She is mine [ΥΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ]

#11 |Latin lessons|

Μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο του Άλεξ

Δυστυχώς το μετά πέρασε και έπρεπε να πάμε σπίτι του να τον βοηθήσω με τα λατινικά

Δεν περνούσε λεπτό κατά την διάρκεια της μέρας που τα παιδιά δεν έφερναν αυτό το θέμα λέγοντας μαλακίες

Το δωμάτιο του Αλεξ ήταν ωραίο και οργανωμένο, σκούρο μπλε ήταν το κυρίαρχο χρώμα εκτός από τους τοίχους που ήταν άσπροι

Κάτσαμε στο γραφείο του και μου έδωσε μια καρέκλα

«Μην μιλάς τόσο ρε, θα πάθεις κάτι» Με ειρωνεύτηκε ο Αλεξ πριν καθίσω στην θέση μου

«Και τι θες να σου πω αγόρι μου;» Τον ρώτησα και καθίσαμε ταυτόχρονα

«Οτιδήποτε, αυτή η σιγή είναι πολύ άβολη, λες και τώρα με γνωρίζεις»

«Μην μου πεις πως θίχτηκες» Τον ειρωνεύτηκα ενώ άνοιγα το βιβλίο Λατινικών και έβγαζα τις φωτοτυπίες που χρειαζόμασταν

«Δεν θίγομαι» Μου απάντησε και σήκωσα το κεφάλι μου για να τον αντικρίσω με ένα ειρωνικό βλέμμα

«Εσύ, δεν θίγεσαι εύκολα;» Ρώτησα και με κοίταξε και έγειρε το κεφάλι του αριστερά η φάτσα του σε φάση «αλήθεια τώρα;»

«Ναι, το αφήνω ασχολίαστο» Αναφώνησα ενώ ξεφύλλιζα τα βιβλία

Τώρα που σκατά είναι η σελίδα 89;

«Έχω μετανιώσει για αυτό που σου είπα της προάλλες, σταμάτα να είσαι έτσι» Μου είπε και ξαναγύρισα να τον κοιτάξω νιώθοντας να χάνω την υπομονή μου

«Οι ιδεολογίες σου με ενοχλούν, είναι εντελώς ηλίθιες, άμα δεν μπορείς να συμφωνήσεις με κάποιον σε κάποια βασικά πράγματα πως περιμένεις να τα πάτε καλά» Του εξήγησα κάτι που έχει ήδη ειπωθεί αρκετές φορές μπορώ να πω

«Δεν με ξες καν» Αναφώνησε

«Όσες φορές έχεις ανοίξει το στόμα να πεις την γνώμη σου σε κάτι έχω κάψει 50 εγκεφαλικά κύτταρα» Του είπα

Ρόλαρε απλά τα μάτια του και αρχίσαμε το διάβασμα

[...]

«Τώρα κατάλαβες;» Τον ρώτησα

Είχαμε μείνει για κανένα μια ώρα σε αυτό το σημείο, είναι λες και μιλάω στον τοίχο, το παιδί είναι πολύ αργόστροφο

«Ααααα» Αναφώνησε ως ένδειξη ότι κατάλαβε

Επιτέλους!

«Επιτέλους ρε άνθρωπε!» Ξεφύσηξα και έριξα την πλάτη μου στην πλάτη της καρέκλας