzün düştü. "

Ellerimi birleştirdim.

"Annemler, onları düşünüyordum..."

Gözlerim dolmuştu yine.

"Beni affetmeyecekler"

Fısıldamıştım.

"Atfedecekler ,affederler "

"Nasıl bu kadar emin oluyorsun?"

"Çünkü biliyorum sen onların tek kızısın"

"Ve sen bunu bile bile beni kaçırdın "

Gülümsedi . Sonra bana döndü.

"Sende bu kadar güzel bakmasaydın o zaman "

"Hı"

Hızla önüme dönerken, gülümsedi. Sakin kızarma Verda sakin kızarma. Neden aniden böyle şeyler söylüyordu ki ama.

"Kızardın mı sen ?"

"Saçmalama "

Hızla başımı kaldırıp bağırınca kahkaha attı. Bende başımı cama çevirirken güldüm. Arabanın içi iyice soğurken başımı koltuğa yasladım. Anneme gidiyordum, evime gidiyordum.

Kapının açılmasıyla sıçrayarak uyandım.

"Bir şey yok güzelim uyumaya devam et "

Efenin soğuk eli yanağımı okşarken tekrardan başımı koltuğa yasladım. Koltuğu eğmiş olması beni mutlu ederken üzerime örttüğü ceketine biraz daha sarıldım. Allah'ım kokusu...

Benzinlikteki işini halledip tekrardan arabaya bindiğinde yattığım yerde ona doğru döndüm.

"Ne kadar kaldı?"

"Daha var uyumaya devam et sen "

Ceketi biraz daha çekip omuzlarımı kapattı.

"Yorgun görünüyorsun. "

"Yorgunum "

"Biraz uyu "

Bana döndüğünde afallamış görünüyordu. Omuz silktim.

KOMŞU KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin