DANSIN RİTMİ

-Prenses Gibi Hissetmişdim-

Daha sonra N. Ankara'da bir üniversiteyi kazanınca babası onu muhteşem bir akşam yemeğine götürerek bunu kutlamış. "Çok şık giyinmişti babam. Yakasına mendil falan takmış, kravat takmıştı. Normalde kravatı sadece özel günlerde, iş yemeklerinde takardı. O gün ayakkabılarını gıcır gıcır boyatmıştı. Ben de o gün hayatımda ilk defa özel bir gün için kuaföre gitmiştim. En sevdiğim elbisemi giymiştim, en sevdiğim çantamı almıştım. Herkes 'mezuniyet balosu mu' diye soruyor, ben 'babamla yemeğe çıkacağız' dediğimde şaşırıyorlardı. Akşam, arabasına bindik ve beni Bursa'nın en gözde mekanına götürdü. Mekana babamın kolunda girdim. Rezervasyonu falan önceden ayarlamış. Masaya oturmadan önce arkama geçip sandalyemi çekti falan göreceksin kıpkırmızı olmuştum heyecandan bayılacaktım. Sonra garson geldiğinde önce bana sordu, ben menüdeki yemekler arasından bir türlü karar verememiştim heyecanla bir şey söyledim böyle mantarlı kırmızı etli baya süslü görünüyordu... Babam o akşam benimle uzun uzun sohbet etti. Öyle nasihat eder gibi değil... Arkadaş gibi, bana kendi dansından bahsetti. Annemle düğünlerindeki dansları çok komikmiş. O kadar sorun çıkarmış ki en sonunda annemin erkek kardeşi 'ablamı rezil ediyorsun' diye babamın üzerine gelince cesaret edip kalkabilmiş dansa. Birkaç dakika sürmüş dansları ve babam hemen oturmuş. 'Kızım' demişti 'hayatımda kimseyle dans etmedim o an dışında, bir gün benimle de dans edersin olur mu? Öğret bana. Belki bu yüzden hiçbir kadın kalmıyor hayatımda...' hüzünlüydü söylediği şey ama gülümsüyordu.

Ben şakaya vurmuştum 'Baba boşver ya, kadın milleti aptal işte. Hep dış görünüşe aldanırlar ama minik bir şiirle mutlu olabilselerdi...' devamını getiremedim, garson gelmiş tatlıları getirmişti. Ama babam gözlerimden gözlerini ayırmadı çünkü söylediğim şey onu mutlu etmiş, etkilemişti. Kendimi o elbiselerin içinde, o şık mekanda prenses gibi hissetmiştim..." diyor.