Τύχη Ή Ατυχία?

Αναδρομή Στο Παρελθόν

Η Ελλη καθώς έφτασε στο σχολείο και συνομίλησε με τις φίλες της, την Βάσω που ήταν δευτερα λυκείου και την Ευαγγελία που ήταν στην τάξη της κατευθύνθηκε προς τις τουαλέτες του σχολείου για να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπο και να συνέλθει από το περιστατικό που της έτυχε λίγο πιο πριν.
Μακάρι να μάθαινε κάτι περισσότερο για αυτόν! Θα ρωτούσε τις φίλες της (που ήταν γνωστές και ως οι μεγαλυτερες κουτσομπόλες του σχολείου αν όχι του κόσμου ολοκλήρου ) για να πάρει περισσότερες πληροφορίες για το άτομο του. Όμως, μακάρι να ήξερε τι σόι άτομα ηταν αυτός και οι φίλες της. Θα της προκαλούσαν πολύ πόνο.
Προς το παρόν συζητούσε και μιλούσε μαζί τους για διάφορα μέχρι που χτύπησε το κουδούνι για να πιάνει στις τάξεις τους. Αν και καλή μαθήτρια η Έλλη αμφέβαλλα να θα κατάφερνε να βγάλει εις πέρας το απαιτούμενο εφταωρο και αν θα είχε δυνάμεις για το φροντιστήριο των αρχαίων στις έξι μέχρι τις οχτώ και στη συνέχεια το διάβασμα μέχρι τα μεσάνυχτα. Θα έπρεπε να περάσει να πάρει έναν δυνατό καφέ από το κυλικείο του σχολείου,κατι που έκανε όταν χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα.
Στην καφετέρια του σχολείου συνάντησε τυχαία πάλι τον Σταύρο. Εκείνος μόλις την είδε της χαμογέλασε. Κάπως έτσι, οι δύο νέοι πιάσανε την κουβέντα περί ανέμων και υδάτων. Έμαθε ότι εμενε μόνος του, ότι κανονικά ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος της αλλα ειχε χάσει χρονιά λόγω απουσιών, ότι δεν είχε συγγενείς εκτός από τη θεία του στο σπίτι της οποίας έμενε, ότι ήθελε να γίνει γιατρός κλπ. Αν και της πρότεινε να τη βγάλει για φαγητό εκείνη αρνήθηκε ευγενικά. Λίγο πιο πέρα, η Βάσω και η Ευαγγελία παρακολουθουσαν την συζήτηση των δύο παιδιών με μεγάλη ένταση. Ηταν πονηρές και κακίες και άνοιγαν τον λακο της Έλλης χωρίς να γνωρίζουν ότι θα πέσουν οι ίδιες μέσα για πάντα.