Yeşil Kalemler Şiir ( TAMAMLANDI)

Biraz Kadın Çokça İnsandır

farfara1903

Biraz kadınım ben...
Biraz amazon bazen,
Elimde savaş baltası ve merhametten zırhımla,
Gözlerimde kadınsı bakışlardan oklarımla,
Köhne ormanlarda, düşmanından asla korkmayan.

Bazen küçük bir kız çocuğu,
Bazen dünyayı kucaklayan bir anneyim.
Bütün çocuklara açık kollarım, kanatlarımla
Ve tüm dünya annelerinin emek emek bakan,
O güzel gözlerinden en çocuksu öpüşümle...

Kimi zaman sevgiye muhtaç bir genç kız,
Kimi zaman sevgi saçan bir öğretmenim.
Sevmeye, sevilmeyedir sonsuz açlığım.
En güzel sevgi incitmemektir diye söyler dururum.
Budur öğretmeye en çok çabaladığım...

Biraz doktorum, biraz hemşireyim.
Kendi yaralarıma merhemim kimi zaman.
Çanakkale de düşmana sarılan sargıyım.
Yuvasız çocukların üşümüş nefeslerine ilacım.
Yardıma muhtaçlara yardımım, imdatım...

Biraz kimsesiz , biraz kimseyim..
Bazen dünyanın sırtında koca bir yüküm.
Bazen karnında koca bir dünya taşıyan,
Bir damla suya, kanıyla hayat verenim.
Ben dünyanın ta kendisiyim.

Biraz delikanlı, biraz ihtiyarım.
Merhametim, vicdanım, şefkatim.
Bazen baş tacı, bazen günah keçisiyim.
Biraz kadınım ben bazen,
Ve çokça insan...