Gerçekler o kadar acımasızdır ki. Belki biz düşünmeyiz belki de duymayız çığlıklarımızı.Ama dışarıda o kadar çok ses var ki bizim seslerimizi duyan.Ve bizi anlayan.Ben o sesi daima bekledim.Ama en son gördüğüm şey beni o kadar da inandırmadı duyduğum seslere.Bu sefer mutluluk değildi hüzündü beni yok eden. ''Ben artık onu değil beni değil bizi bekliyorum.''
Son söylenilen en cazip olanıdır derler ya.Ben de galiba en cazip olanı yapıcam.Kendime bir zaman bulup doğru olanları düşünücem.Belki de o zaman ayırt edebilirim hayaller ve gerçekler arasındaki farkı.''Ben bizi arıyorum.''
Engel olmaya hazır olduğum o kadar aşk var ki önümde.Bir kere olsun aşık olduklarımı göremedim ben.Hep aşık olanları seyrettim.''Hep onların aşkına özendim.'' Belkide bu yüzden yalnızım şimdi.
Çığlıklarım bazen sana değil bana bile fazla geliyor.Anlaşılan bu duruma dur demenin tam zamanı olmalı. ''Yine bir yerde durup aşığım sana demeyi özledim dedim sana.'' Sende beni anla.
