Gizemli Takipçim Bir MELEK¡¡¡

Ayak sesleri

Evet yeni bölüm geldi..

Bölüme başladığınız saati atın bakem.

Arkadaşlar bölüm arası yorum yapın lütfen. Düşüncelerinizi dile getirin.
 

                            
                                    ★   
                              

Gözlerimi açtığımda banyoda, küvetin
içinde buldum kendimi. Küvetteki su buz gibi olmuş, parmaklarım buruş buruş bir hale gelmişti. Bu halime yüzümü buruşturamadan edemedim. Hızlı bir şekilde sıcak bir duş alıp hemen çıktım.
Üzerime siyah darpaça pantolon ve siyah ince bir badi giydim.

Saate baktığımda 7:38 olduğunu gördüm. Biraz dışarı çıksam iyi olucaktı. Krisle okula gelirken ağaçların içinde bir doğa parkı görmüştüm, ve büyük bir göl!

Üzerime bir deri ceket alıp koşar adım odadan çıktım. Okuldan kaçmam için hızlı ve sessiz olmalıydım. Okuldan çıkıp arka bahçeye doğru koştum. Arka kapı çok büyük ve yüksekti.  Pürüzlü ve yüksek duvarlara tırmanamayacağım için yüksek kapıya yöm demirlerine basarak tepesine kadar çıktım.Sorun şuki...

Nasıl inicem ben aq

Neyse sakinim. Bir kaç denemenin ardından başaramadım. Son birkez daha denemek için bacağımı atmıştımki..belimde iki koca el hissettim.

Bi dakika lan koca demir kapının üstünde belimde iki el. Pehh! Hadi canım. N'oluyo lan yine? Ben bayağı paronayak oldum söyleyim.

Birden havalanınca ağzımdan küçük bir çığlık kaçtı.
Uçuyorum lan. Hasss..

"Noluyor lan?"

Biraz fazla sesimi yükseltmiştim. Kapının diğer tarafına geçip ayaklarım yere değdiğinde belimdeki ellerden biri ağzıma kapandı.

"Şştt yakalanmak istemezsin baş belası"

Sonra belimdeki el çekildi. Sonrada ağzımdaki. Tam arkamı dönüceğim sırada büyük bir kanat sesi ve saçlarımın uçuşması bir oldu.

O da kimdi öyle? Neden yardım etmiştiki. Neden yüzünü görmemi istememişti
WTF?

Düşüncelerimi rafa kaldırıp ormanın içine doğru koşmaya başladım. Burda herhangi bir ışık kaynağı, sokak lambası vs. Olmadığı için ayın ışığından yararlanarak ilerliyordum. Nefesim kesilmeye başladığında durdum ve nefes açıcı ilacımı kullandım.  Kendimi fazla zorlamasam iyi olucaktı. Bu yüzden yürümeye başladım. Ayak seslerimi duyabiliyorum. Ayağımın altında ezilen kuru yapraklar,çıtırdayan dallar,baykuş sesleri,kurt ulumaları,cırcır böcekleri ve başka bir ayak sesi....

Bi dakika başka bir ayak sesimi dedim ben? Hemen arkama dönüp ortamı kontrol ettim görünürde bişey yoktu. Karanlıktan pek birşeyde göremiyordumya neyse.

Kendi etrafımda daire çizerek taradım etrafımı. Hiç birşey yoktu. Omuz silkip tekrar yürümeye devam ettim. Ben yürümeye başladığımda ayak sesleri tekrar kulağıma doldu. Bu sefer bakmayacaktım. Adımlarımı hızlandırıp gözüme ilişen büyük göle doğru ilerledim.

Çok güzel beee. Bu betondan oluşma ülke de böyle güzel şaheserlerin olması çok güzel.
Düşüncelerimden kurtulup gölün kenarına inşa edilmiş eski iskeleye çevirdim adımlarımı.
Kurbağa sesleri kulaklarıma dolduğunda gülümsedim. Elimdeki ceketimi iskeleye serip kafam ceketin üzerine gelicek şekilde uzandım. Yıldızlar daha bir parlaktı bu gece. Daha bir aşkla parlıyorlardı niyeyse. Yıldızları severdim. Ama Ayı daha çok severdim,çünkü yıldızlardan milyon tane varken ay'dan birtaneydi. Eşsiz ve yalnızdı. Kendime çok benzetirdim bu yüzden. Yalnız ve sevgiye muhtaç! Sevilmeye muhtaç...