Bazı şeyleri unutamıyor işte insan... Ne boğazında düğümlenen sözcükleri nede vedalaşmadan ayrılmak zorunda kaldığın insanları...
Hayat bazen doğru kararlar için anlık fırsatlar sunuyor,bazende atamadığın her adım için sonu gelmez pişmanlıklar .
Bu zamanda ne kadar uzun sürerse iyi olmak okadar iyiyim bende . Dallardaki meyveleri, yoldaki bir kaç papatyayı görmesem İnan hiç haberim olmaz ne bahardan ne de yazdan. Yalan değil çoğu zaman keyif almıyorum yaşamaktan. Bir kaç defa yok olup gitmek istedim. Artık ne yeni başlangıçları ne de o bilindik sonları kaldırmaz yüreğim bilirim. Senin anlayacağın yorgun ve üşengecim.
Katlanılması zor boş mubbetlerden, samimiyetini yitirmiş yüzlerden daha iyi geliyor kahve ve suskunluk. İster adına tükenmişlik de ister karamsarlık. İster yorgunluk de ister huzursuzluk bende böyleyim işte ..