A.N: Uhm. This story is just a one-shot kaya maikli lang to. I guess? Hehe. Kaya nga one shot. Luka talaga ako. Some Jokes are healf Meant By Alyloony inspired po ito. Enjoy reading reader friends. ^__^
_________________________
Ayan na naman siya.
Lagi naman eh.
Hindi ba siya nagsasawa? Lagi na lang ganto, simula first year highschool hanggang nag fourth year na kami. Walang nagbago. Lagi nalang biro. Isang nakakabanas na JOKE.
Ano nga bang kinaiinis ko? Heto lang naman.
"Hoy Jeen!" Papalapit na ang mokong na tinutukoy ko. Ang laki pa nang ngisi sa mukha. Burahin ko yan eh. Grr. Alam ko na yung eksenang to. Kakasawa na nga eh =__________=''
"May sasabihin ako sayo." Pagpapatuloy niya habang naglalakad papalapit kasama ang iba niyang classmate. Nandito kami sa corridors ng 4th year building at breaktime nang ibang section.
Oh, coincidence. Alam ko mas maaga ng 30 minutes break namin ah.
"May sasabihin ako sayo. Alam mo ba na gus--"
"Gusto kita. Ay. Joke lang, peace tayo." Ako while imitating his voice saying his infamous tagline sa akin. With matching v-sign pa yan oh. Parang ganto =__=V.
Ang pinagkaiba nga lang ganto sa kanya. ^___^V
Nagtawanan yung mga kaibigan niya dahil sa ginawa ko, maging yung ibang estudyanteng nakatambay nakitawa rin.
Kung tutuusin sikat na kami dahil sa pinag gagagawa nung mokong yun na nagngangalang Ran.
"Leshe ka naman oh. Tigilan mo nga ko. Sawang-sawa na ako sa mga biro mo. Hmp." Sabay irap at walk-out sa kanya.
Ang totoo niyan pinipigilan ko lang ang padaloy ng luha ko. Masakit lang talaga dahil sa ginagawa niyang yan. Nahuhulog ako nang walang sumasalo.
Dali-dali akong nagpunta sa comfort room at nag pa comfort. (A.N: Haha. Nagdradrama ba talaga yan sa lagay na yan?)
*Fast Forward*
Lumipas ang isang linggo ang nging pag-iwas ko sa kanya. Lagi na lang akong nasa classroom namin para di makita ang gwapong pagmumukha niya. Yun na nga ang nging usual routine ko. Naririnig ko sa iba na hinhanap daw ako ni Ran. Psh. Pake ko?
HIndi nagtagal naging busy ang lahat para sa foundation day ng school. Busy ako kaya nakalimutan ko na muna siya pansamantala.
*Foundation day*
Ang daming booths at stalls sa paligid. Mamaya may tutugtog na banda rin. Naglilibot-libot ako ng biglang may taga wedding booth na juniors na nag hila sa akin.
"T-teka lang. Ano bang pakulo yan?! Ayoko pang magpatali. Waah. Bitiw. >.<" OA ko talaga.
"Sorry, trabaho lang." Sagot nung isang lalaking kasamahan din nang iba.
K fine. No choice.
Pagdating ko, mukha talagang simbahan ang nadatnan ko. Infairness ang galing nila ah. Dali-dali nila akong binihisan. Hanggang sa magmuka na talaga akong bride.
Ang ganda. Nagsimula na akong maglakad sa altar at nasulyapan ko na ang groom ko. Oh em. This can't be. Isa na naman ba to sa biro niya? Ouch.
"Ang ganda mo Jeen." Oo si Ran yan while smiling, showing ang mala-toothpaste commmercial niyang ngipin at ngiti.
"Harhar. Nice joke." At inemphasize ko ang joke na word.
Hindi na niya pinansin yung sinabi ko nang magsalita si father-fatheran.
Blah. Blah. Ang totoo niyan hindi ako makapag concentrate nang maayos dahil hindi mapagkakailang gwapo siya sa tuxedong itim. Hihi. Kinikilig talaga ako.
"Express your vows to your bride" Nagulat ako. May ganun?
Humarap sa akin si Ran sabay sabing..
"This time it's not one of my jokes again. The truth is, hindi talaga kita gusto..."
Ouch. Mas gugustuhin ko pang joke na lang yun. T.T
"Dahil mahal kita. Will you marry me?" Nawindang ang buong pagkatao ko. Ma-mahal niya ako? Wee. Joke come true na ba ito? ^u^
"I do. Mahal din kita." Todo smile kong sabi. Naghiyawan ang mga audience at kita na masaya din sila. I never expected that a simple joke would turn out like this.
Then, I guess it's a happy ending for us.
T.H.E. E.N.D.
_____________________________________________________________________________
Hope you enjoyed this. Comment kayo kung panget o maganda. Ok lang haha.
annoycee**
