UFFACIK NOT: SELAM :D BİLİYORUUZZ BAZILARINIZ BEKLEDİ YA DA HİÇ KİMSE BEKLEMEDİ -_- :D :D NEYSEE DOSTLARIIIMIIZ ŞİMDİ BAZILARIMIZ YANLIŞ ANLADI HERHALDE ÇÜNKÜ BEN DEĞİL BİZ DİYORUZ DİKKATİNİZİ ÇEKERİZ AYŞE-BÜŞRA :D :D :D ANLAYACAĞINIZ İKİ KİŞİ BERABER YAZIYORUZ. ŞİMDİ SİZDE O KADARDA ANLAYAMADIKMI DİYECEKSİNİZ :D KISA OLDU BİRAZ AMA YAKIN ZAMANDA 12. BÖLÜM GELECEK :D BU ARADA 1000 KİŞİ OLMADAN YAYIMLAMAYACAKTIK ÇÜNKÜ YGS MADURUYUZ FAKAT DAYANAMADIK BELİRLİ BİRKAÇ BÖLÜMDEN SONRASI YGS BİTİNCE DEVAM EDECEK YORUMA YB YAZINCA HEMEN GELMEDİĞİNİ BİLİN İSTİYORUZ AMA YORUMLARA AÇIĞIZ BELKİ KÖTÜ BELKİ İYİ AMA YORUMLARINIZ BİZİM İÇİN ÇOK DEĞERLİ BİLİN SİZLERİ SEVİYORUZ BEBEKLEEER <3 :D ŞAÇMALADIIK OK ;) HİKAYEMİZİN 11.BÖLÜMÜ İLE SİZİ BAŞ BAŞA BIRAKIYORUUZZ. İYİ OKUMALAAAR :D ;) :D
(Bizi kıramayarak hikayemizi okuyan İrem'e ithafen ve hikayemizi takip eden canımlara yani Ayşenur ve Reyhana da gelsin <3 Ayrıca okuyan herkese çok çok teşekkür ederiz)
-HAYAL TARAFINDAN-
Ona istemsizce sarılmıştım. Elini bile tutamadığım Arjeye sarılmıştım. Aramızdaki bağın o da farkındaydı anlaşılan. Kısa bir zaman geçirsek de sanki yılların özlemi varmış gibi sarıldık sıkıca. Benden beklemediği davranıştı anlaşılan gafil avlanan oydu.
-‘’Hayal?’’ sesi boğazına takılan baloncuk yüzünden komik çıkmıştı.
Kıkırdayarak ‘’Efendim?’’ dedim boğuk çıkan sesimle.
-‘’Gülme ama…’’
-‘’Neye gülmeyeyim?’’ sesim merakla düzelirken kendimi geriye çektim ve kendime çeki düzen verdim.
-‘’Imm...’’ sesi kararsız çıkmıştı.
Kafamı kaldırdım ve utansam da yüzüne ifadesizce baktım. Kırılmış duruyordu.
-‘’Neyin var?’’ merakımı arttıran görünüşü soruyu direk yöneltmeme sebep olmuştu.
-‘’Tamam.’’ Yanaklarının içini ısırdığını gördüğümde bir şeylerin ters gittiğini düşünmeye başladım.
-‘’Pekala, üzgünüm tuvaletim geldi ve yapmak zorundayım.’’ Sesi titriyordu. Hayır, anlamamıştım neden tuvaleti geldiği için korkar ki?
-‘’Ahh tabi ki, ben, gitsem iyi olur, şey arabaya.’’ Kafamı yere eğerken koşarak ağaçların oraya ilerlemeye başlamıştı bile. Bu durum gülmemi sağlarken bir yandan da aklıma takılan sorularla cebelleşmeye başlamıştım.
-ARJEY TARAFINDAN-
Koşar adımlarla gittiğim arabama baktım içinde oturuyordu. Yüzüne yansıyan telefonunun ışığından dolayı gözlerini kısmıştı. Korkutmadan nasıl arabaya binecektim bilmiyorum ama her şekilde korkacak gibi duruyordu. Adımlarım yavaşlarken kafasını kaldıran Hayal’e baktım. Gülümsemek bir tek ona yakışırdı zaten.
-‘’Çok bekletmedim değil mi?’’ sorduğum saçma soru yüzünden dilimi yutmak istiyordum en azından midemde işe yarardı.
-‘’Yok gerçekten sorun değil.’’ Ne kadarda mütevazi. Onu tanımasam içinden biraz daha bekleseydin ben gelip içindekileri çıkarmaya yardıma gelecektim dediğini sanacaktım.
-‘’Pekala ne yapmak istersin?’’ yine dilimi yutma kararımı kesinleştirirken cevabımı almıştım.
-‘’Eve gitsem?’’ soru sorarcasına kalkan kaşları yeter artık dercesine gözlerime çarpmıştı. Bunu eskiden beri yapardım mimiklerini okumak. Gerçekten beceriksiz olsam da tutturduğum zamanlar olurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAL (Düzenlemede)
Fiksi RemajaÇoğu şey gelip geçicidir değil mi ? Bazende bazı şeyler sizi asla bırakmaz.... Arjey... Onu bırakmayan yeminiydi. Ya Hayal ? Onların yaşamı farklıydı, belkide hiç benzeyen yanları yoktu fakat birbirlerinin kalplerini çalıp gitmişlerdi uzaklara... Ar...
