"พระองค์จะเสด็จไปที่ใดพะย่ะค่ะ"
"พระราชวังเวสต์เทียร์" องค์ราชันตอบคำถามข้าหลวงจินแล้วจึงเสด็จไปที่พระราชวังเวสต์เทียร์ในทันที
ประตูพระราชวังเปิดต้อนรับองค์ราชันที่เสด็จมาโดยไม่ได้แจ้งให้ทราบ เหล่าข้าหลวงรีบกุลีกุจอออกมารับเสด็จ
"เสด็จแม่อยู่ที่ใด" เอ่ยถามข้าหลวงใหญ่ที่ยืนรอต้อนรับประตูทางเข้า
"ด้านในพะย่ะค่ะ แต่..." ยังไม่ทันที่จะทูลเรื่องทั้งหมดองค์ราชันก็เสด็จเข้าไปด้านในเสียแล้ว และเมื่อเข้ามาก็พบกับองค์ราชินีเดียร์น่าและแขกคนสำคัญของเธออย่างท่านลลิซที่อยู่ที่นี่ด้วย
"องค์ท่าน! เสด็จมามิบอกแม่ล่วงหน้า" ผู้เป็นมารดาเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้มต้อนรับ องค์ราชันเดินเข้าไปใกล้ พระองค์ทำความเคารพต่อผู้เป็นมารดาแล้วสองมือขององค์ราชินีก็เข้ามาสวมกอดโอรสของตน
"ลูกมีเรื่องต้องคุยกับเสด็จแม่"
"เรื่องอันใด สำคัญมากถึงต้องเสด็จมาที่นี่เลยรึองค์ท่าน" ก่อนที่จะตอบคำถามผู้เป็นมารดาองค์ราชันมองไปยังลลิซที่อยู่ด้านหลัง หญิงสาวมองมาที่พระองค์เช่นกันพร้อมรอยยิ้มหวานส่งมาให้
"ข้าต้องการคุยกับพระมารดาของข้าเจ้าช่วยออกไปก่อน" องค์ราชันตรัสออกไปอย่างมิไว้หน้าทำให้องค์ราชินีเดียร์น่าไม่ชอบใจอย่างยิ่ง
"เหตุใดลูกถึงกล่าวเช่นนั้น ไม่รักษามารยาทเสียเลย" กล่าวตำหนิติเตียนโอรสของตนแต่เป็นลลิซเองที่ยิ้มสู้แม้ในจิตใจของหล่อนจะรู้สึกเจ็บกับคำพูดขององค์ท่านก็ตามที การนิ่งเสียจะดีที่สุด
"ไม่เป็นไรเพคะองค์ราชินีถ้าเช่นนั้นหม่อมฉันขอตัวก่อน" ลลิซกล่าวอย่างอ่อนน้อมก่อนจะย่อกายทำความเคารพเพื่อออกไปจากตรงนี้แต่ก็ถูกมือขององค์ราชินีดึงไว้เสียก่อน
YOU ARE READING
[[ เครื่องบรรณาการกุกมิน ]] tribute tears kookmin
Romance"กล้าดียังไงถึงส่งโอเมก้าชั้นต่ำมาเป็นเครื่องบรรณาการข้า เอาตัวมันไปขัง" . . "เจ็บ.." เสียงแผ่วเบาเหมือนใกล้จะหมดแรง น้ำตานองหน้าเพราะความเจ็บปวด ปากอ้าค้างไร้ซึ่งเสียงกรีดร้อง 'ลูกของข้าไม่อยู่แล้ว'