Deadwalk

3. River;

Ik stap in de limousine die me naar de school zal brengen en laat mijn gedachten dwalen. Toen ik wakker werd lag ik in een groene kamer en had andere kleding aan. Een eenvouding zwarte broek en een rood hemdje. Nu draag ik een jurk. Hij is rood-paars en valt tot op de grond. Er zit ook een sleep aan. Als ik beweeg golft hij om mijn benen. Het lijfje is strak maar past me toch alsof het alleen voor mij is gemaakt. Dat is waarschijnlijk ook zo. Aan mijn voeten draag ik hoge hakken. Ze zijn ook paars. En mijn haar dan. Het ik kunstig opgestoken en gevlochten. En in dit outfit moet ik op school verschijnen? Het lijkt eerder op een galajurk voor een beroemdheid. We rijden over de snelweg tot we in Prinsenbeek zijn aangekomen. Daar stap ik uit, geflankeerd door bodyguards, en loop de school in. De gangen zijn leeg, iedereen zit in de les. Maar als ik de aula binnenloop zit deze helemaal vol. Van de 12 tot 18 jaar zit er alles bij. En ook de leraren. Ze zitten op de 2de rij. Flower, Jade, Lola en alle andere vriendinnen van me zitten op de 1e rij. Hun ogen worden groot als ze me zien. ze kijken naar mijn jurk en mijn haar. Dan glimlacht jade aarzelend naar me. Ik glimlach ook en zwaai terug. Dan laten ze me het podium op lopen. Ik kijk naar alle gezichten voor me. Ze staan droevig, ernstig en vol ongeloof. Niemand glimlacht. Dan komen er nog meer mensen het podium op. Onder andere Chip, een vriendin van me en Soro, iemand die ik echt niet kan uitstaan. Als ik al moet meedoen dan natuurlijk Soro ook. Want alles wat ik doe moet zij beter doen... Dan betreed er nog iemand die ik helemaal niet ken het podium. Hij is knap, ongeveer 1,80 lang en heeft bruin haar. Hij draagt zwarte kleding. Een zwarte broek en een lange zwarte jas. Hij opent hem en haalt er iets uit. 'Er is een iemand die ervoor heeft gekozen om niet mee te doen aan de Deadwalk. Ik vraag deze persoon om nu naar voren te stappen. Hij heeft een aangename stem waar een geamuzeerde ondertoon in zit. Maar ik denk niet dat hij echt zij blij is. Als er niemand naar voren stapt kijkt hij ons een voor een met een doordringende blik aan. Als zijn ogen de mijne treffen ben ik eerst veronzekerd. Maar dan kijk ik toch. Zijn ogen zijn zo blauw.....

Dan heft hij zijn arm op. In zijn hand heeft hij een pistool. En dat richt hij op ons......